Johannes Hesekiel
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Superintendent generalny Kościoła Ewangelickiego w Wielkopolsce | |
| Okres sprawowania |
1886-1910 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Johannes Hesekiel (ur. 31 maja 1835 w Altenburgu, zm. 21 lipca 1918 w Wernigerode) – niemiecki duchowny ewangelicki, teolog, generalny superintendent Kościoła Ewangelickiego w Wielkopolsce.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym Altenburgu studiował teologię ewangelicką w Jenie i Erlangen. Od 1868 r. był proboszczem w kościele św. Ambrożego w Magdeburgu, gdzie przyczynił się do budowy nowej świątyni. Był także współzałożycielem Saksońskiego Towarzystwa Opieki nad Byłymi Więźniami.
W 1883 r. wydział teologiczny Uniwersytetu w Halle przyznał mu tytuł doktora honoris causa.
W latach 1886–1910 pełnił funkcję generalnego superintendenta Kościoła Ewangelickiego w Prowincji Poznańskiej Prus i proboszcza Kościoła Najświętszego Zbawiciela w Poznaniu. Jego następcą na stanowisku superintendenta był Paul Blau.
Ostatnie lata życia spędził w Wernigerode. Jest patronem ulicy w Magdeburgu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dietrich Hüllmann, in Magdeburger Biographisches Lexikon, Magdeburg 2002, ISBN 3-933046-49-1
- Olgierd Kiec, Protestantyzm w Poznańskiem 1815-1918, Warszawa: Semper, 2001, ISBN 83-86951-95-8, OCLC 830309323.