Joannis D. Karavidopoulos
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 lutego 1937 |
| Data i miejsce śmierci |
15 kwietnia 2023 |
| profesor zwyczajny | |
| Specjalność: biblistyka, egzegeza, hermeneutyka biblijna | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Arystotelesa w Salonikach, |
| Doktorat |
1964 |
| nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1969–2004 |
Joannis D. Karavidopoulos (grec. Ιωάννης Δ. Καραβιδόπουλος; w wydaniach Novum Testamentum Graece jego imię występuje w formie łacińskiej: „Johannes”[1]) (ur. 10 lutego 1937 w Salonikach, zm. 15 kwietnia 2023 w Salonikach) – grecki teolog prawosławny, egzegeta oraz biblista[2].
Studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie Arystotelesa w Salonikach, następnie kontynuował studia podyplomowe na Uniwersytecie Strasburskim (1959-1961) oraz na Uniwersytecie w Getyndze (1966-1967)[3]. W 1964 r. uzyskał na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Arystotelesa w Salonikach stopień doktora teologii na podstawie dysertacji pt. «Εἰκὼν Θεοῦ» καὶ «Κατ’ εἰκόνα» Θεοῦ παρὰ τῷ Ἀποστόλῳ Παύλῳ. Αἱ χριστολογικαὶ βάσεις τῆς Παυλείου ἀνθρωπολογίας [pol. „Obraz Boży” i „Na obraz” Boży u Apostoła Pawła. Chrystologiczne podstawy Pawłowej antropologii][1].
Był nieprzerwanie zatrudniony w macierzystej uczelni w latach 1969-2004 jako nauczyciel akademicki, gdzie wykładał egzegezę Nowego Testamentu i hermeneutykę biblijną[2].
Od 1993 r. był członkiem komisji redakcyjnej krytycznego wydania greckiego tekstu Nowego Testamentu Novum Testamentum Graece oraz The Greek New Testament, wydawanego przez Zjednoczone Towarzystwa Biblijne[2].
Był autorem wielu prac naukowych z zakresu tekstologii Nowego Testamentu oraz nowotestamentowych apokryfów a także inicjatorem i autorem kilku serii wydawniczych: Μελέτες Ερμηνείας και Θεολογίας της Καινής Διαθήκης [pol. Studia z Egzegezy i Teologii Nowego Testamentu, Βιβλικές Μελέτες [pol. Studia Biblijne], Ερμηνεία της Καινής Διαθήκης [pol. Egzegeza Nowego Testamentu] i Bibliotheca Biblica[2].
Przez 29 lat był przewodniczącym Komitetu Naukowego „Dni Pawłowych”, organizowanych ku pamięci św. ap. Pawła przez Metropolię Verii, Naoussy i Kampanii Greckiego Kościoła Prawosławnego[3].
Zmarł w Salonikach i został pochowany na jednym z tamtejszych cmentarzy – „Anastasis tou Kyriou”[4].
Wybór publikacji[edytuj | edytuj kod]
- "Εικών Θεού" και "Κατ' εικόνα" Θεού παρά τω αποστόλω Παύλω. Αι χριστολογικαί βάσεις της παυλείου ανθρωπολογίας, Θεσσαλονίκη 1964,
- Ειρηναίου Επισκόπου Λουγδούνου επίδειξις του Αποστολικού κηρύγματος, Εν Θεσσαλονίκη 1965,
- Ενδείξεις εκ των Επιστολών της Αιχμαλωσίας και εκ της παραδόσεως περί της φυλακίσεως του Αποστόλου Παύλου εν Εφέσω, Θεσσαλονίκη 1965,
- Η περί Θεού και ανθρώπου διδασκαλία Φίλωνος του Αλεξανδρέως, Αθήναι 1966,
- Η αμαρτία κατά τον Απόστολον Παύλον, Θεσσαλονίκη 1968,
- Ερμηνευτικόν υπόμνημα εις την προς Κολοσσαείς Επιστολήν του Αποστόλου Παύλου, Θεσσαλονίκη 1969,
- Αι παραβολαί του Ιησού, Θεσσαλονίκη, 1970,
- Απαρχαί εκκλησιολογίας εις το κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, Θεσσαλονίκη 1972,
- Ερμηνεία ευαγγελίων των Κυριακών, Θεσσαλονίκη 1972,
