Joe Biden
| ||
 Joe Biden (2013) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 20 listopada 1942 Scranton | |
| 47. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych | ||
| Okres | od 20 stycznia 2009 do 20 stycznia 2017 | |
| Przynależność polityczna | Partia Demokratyczna | |
| Druga dama | Jill Biden | |
| Poprzednik | Dick Cheney | |
| Następca | Mike Pence | |
| ||
| Odznaczenia | ||
   
| ||
Joe Biden, właśc. Joseph Robinette Biden Jr. (wym. ˈʤoʊsɨf rɒbɨˈnɛt ˈbaɪdən; ur. 20 listopada 1942 w Scranton w Pensylwanii) – amerykański polityk, członek Partii Demokratycznej. 47. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych w latach 2009–2017.
Były senator ze stanu Delaware (wybierany w latach: 1972, 1978, 1984, 1990, 1996, 2002 i 2008).
Spis treści
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
Absolwent University of Delaware (1965) i Syracuse University College of Law (1968).
Senator[edytuj | edytuj kod]
Biden wygrał wybory do Senatu na swoją pierwszą kadencję w wieku niespełna 30 lat, co czyni go piątym w kolejności spośród najmłodszych amerykańskich senatorów w historii. Był ponownie wybierany w siedmiu kolejnych wyborach. Jego jedyną funkcją publiczną przed wyborem na senatora było sprawowanie mandatu członka rady New Castle County (4 stycznia 1971 – 3 stycznia 1973). Nieznaczna wygrana (50 do 48%) stosunkowo młodego i nieznanego radnego nad urzędującym senatorem, republikaninem J. Calebem Boggsem była w 1972 wielkim zaskoczeniem.
Dwukrotnie kandydował w wyborach prezydenckich. Po raz pierwszy ubiegał się o nominację w 1988, ale odpadł ze stawki, kiedy oskarżono go o plagiat przemówienia lidera Brytyjskiej Partii Pracy Neila Kinnocka. W 2004, mimo zachęt ze strony swoich zwolenników, nie stanął do wyborów i poparł Johna Kerry’ego. Był wymieniany jako potencjalny kandydat na wiceprezydenta, ale sam namawiał Kerry’ego, aby mianował swym partnerem Johna Edwardsa.
Kampania wyborcza roku 2008[edytuj | edytuj kod]
Ponownie kandydował w wyborach prezydenckich w 2008, gdy jako pierwszy spośród kandydatów publicznie zgłosił chęć ubiegania się o prezydenturę. Z początku uważano, iż jego atutami w kampanii prezydenckiej będą bardzo duże doświadczenie, fakt bycia dobrze znanym przez opinię publiczną, a także dobra pozycja w centrum politycznym partii. Zaznaczano także jego popularność w tzw. „wahających się” lub „czerwonych stanach” (tj. raczej republikańskich), mimo stosunkowo liberalnych poglądów. Za wady uznawano możliwość powrotu do incydentu w 1988 oraz bardzo długi staż w Senacie (tylko dwa razy w historii prezydentem został urzędujący senator. Tacy kandydaci jak Bob Dole w 1996 czy Kerry w 2004 byli skutecznie przez oponentów atakowani jako uosobienie Waszyngtonu). Według wielu znawców sceny politycznej większe szanse mieli „outsiderzy”, czyli np. gubernatorzy stanów, jak Jimmy Carter, Ronald Reagan, Bill Clinton czy George W. Bush.
Ostatecznie jednak Biden nigdy nie zdobył znaczącego poparcia w sondażach. Zrezygnował z udziału w wyborach po kiepskich wynikach w prawyborach w Iowie. Jednak w sierpniu 2008 ponownie powrócił do aktywnej kampanii wyborczej, gdy został wybrany przez Baracka Obamę jako kandydat na stanowisko wiceprezydenta. Obama i Biden wygrali wybory prezydenckie 4 listopada 2008.
Biden w wyborach do Kongresu uzyskał jednocześnie reelekcję na siódmą kadencję w Senacie (pokonując republikankę Christine O’Donnell). 15 stycznia 2009 ustąpił z zajmowanego stanowiska, by objąć urząd wiceprezydenta. Gubernator stanu Delaware Ruth Ann Minner wyznaczyła na jego następcę demokratę Teda Kaufmana.
