Jodok z Moraw

Jodok z Moraw
	z łaski Boga król Rzymian, elektor Brandenburgii, książę Luksemburga, margrabia Moraw
	; Jodok z Moraw
	margrabia Moraw
Okres	od 1375; do 1411
Poprzednik	Jan Henryk Luksemburski
Następca	Zygmunt Luksemburski
	margrabia-elektor Brandenburgii
Okres	od 1386; do 1411
Poprzednik	Zygmunt Luksemburski
Następca	Zygmunt Luksemburski
	książę Luksemburga
Okres	od 1388; do 1411
Poprzednik	Wacław IV Luksemburski
Następca	Elżbieta Luksemburska
	król Niemiec; W opozycji do Zygmunta Luksemburskiego.
Okres	od 1 października 1410; do 18 stycznia 1411
Poprzednik	Ruprecht z Palatynatu
Następca	Zygmunt Luksemburski
	Dane biograficzne
Dynastia	Luksemburgowie
Data urodzenia	1350 lub 1354
Data śmierci	18 stycznia 1411
Ojciec	Jan Henryk Luksemburski
Matka	Małgorzata opawska
Żona	Agnieszka opolska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jodok z Moraw, Jobst z Moraw (ur. w 1350 lub 1354, zm. 18 stycznia 1411) – margrabia Moraw, margrabia brandenburski 1388-1411, książę Luksemburga 1388-1411, król niemiecki 1410-1411 w opozycji do Zygmunta Luksemburskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z dynastii Luksemburgów. Był synem margrabiego morawskiego Jana Henryka i Małgorzaty z rodu Przemyślidów opawsko-raciborskich. Od 1375 współrządził Morawami wraz z bratem Prokopem, z którym toczył ustawiczną wojnę o hegemonię nad tą dzielnicą Czech. W 1383 z nominacji Wacława IV został wikariuszem Włoch. Jako człowiek majętny potrafił wykorzystać swoją fortunę do własnych celów politycznych. Dzięki pożyczkom udzielanym krewnym powiększył swoją domenę. W wyniku umowy finansowej z 1386 otrzymał od Zygmunta Luksemburskiego w zastaw Brandenburgię. W 1388 zadłużony u niego Wacław IV oddał mu w zastaw Luksemburg. Pozwoliło to Jodokowi z Moraw zbudować silne stronnictwo możnowładcze (Jednota Pańska), którego celem stało się odsunięcie od władzy króla w Czechach. W 1394 Jodok doprowadził do uwięzienia Wacława IV i przejął na rok faktyczną władzę w królestwie. Dążąc do detronizacji kuzyna zawiązał także sojusz polityczny z pretendującym do tronu niemieckiego Ruprechtem III Wittelsbachem i włączył się w wir polityki sukcesji tronu w Niemczech. W 1410 został przez część elektorów wybrany na króla niemieckiego przeciwko spadkobiercy Wacława IV, Zygmuntowi Luksemburskiemu. Władzy w Rzeszy nie udało mu się jednak przejąć, gdyż zmarł nagle w 1411.

Zdaniem starszej literatury Jodok był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Elżbieta, córka Władysława Opolczyka (urodzona w 1360 r., zmarła przed 1374). Po raz drugi ożenił się z Agnieszką córką Bolesława II opolskiego. Zdaniem nowszej literatury Jodok zawarł tylko jedno małżeństwo z Agnieszką, która używała także imienia Elżbieta. Jodok zmarł bezpotomnie.

Jodok z Moraw (ilustracja z Kroniki norymberskiej)

Henryk VII Luksemburski

Jan Luksemburski

Małgorzata Brabancka

Jan Henryk Luksemburski

Wacław II

Elżbieta Przemyślidka

Jodok z Moraw

Adelajda Habsburg

Przemysław raciborski

Anna raciborska

Anna czerska

Jodok z Moraw (XV wiek)

Przemyślidzi	Konrad III Otto (1182–1189) Władysław I Henryk (1192–1194, 1197–1122) Władysław II (1224–1227) Przemysł (1227–1239) Władysław III (1246–1247) Przemysł Ottokar II Wielki (1247–1278) Wacław II (1278–1305) Wacław III (1305–1306)
Dynastia Karyncka	Henryk Karyncki (1306)
Habsburgowie	Rudolf I (1306–1307)
Dynastia Karyncka	Henryk Karyncki (1307–1310)
Luksemburgowie	Jan (1310–1334) Karol (1334–1349) Jan Henryk (1349–1375) Jodok (1375–1411) Prokop (1375–1405) Jan Sobiesław (1375–1380) Wacław (1411–1419) Zygmunt (1419–1423)
Habsburgowie	Albrecht II Habsburg (1423–1439) Władysław Pogrobowiec (1440–1457)
Podiebradowie	Jerzy z Podiebradów (1458–1469)
Hunyady	Maciej Korwin (1469–1490)
Jagiellonowie	Władysław (1490–1516) Ludwik (1516–1526)
Habsburgowie	Ferdynand I (1526–1564) Maksymilian I (1564–1576) Rudolf II (1576–1608) Maciej (1608–1611/1619)

