
Jodłownik (Ostroszowice)
przysiółek wsi | |
Zakłady FTC Jodłownik | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Liczba ludności (01.05.2007) |
474 |
Strefa numeracyjna |
74 |
Kod pocztowy |
58-262[1] |
Tablice rejestracyjne |
DDZ |
SIMC |
0852192 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Dzierżoniów ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Jodłownik (niem. Tannenberg) – przysiółek wsi Ostroszowice w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów[2][3].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Jodłownik położony jest na obrzeżu Gór Sowich przy lokalnej drodze prowadzącej z Piławy Górnej przez Ostroszowice do Bielawy. Wieś ciągnie się wzdłuż drogi na długości jednego kilometra. Niedaleko Jodłownika znajdują się lasy, przez wieś i lasy przepływa wiele strumieni. Miejscowość składa się przede wszystkim z budynków mieszkalno-gospodarczych.
Odległości od innych miejscowości:
- Bielawa - 3,5 km
- Nowa Ruda - 10,6 km
- Piława Górna - 10,8 km
- Dzierżoniów - 9,6 km
- Pieszyce - 7,7 km
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wzmianka o tej miejscowości datowana jest na 1500 r. W 1845 r. Jodłownik (wtedy Tannenberg) zamieszkiwało około 320 mieszkańców, dla których podstawowym zajęciem była gospodarka leśna, handel i tkactwo. U schyłku XIX w. Jodłownik odegrał pewne znaczenie turystyczne, ponieważ prowadziły tędy trasy do Srebrnej Góry (Silberberg) z Bielawy (Langenbielau) na Przełęcz Woliborską (Volpersdorfer Plänel).
W latach 1975–1998 przysiółek należał administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest:
Sklepy[edytuj | edytuj kod]
Na głównym placu Jodłownika był sklep, został zamknięty.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Przez Jodłownik przebiega droga wojewódzka nr 384 z Bielawy do Nowej Rudy. Do Jodłownika dojechać można z Bielawy i Dzierżoniowa autobusami ZKM Bielawa nr 5 oraz nr 1.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 887 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 9. [dostęp 2012-08-21].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, T. 11, pod red. M. Staffy, Wrocław, Wyd. I-Bis 1995, s. 169.