Joel Valencia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joel Valencia
Ilustracja
Valencia w 2021
Pełne imię i nazwisko

César Joel Valencia Castillo

Data i miejsce urodzenia

16 listopada 1994
Quinindé

Wzrost

164 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Zagłębie Sosnowiec

Numer w klubie

17

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2002 Club Puerto Quito
2002–2003 CPT Lekop
2003–2004 Atlético Escalerillas
2004 CD Fleta
2004 Stadium Casablanca
2004–2005 UD Amistad
2005–2011 Real Saragossa
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2014 Real Saragossa 1 (0)
2011–2013 → Real Saragossa B 34 (0)
2014 → Atlético Malagueño (wyp.) 14 (1)
2014–2015 UD Logroñés 50 (1)
2016–2017 FC Koper 26 (1)
2017–2019 Piast Gliwice 59 (9)
2019–2023 Brentford F.C. 19 (1)
2020–2021 → Legia Warszawa (wyp.) 8 (0)
2022 → AD Alcorcón (wyp.) 18 (0)
2022–2023 → De Graafschap (wyp.) 18 (0)
2023– Zagłębie Sosnowiec 20 (1)
W sumie: 267 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Hiszpania U-17 2 (0)
2011  Ekwador U-17 3 (0)
W sumie: 5 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 15 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

César Joel Valencia Castillo (ur. 16 listopada 1994 w Quinindé) – ekwadorski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, od 2023 w polskim klubie Zagłębie Sosnowiec.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Hiszpania[edytuj | edytuj kod]

W 2000 roku rozpoczął treningi w szkółce piłkarskiej Club Puerto Quito[1][2]. W 2002 roku przeprowadził się do Hiszpanii, gdzie trenował w klubach sportowych z Saragossy: CPT Lekop, Atlético Escalerillas, CD Fleta, Stadium Casablanca oraz UD Amistad[1][3]. W 2005 roku został wypatrzony przez skautów Realu Saragossa i przeniósł się do akademii tego klubu[4]. W 2011 roku włączono go do kadry rezerw grających w Segunda División B. 28 sierpnia 2011 rozegrał dla Saragossy jedyny mecz w Primera División w przegranym 0:6 spotkaniu z Realem Madryt, kiedy to wszedł na boisko w 83. minucie zmieniając Pablo Barrerę[5][6].

W styczniu 2014 odszedł na półroczne wypożyczenie do Atlético Malagueño (Tercera División)[7][8]. Rozegrał tam 14 ligowych spotkań w których zdobył 1 bramkę. Latem 2014 roku definitywnie rozstał się z Realem Saragossa i podpisał dwuletnią umowę z UD Logroñés[7]. Przez kolejne 1,5 roku zaliczył tam 50 występów na poziomie Segunda División B, w których strzelił 1 gola.

Słowenia i Polska[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2016 roku Valencia został zawodnikiem FC Koper[9]. 28 lutego rozegrał pierwszy mecz w 1. SNL, w którym jego klub uległ 0:2 NK Olimpiji Lublana. Ogółem w słoweńskiej ekstraklasie zaliczył 26 spotkań i zdobył 1 bramkę. Latem 2017 roku przeniósł się on do Piasta Gliwice, podpisując roczny kontrakt[10][11]. 19 sierpnia 2017 zadebiutował w Ekstraklasie w wygranym 2:0 meczu przeciwko Koronie Kielce. 20 października 2017 w spotkaniu z Zagłębiem Lubin (2:2) zdobył pierwszą bramkę w polskiej lidze. W sezonie 2018/19 wywalczył z Piastem mistrzostwo Polski[12] i otrzymał wyróżnienie dla najlepszego piłkarza rozgrywek[13].

Brentford i wypożyczenia[edytuj | edytuj kod]

Opuścił Piasta 31 lipca 2019 roku, dzień przed meczem rewanżowym z łotewskim klubem Riga FC, przenosząc się do angielskiego klubu Brentford F.C.[14] Chociaż wystąpił w 23 meczach i strzelił jednego gola[15], to w sezonie 2019/2020 z trudnością dostosowywał się do tempa angielskiej piłki nożnej[16]. 24. i ostatni występ Valencii w barwach Brentford przypadł na późną zmianę w meczu otwierającym sezon 2020/2021[15].

Valencia rozegrał większość z pozostałych trzech lat swojego kontraktu na wypożyczeniu, a awans Brentford do Premier League w sezonie 2020/2021 przesunął go jeszcze niżej w hierarchii[17]. Grał w Polsce, Hiszpanii i Holandii odpowiednio dla klubu Ekstraklasy Legia Warszawa, klubu Segunda División AD Alcorcón i klubu Eerste Divisie De Graafschap[18]. Miał liczne problemy z kontuzjami i łącznie wystąpił w 51 meczach dla tych trzech klubów[15].

