Johannes Georg Bednorz
 |
Ten artykuł od 2014-01 wymaga uzupełnienia informacji. Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: rozbudować na podstawie źródeł. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Johannes Georg Bednorz (ur. 16 maja 1950 w Neuenkirchen) – niemiecki mineralog i fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1987 za odkrycie nadprzewodnictwa wysokotemperaturowego w tlenkach metali[1].
Przyszedł na świat jako czwarte dziecko pochodzących ze Śląska Antona i Elisabeth Bednorzów[1].
Jest pracownikiem Politechniki w Zurychu, gdzie zajmuje się otrzymywaniem i badaniem nowych materiałów. Od roku 1983 zajmował się poszukiwaniem właściwości nadprzewodzących w tlenkach metali[1].
W roku 1987, za odkrycie wysokotemperaturowego (powyżej 35 K) nadprzewodnictwa w tlenkach metali (Ba-La-Cu-O), otrzymał (wspólnie z K.A. Müllerem) Nagrodę Nobla[1].
W kwietniu 2007 odebrał doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d J. Georg Bednorz - Facts (ang.). W: The Nobel Prize in Physics 1987 > J. Georg Bednorz, K. Alex Müller [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-01-30]., autobiografia, Nobel Lecture, December 8, 1987, Perovskite-Type Oxides – The New Approach to High-Tc Superconductivity
- ↑ Doktor J. Georg Bednorz Doktorem Doktorem Honoris Causa Uniwersytetu Śląskiego (pol.). W: Strona internetowa Uniwersytetu Śląskiego [on-line]. www.us.edu.pl, 20.04.2007. [dostęp 2014-01-30].
