Johann Baptist Emanuel Pohl
 Johann Baptist Emanuel Pohl (1825) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
przyrodnik, botanik |
| Alma Mater | |
Johann Baptist Emanuel Pohl (ur. 23 lutego 1782 w Böhmisch Kamnitz, zm. 22 maja 1834 w Wiedniu) – austriacki botanik, w latach 1817–1821 uczestnik austriackiej wyprawy do Brazylii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Johann Baptist Emanuel Pohl urodził się 23 lutego 1782 roku w Böhmisch Kamnitz (współcześnie Česká Kamenice)[2].
Po ukończeniu gimnazjum w Pradze studiował medycynę na Uniwersytecie Karola – studia ukończył w 1808 roku[3]. Zainteresowany botaniką, zbierał okazy roślin i założył własne herbarium[2]. W 1803 roku opublikował raport z wyprawy studialnej w „Regensburger Botanische Zeitung”[2]. W latach 1808–1810 prowadził w zastępstwie zajęcia z botaniki i historii naturalnej na Uniwersytecie Karola[3].
Wyprawa do Brazylii[edytuj | edytuj kod]
W latach 1817–1821 Pohl wziął udział w wyprawie do Brazylii, zorganizowanej przy okazji podróży arcyksiężnej Marii Leopoldyny (1797–1826) – świeżo poślubionej małżonki późniejszego cesarza Brazylii Piotra II[3]. Na statkach do Brazylii znajdowali się również inni uczeni austriaccy – botanik i entomolog Johann Christian Mikan (1769–1844), zoolog Johann Natterer (1787–1843), a także pejzażysta Thomas Ender (1793–1875) i nadworny ogrodnik Heinrich Schott (1759–1819)[4]. Za sprawą króla Bawarii Maksymiliana I. (1756–1825) do Brazylii udali się również bawarscy uczeni – Carl Friedrich Philipp von Martius (1794–1868) i Johann Baptist von Spix (1781–1826)[4]. Po powrocie Mikana do Wiednia w 1818 roku Pohl, który uczestniczył jako mineralog, zaczął pracować również jako botanik wyprawy[3]. Badał przede wszystkim prowincje Minas Gerais i Rio, aż do dystryktu Ilha Grande[2]. Wyniki swoich badań przedstawił w pracach Plantarum Brasiliae hucusque ineditarum icones et descriptiones (1827–1831) i Reise im Innern von Brasilien in den Jahren 1827–31 (1832). Manuskrypt jego pracy Repertorium botanicum zaginął[2].
W latach 1821–1834 Puhl sprawował funkcję kustosza kolekcji połączonych gabinetów zbiorów przyrodniczych[3], które utworzyły muzeum brazylijskie[2].
Pohl zmarł 22 maja 1834 roku w Wiedniu[2].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
Lista publikacji podana za Allgemeine Deutsche Biographie[2]:
- 1814 – Tentamen Florae Bohemiae
- 1816 – Systematischer Ueberblick der Reihenfolge der einfachen Fossilien
- 1819 – Expositio generalis anatomiea organi auditus per classes animalium
- 1827–1831 – Plantarum Brasiliae hucusque ineditarum icones et descriptiones
- 1832 – Reise im Innern von Brasilien in den Jahren 1827–31
Członkostwa[edytuj | edytuj kod]
- 1829 – członek korespondencyjny Pruskiej Akademii Nauk[5]
- 1833 – członek Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften: Johann Emanuel Pohl. [dostęp 2022-08-19]. (niem.).
- Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina: Johann Emanuel Pohl. [dostęp 2022-08-19]. (niem.).
- Günther: Pohl, Johann Emanuel. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 26. 1888, s. 369–370. (niem.).
- IPNI: Pohl, Johann Baptist Emanuel (1782-1834). International Plant Names Index. Published on the Internet www.ipni.org, The Royal Botanic Gardens, Kew, Harvard University Herbaria & Libraries and Australian National Botanic Gardens., 2022. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
- Mägdefrau, Karl: Martius, Carl Friedrich Philipp Ritter von. W: Neue Deutsche Biographie. T. 16. 1990, s. 310–312. (niem.).
- Riedl, H.: Pohl, Johann Emanuel (1782-1834), Botaniker. W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950. T. 8. Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1983, s. 154. (niem.).