José María Bueno y Monreal

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	19 marca 1946
Konsekrator	Leopoldo Eijo y Garay
Współkonsekratorzy	Casimiro Morcillo González; Luis Alonso Muñoyerro
Konsekrowani biskupi
José Antonio Infantes Florido	1967
Juan Antonio del Val Gallo	1969
Antonio Montero Moreno	1969
Rafael Bellido Caro	1973
Ignacio Noguer Carmona	1976
Jesús Domínguez Gómez	1977
Współkonsekrowani biskupi
Máximo Yurramendi Alcáin	1946
José María García Lahiguera	1950
Francisco Peralta y Ballabriga	1955
José María Cirarda Lachiondo	1960

José María Bueno y Monreal
	Kardynał prezbiter
	Opus justitia pax
	Opus justitia pax
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	11 września 1904 ; Saragossa
Data i miejsce śmierci	20 sierpnia 1987 ; Pampeluna
Miejsce pochówku	Katedra Najświętszej Marii Panny w Sewilli
	Arcybiskup Sewilli
Okres sprawowania	1957–1982
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	19 marca 1927
Nominacja biskupia	1 grudnia 1945
Sakra biskupia	19 marca 1946
Kreacja kardynalska	15 grudnia 1958; Jan XXIII
Kościół tytularny	SS. Vito, Modesto e Crescenzia
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

José María Cardinal Bueno y Monreal (ur. 11 września 1904 w Saragossie, zm. 20 sierpnia 1987 w Pampelunie) – hiszpański duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Sewilli.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 19 marca 1927. 1 grudnia 1945 został mianowany biskupem Jacy, 19 marca 1946 przyjął sakrę z rąk biskupa Leopoldo Eijo y Garaya z biskupami Casimiro Morcillo Gonzálezem i Luigi Muñoyerro jako współkonsekratorami. 13 maja 1950 został biskupem Vitorii, a 27 października 1954 biskupem koadiutorem Sewilli i tytularnym biskupem Antiochii Pizydyjskiej. 8 kwietnia 1957 przeszedł na Arcybiskupstwo Sewilli. Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. 15 grudnia 1958 Jan XXIII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santi Vito, Modesto e Crescenzia. Wziął udział w konklawe wybierających Pawła VI, