Johanna van Gogh-Bonger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johanna van Gogh-Bonger
Ilustracja
Johanna van Gogh-Bonger, portret pędzla Johana Cohena Gosschalka (1905)
Imię i nazwisko urodzenia

Johanna Gezina Bonger

Data i miejsce urodzenia

4 października 1862
Amsterdam

Data i miejsce śmierci

2 września 1925
Amsterdam

Narodowość

holenderska

Małżeństwo

Theo van Gogh (1889–1891);
Johan Cohen Gosschalk (1901–1912)

Dzieci

Vincent Willem van Gogh

Krewni i powinowaci

Andries Bonger (brat)

Johanna Gezina van Gogh-Bonger (ur. 4 października 1862 w Amsterdamie, zm. 2 września 1925 tamże) – żona marszanda Theo van Gogha i szwagierka malarza Vincenta van Gogha. Nazywana zdrobniale Jo.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Johanna van Gogh-Bonger w kwietniu 1889

Urodziła się jako piąte z siedmiorga dzieci. Jej ojciec był brokerem ubezpieczeniowym i interesował się muzyką. Jej brat, Andries Bonger, poznał w Paryżu Theo van Gogha, a następnie Vincenta, który często wspominał go w swoich listach (jako André). Johanna Bonger studiowała angielski. Od siedemnastego roku życia prowadziła osobisty pamiętnik.

W wieku 22 lat została nauczycielką angielskiego w szkole dla dziewcząt w Elburg, następnie uczyła w wyższej szkole dla dziewcząt w Utrechcie.

17 kwietnia 1889 poślubiła w Paryżu Theo van Gogha. 31 stycznia 1890 urodziło im się jedyne dziecko – syn, nazwany na cześć wujka również Vincent Willem van Gogh (1890–1978)[1].

25 stycznia 1891 w Utrechcie zmarł jej mąż Theo. Johanna van Gogh powróciła z synem do Holandii i zamieszkała w miejscowości Bussum, niedaleko Amsterdamu.

W 1901 wyszła za mąż za malarza Johana Cohena Gosschalka; ich małżeństwo przetrwało do 1912, kiedy to Johan Gosschalk zmarł.

W 1903 przeniosła się do Amsterdamu, gdzie aż do śmierci mieszkała w tym samym mieszkaniu przy Bracht-huijzerweg 2, róg Koninginneweg[a]. Latem 1905 zorganizowała wielką wystawę prac Vincenta van Gogha w Stedelijk Museum w Amsterdamie.

Zajęła się uporządkowaniem i wydaniem listów Vincenta van Gogha. W swoim pamiętniku wspominała:

Listy te zajęły już dużo miejsca w moim życiu, począwszy od choroby Theo. W pierwszy samotny wieczór, który spędziłam w naszym domu po powrocie, zajęłam się pakowaniem listów. Wiem że w nich odnajdę go znowu. Wieczór za wieczorem była to moja pociecha po tych nędznych dniach[2].

Pierwszy tom listów w języku holenderskim ukazał się wiosną 1914. W 1915 Johanna przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie rozpoczęła tłumaczenie listów van Gogha na angielski. W 1919 powróciła do Holandii. Do chwili śmierci 2 września 1925 doszła w tłumaczeniach do listu nr 526.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Z wyjątkiem 4-letniego pobytu w Stanach Zjednoczonych, o czym Vincent Willem van Gogh wspomniał dopiero w dalszej części swojego pamiętnika.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Vincent van Gogh Gallery: Vincent Willem van Gogh. [dostęp 2011-02-21]. (ang.).
  2. WebExhibits: Memoir of Johanna Gesina van Gogh – Bonger. www.webexhibits.org. [dostęp 2011-02-21]. Cytat: The letters have taken a large place in my life already, since the beginning of Theo's illness. The first lonely evening which I spent in our home after my return I took the package of letters. I knew that in them I should find him again. Evening after evening that was my consolation after the miserable days. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]