- Ερμηνεία της προς Εφεσίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου, Θεσσαλονίκη 1973,
- Ερμηνεία του κατά Λουκάν Ευαγγελίου: Περικοπαί κατ’ εκλογήν, Θεσσαλονίκη 1973,
- Εισαγωγή εις θέματα της Καινής Διαθήκης, Θεσσαλονίκη 1973,
- Προβλήματα των περί του πάθους του Χριστού διηγήσεων των συνοπτικών Ευαγγελιστών, Θεσσαλονίκη 1974,
- Το πάθος του Χριστού κατά τας διηγήσεις των συνοπτικών ευαγγελίων, Θεσσαλονίκη 1974,
- Εσπεριναί ερμηνευτικαί ομιλίαι, Θεσσαλονίκη 1974,
- Ερμηνεία εις το κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, Θεσσαλονίκη 1975,
- Δύο συλλογαί λογίων του Ιησού εις το κατά Μάρκον Ευαγγέλιον (4,21-25. 9,33-50), Θεσσαλονίκη 1976,
- Ελληνική Βιβλική βιβλιογραφία 1961-1975, Θεσσαλονίκη 1977,
- Προσωπείο και πρόσωπο κατά τους τρείς ιεράρχες: λόγος στην εορτή τω Τριών Ιεραρχών 30 Ιανουαρίου 1979, Θεσσαλονίκη 1979,
- Οδός ελπίδας: μηνύματα από τα ευαγγέλια των Κυριακών, Αθήναι 1979,
- Αποστόλου Παύλου επιστολές προς Εφεσίους, Φιλιππησίους, Κολοσσαείς, Φιλήμονα, Θεσσαλονίκη 1981, 1992, 2004, 2006, 2008, 2011,
- Novum Testamentum Graece, Stuttgart 1983 -,
- Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη, Θεσσαλονίκη 1983, 1994, 1998, 2001, 2007, 2009, 2010,
- Η νέα μετάφραση της Καινής Διαθήκης στη νεοελληνική γλώσσα, Θεσσαλονίκη 1986,
- Θέματα θεολογίας της Καινής Διαθήκης: σημειώσεις για τους φοιτητές, Θεσσαλονίκη 1987,
- Ερμηνεία του κατά Μάρκον Ευαγγέλιου: (κεφ.7-16), Θεσσαλονίκη 1987,
- Το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, Θεσσαλονίκη 1988, 1997, 2006, 2009,
- Η Καινή Διαθήκη: το πρωτότυπο κείμενο με μετάφραση στη δημοτική, Αθήνα 1989, 2003,
- Μελέτες ερμηνείας και θεολογίας της Καινής Διαθήκης, Θεσσαλονίκη 1990,
- Βιβλικές μελέτες, Θεσσαλονίκη 1995,
- Αγάπη και γάμος, Αθήνα 1995,
- Οδός Ελπίδας: μηνύματα από τα ευαγγέλια των Κυριακών, Θεσσαλονίκη 1996,
- Ελληνική Βιβλική βιβλιογραφία του 20ου αιώνα (1990-1995), Θεσσαλονίκη 1997,
- Απόκρυφα χριστιανικά κείμενα, Θεσσαλονίκη 1999, 2001,
- Ο Απόστολος Παύλος και οι επτά εγκωμιαστικοί λόγοι του Ιωάννου Χρυσοστόμου για τον Απόστολο των Εθνών, Θεσσαλονίκη 2003,
- Χρυσοστομικό συμπόσιο: η προσωπικότητα και η θεολογία Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθήνα 2007,
- Η Οικογένεια: Παύλεια θεολογία και σύγχρονη θεώρηση: πρακτικά Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου (Βέροια, 25-28 Ιουνίου 2009), Βέροια 2009,
- Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη: "Ο λόγος ο του σταυρού δύναμις Θεού εστι", Θεσσαλονίκη 2016.[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Scanned by Igor Makhankov, Nestle-Aland Novum Testamentum, 27th edition [online], 19 kwietnia 2015 [dostęp 2023-05-11].
- ↑ a b c ORTHODOX | Odszedł do Pana profesor Joannis Karavidopoulos (1937 – 2023) [online], www.orthodox.pl [dostęp 2023-05-11].
- ↑ Ο σεβαστός Καθηγητής και αγαπητός φίλος Ιωάννης Καραβιδόπουλος εκοιμήθη εν Κυρίω [online], Ορθοδοξία News Agency, 10 maja 2023 [dostęp 2023-05-11] (gr.).
- ↑ Ηλίας Καγιάρας, Συλλυπητήριο μήνυμα για την εκδημία του Ομότιμου Καθηγητή Ιωάννη Καραβιδόπουλου | Τμήμα Θεολογίας ΑΠΘ [online] [dostęp 2023-05-11] (gr.).