Joanna Bojarska-Syrek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joanna Bojarska-Syrek
Data urodzenia

24 listopada 1950

Data śmierci

23 września 2015

Specjalność: historia sztuki
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski (KUL)

Instytucja

Muzeum Warszawy

Dyrektor Muzeum Historycznego m.st. Warszawy
Okres spraw.

2004–2012

Poprzednik

Janusz Durko

Następca

Ewa Nekanda-Trepka

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976-2016)
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”

Joanna Maria Bojarska-Syrek (ur. 24 listopada 1950, zm. 23 września 2015[1]) – polska historyk sztuki, muzealnik, pedagog, dyrektor Muzeum Historycznego m. st. Warszawy (2004–2012)[2]. Córka pisarki Teresy Sułowskiej-Bojarskiej[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była absolwentką historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL)[4] z 1976 roku, a od 1981 roku pracowała jako wykładowca akademicki Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (w latach 1993–1995 prodziekan ds. naukowych WA PWSFTviT). Jednocześnie w latach 1976–1995 pracowała w Muzeum Sztuki w Łodzi piastując między innymi funkcję kustosza oraz kierownika prac remontowych i aranżacji Oddziału Muzeum Sztuki w Łodzi w zespole pałacowo-parkowym Edwarda Herbsta przy ul. Przędzalnianej. Dzięki jej staraniom remont pałacu Herbsta został wyróżniony przez Międzynarodową Federację Towarzystw Odnowy Europejskiego Dziedzictwa Kulturalnego i Narodowego – Medalem „Europa Nostra” w 1991 roku.

W latach 1992–1994 brała udział w organizacji Muzeum Gorzelnictwa w Łańcucie kierując wówczas między innymi pracami remontowo-konserwacyjnymi w klasycystycznym dworku przeznaczonym na siedzibę nowo powstałego Muzeum. Następnie w latach 1995–2000 piastowała funkcję wicedyrektora ds. merytorycznych Muzeum Zamku w Łańcucie i starszego kustosza. Od 2000 do 2002 roku była kierownikiem Działu Edukacyjno-Dydaktycznego w Ośrodku Ochrony Zabytkowego Krajobrazu w Warszawie, a następnie w latach 2003–2004 w okresie prezydentury Lecha Kaczyńskiego pełniła funkcję członka Zespołu Pełnomocnika Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy ds. budowy Muzeum Powstania Warszawskiego. Wniosła znaczący wkład w budowę Muzeum Powstania Warszawskiego jako współautorka koncepcji i scenariusza ekspozycji Muzeum. Pełniła również funkcję kuratora ekspozycji stałej Muzeum. W latach 2004–2012 piastowała funkcję dyrektora Muzeum Historycznego m.st. Warszawy (obecnie Muzeum Warszawy)[2].

Brała również udział w tworzeniu Muzeum Uniwersyteckiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II[4].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Joanna Bojarska. filmpolski.pl. [dostęp 2015-09-27]. (pol.).
  2. a b Żegnamy Joannę Bojarską. 1944.pl. [dostęp 2015-09-27]. (pol.).
  3. Lekkim krokiem łączniczki wbiegła w pożar. zyciewarszawy.pl, 2008-07-31. [dostęp 2017-03-21].
  4. a b W służbie prawdzie. sunday.niedziela.pl. [dostęp 2015-09-27]. (pol.).
  5. Odznaczenia w 70. rocznicę Powstania Warszawskiego. prezydent.pl. [dostęp 2015-09-27]. (pol.).
  6. Joanna Bojarska-Syrek. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2015-09-27]. (pol.).
  7. Odznaki "Za Zasługi dla Miasta Łodzi" [online], BIP ŁÓDŹ [dostęp 2021-10-28] (pol.).