Luxembourge-Ardennes	Zygfryd I (963–998) Henryk I (998–1026) Henryk II (1026–1047) Giselbert (1047–1059) Konrad I (1059–1086) Henryk III (1086–1096) Wilhelm I (1096–1130) Konrad II (1130–1136)
Namur-Luxembourg	Henryk IV Ślepy (1136–1196) Ermezynda I (1196–1247) Tybald, hrabia Baru (1196–1214) Walram III z Limburga (1214–1226)
Limburg-Luxembourg	Henryk V (1247–1281) Henryk VI (1281–1288) Henryk VII (1288–1313) Jan I (1313–1346) Karol I (1346–1353) Wacław I, od 1354 książę Luksemburga (1353–1383) Wacław II (1383–1388) Jodok z Moraw (1388–1411) Elżbieta I (1411–1443) Antoni I Brabancki (1411–1415) Jan III (1418–1425)
Walezjusze	Filip I Dobry (1443–1467) Karol II Śmiały (1467–1477) Maria I (1477–1482)
Habsburgowie	Filip II Piękny (1482–1506) Karol III (1506–1556) Filip III (1556–1598) Izabela Klara Eugenia Habsburg i Albrecht VII Habsburg (1598–1621) Filip IV (1621–1665) Karol IV (1665–1700)
Burbonowie	Filip V (1700–1713)
Habsburgowie	Karol V (1713–1740) Maria II (1740–1780)
Habsburgowie lotaryńscy	Józef I (1780–1790) Leopold I (1790–1792) Franciszek I (1792–1794)

Konradyni	Konrad I (911–918)
Ludolfingowie	Henryk I Ptasznik (919–936) Arnulf Zły (antykról 919–921) Otton I Wielki (936–973) Otton II (koregent od 961, 973–983) Otton III (983–1002) Henryk II Święty (1002–1024)
Dynastia salicka	Konrad II (1024–1039) Henryk III (koregent od 1028, 1039–1056) Henryk IV (koregent 1054, 1056–1105) Rudolf Szwabski (antykról 1077–1080) Herman z Salm (antykról 1081–1088) Konrad (III) Salicki (koregent od 1087, antykról 1093–1098) Henryk V (korgent od 1099, 1105–1125)
Supplinburgowie	Lotar III (1125–1137)
Hohenstaufowie	Konrad III (antykról 1127–1135, król 1138–1152) Henryk (VI) Berengar (koregent 1147–1150) Fryderyk I Barbarossa (1152–1190) Henryk VI (koregent od 1169, 1190–1197) Filip Szwabski (1198–1208)
Welfowie	Otto IV (antykról 1198–1208, król 1208–1218)
Hohenstaufowie	Fryderyk II (koregent 1196–1197, 1215–1250) Henryk VII (koregent 1220–1235, od 1231 antykról) Konrad IV (koregent od 1237, 1250–1254)
Wielkie bezkrólewie	Henryk Raspe (antykról 1246–1247) Wilhelm z Holandii (1254–1256, antykról od 1247) Ryszard z Kornwalii (antykról 1256–1272) Alfons z Kastylii (antykról 1257–1274)
Habsburgowie	Rudolf I (1273–1291)
Nassau	Adolf z Nassau (1292–1298)
Habsburgowie	Albrecht I (1298–1308)
Luksemburgowie	Henryk VII (1308–1313)
Wittelsbachowie	Ludwik IV Bawarski (1314–1347)
Habsburgowie	Fryderyk Piękny (antykról 1314–1322, koregent 1325–1332)
Luksemburgowie	Karol IV (antykról od 1347, król 1347–1378) Gunter ze Schwarzburga (antykról 1349–1349) Wacław (koregent od 1376, 1378–1400) Fryderyk z Brunszwiku (antykról elekt 1400)
Wittelsbachowie	Ruprecht z Palatynatu (1400–1410)
Luksemburgowie	Zygmunt (1410–1437) Jodok z Moraw (antykról 1410–1411)
Habsburgowie	Albrecht II (1438–1439) Fryderyk III (1440–1493) Maksymilian I (1493–1519) Karol V (1519–1556) Ferdynand I (koregent od 1531, 1556–1564) Maksymilian II (koregent 1562, 1564–1576) Rudolf II (koregent 1575, 1576–1612) Maciej (1612–1619) Ferdynand II (1619–1637) Ferdynand III (koregent od 1636, 1637–1657) Ferdynand IV (koregent 1653–1654) Leopold I (1657–1705) Józef I (koregent od 1687, 1705–1711) Karol VI (1711–1740)
Wittelsbachowie	Karol VII (1742–1745)
Habsburgowie-Lotaryńscy	Franciszek I (1745–1765) Józef II (koregent od 1764, 1765–1790) Leopold II (1790–1792) Franciszek II (1792–1806)

Jodok z Moraw

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Menu nawigacyjne