Powrót do Polski[edytuj | edytuj kod]

14 lipca 2023 roku Valencia na zasadzie wolnego transferu przeniósł się z Brentford do Polski, by podpisać dwuletni kontrakt z pierwszoligowym Zagłębiem Sosnowiec[19].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2011 roku otrzymał zaproszenie na konsultację szkoleniową reprezentacji Hiszpanii U-17[20][21]. Miesiąc później wystąpił w dwóch meczach towarzyskich przeciwko Gruzji[4]. W maju 2011 roku zdecydował się przyjąć powołanie do kadry Ekwadoru U-17, przygotowującej się do Mistrzostw Świata U-17 2011[3][22]. Na turnieju tym wystąpił on w trzech spotkaniach, docierając z Ekwadorem do 1/8 finału[23][24].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1994 roku jako syn 13-letniej Mireyi Valencia, ojciec nieznany[4]. Z powodu poważnej choroby matki od narodzin przebywał pod opieką dziadków – Césara Valencii Quiñóneza i Maríi Castillo Delgado[25]. W 2002 roku z powodów ekonomicznych wyemigrował wraz z babcią do Saragossy w Hiszpanii, dołączając do przebywającego tam od dwóch lat dziadka[2]. Posiada paszport ekwadorski i hiszpański.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zespołowe[edytuj | edytuj kod]

Piast Gliwice
Legia Warszawa

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Joel Valencia: Dzięki piłce mogę pomóc rodzinie. piast-gliwice.eu. [dostęp 2019-04-11]. (pol.).
  2. ↑ a b Puerto Quito, semillero oculto de deportistas. clubpuertoquito.com. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  3. ↑ a b Joel Valencia le dice sí al Barça. heraldo.es. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  4. ↑ a b c El ecuatoriano que enamora al Barça. elcomercio.com. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  5. ↑ Joel Valencia Castillo. eluniverso.com. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  6. ↑ Primera División: Real Zaragoza 0-6 Real Madrid. goal.com. [dostęp 2019-04-08]. (ang.).
  7. ↑ a b Ecuatoriano Joel Valencia nuevo jugador del U.D Logronés. somoscantera.wordpress.com. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  8. ↑ Joel Valencia buscará continuidad en el Malagá. mifutbolecuador.wordpress.com. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  9. ↑ V Kopru tudi uradno César Joel Valencia Castillo. fckoper.si. [dostęp 2019-04-15]. (słoweń.).
  10. ↑ Oficjalnie: Joel Valencia w Piaście. transfery.info. [dostęp 2019-04-08]. (pol.).
  11. ↑ Joel Valencia piłkarzem Piasta. 90minut.pl. [dostęp 2019-04-15]. (pol.).
  12. ↑ Piast mistrzem Polski. 90minut.pl. [dostęp 2019-05-19]. (pol.).
  13. ↑ Rozdano nagrody w Ekstraklasie za sezon 2018/19. 90minut.pl. [dostęp 2019-05-27]. (pol.).
  14. ↑ Joel Valencia piłkarzem Brentford FC. 90minut.pl. [dostęp 2019-07-01]. (pol.).
  15. ↑ a b c Joel Valencia, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2023-07-15].
  16. ↑ Lyall Thomas, Brentford winger Valencia could be out for three months [online], West London Sport, 17 listopada 2019 [dostęp 2023-07-15] (ang.).
  17. ↑ Fosu and Valencia to leave Brentford as contracts expire [online], www.brentfordfc.com [dostęp 2023-07-15] (ang.).
  18. ↑ Valencia leaves on loan [online], www.brentfordfc.com [dostęp 2023-07-15] (ang.).
  19. ↑ Joel Valencia dołącza do Zagłębia Sosnowiec. Witamy w naszym klubie! [online], Zagłębie Sosnowiec [dostęp 2023-07-15] (pol.).
  20. ↑ Joel Valencia convocado por la selección española sub 17. futbolenaragon.com. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  21. ↑ Joel Valencia: La nueva perla tricolor. lahora.com.ec. [dostęp 2019-04-15]. (hiszp.).
  22. ↑ Joel Valencia es citado con la selección de Ecuador. elperiodicodearagon.com. [dostęp 2019-04-08]. (hiszp.).
  23. ↑ Brazil 2-0 Ecuador. fifa.com. [dostęp 2019-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-16)]. (ang.).
  24. ↑ Ademilson & Léo on target as Brazil overcome difficult Ecuador test to reach the FIFA U-17 World Cup quarter-finals. goal.com. [dostęp 2019-04-15]. (ang.).
  25. ↑ Joel Valencia es la perla del Zaragoza. elcomercio.com. [dostęp 2019-04-15]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

skład Zagłębie Sosnowiec
  • Aktualny na dzień 15 marca 2024
Skład reprezentacji Ekwadoru na Mundialu U-17 2011

Ekwador

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joel_Valencia&oldid=73136001”