Wiceprezydent[edytuj | edytuj kod]
W sierpniu 2008 został wyznaczony przez Baracka Obamę jako kandydat na wiceprezydenta. Po zwycięstwie w głosowaniu powszechnym z 4 listopada 2008 i głosowaniu elektorskim z 15 grudnia 2008, w Waszyngtonie złożył przysięgę i objął urząd wiceprezydenta w południe 20 stycznia 2009. Po złożeniu przysięgi, przysięgę złożył Barack Obama, obejmując urząd prezydenta.
W dniach 20-21 października 2009 złożył oficjalną wizytę w Polsce. Tematem rozmów z polskimi władzami była kwestia obrony rakietowej[1].
W historii USA bardzo często kiedy urzędujący prezydent nie ubiega się o kolejną kadencję, w kolejnych wyborach kandyduje urzędujący wiceprezydent. Zgodnie z tą tendencją pojawiły się liczne spekulacje, że kandydatem demokratów zostanie wiceprezydent USA Joe Biden[2][3]. Zwłaszcza, że ubiegał się już wcześniej o nominację w wyborach w 1988 i w 2008 oraz publicznie przyznawał, że nie wyklucza startu w kolejnych prawyborach[4][5]. Jednakże 21 października 2015 w Moda Center oficjalnie oświadczył, że nie zamierza ubiegać się o nominację w 2016[6][7][8].
12 Stycznia 2017 odznaczony przez prezydenta Baracka Obamę Prezydenckim Medalem Wolności z Wyróżnieniem[9][10][11].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jeszcze na studiach prawniczych, w 1966 poślubił Neilli Hunter, z którą doczekał się trójki dzieci: Josepha R. „Beau” Bidena III (ur. 3 lutego 1969, zm. 30 maja 2015[12]), Roberta Huntera Bidena (ur. 4 lutego 1970) oraz Naomi Christinę (ur. 1971, zm. 1972). Jego pierwsza żona zginęła wraz z córką w wypadku samochodowym w 1972. Biden poznał swoją drugą żonę Jill Tracy Jacobs w 1975, dwa lata później wzięli ślub. Oprócz dzieci z pierwszego małżeństwa wychowali wspólnie córkę Ashley (ur. 1981).
Jest katolikiem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wiceprezydent USA w Polsce. wprost.pl. [dostęp 2016-10-28].
- ↑ Joe Biden Has History On His Side But Little Else If Hillary Clinton Runs, NPR.org [dostęp 2016-02-27].
- ↑ When Vice Presidents Run for President, The Huffington Post [dostęp 2016-02-27].
- ↑ Will Joe Biden run for president in 2016?, USA TODAY [dostęp 2016-02-27].
- ↑ Philip Rucker, Biden ponders a 2016 bid, but a promotion to the top job seems to be a long shot, „The Washington Post”, 2 maja 2013, ISSN 0190-8286 [dostęp 2016-02-27] (ang.).
- ↑ AOL Staff, Biden says he will not seek 2016 Democratic nomination, AOL.com [dostęp 2016-02-27].
- ↑ Joe Biden Is Not Running For President In 2016, The Huffington Post [dostęp 2016-02-27].
- ↑ Colleen McCain Nelson And Peter Nicholas, Joe Biden Decides Not to Enter Presidential Race, „Wall Street Journal”, ISSN 0099-9660 [dostęp 2016-02-27].
- ↑ Obama awards Biden Presidential Medal of Freedom – The Boston Globe. „Boston Globe”, 12 stycznia, 2017 (ang.). [dostęp 13 stycznia, 2017].
- ↑ Obama Surprises Joe Biden With Presidential Medal of Freedom. „The New York Times”, 12 stycznia 2017 (ang.). [dostęp 13 stycznia, 2017].
- ↑ mako: Piękne zakończenie wieloletniej współpracy. Obama w niezwykły sposób pożegnał się z Bidenem (pol.). W: gazeta.pl [on-line]. [dostęp 2017-01-13].
- ↑ Zmarł syn wiceprezydenta USA. wp.pl. [dostęp 2015-05-31].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
.svg)
| ||||||||||||||
| |||||||||
- Absolwenci uczelni w Stanach Zjednoczonych
- Wiceprezydenci Stanów Zjednoczonych
- Kandydaci Partii Demokratycznej na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych
- Senatorzy z Delaware
- Odznaczeni Prezydenckim Medalem Wolności
- Odznaczeni Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej
- Odznaczeni Orderem Trzech Gwiazd
- Odznaczeni Orderem Zwycięstwa Świętego Jerzego
- Urodzeni w 1942
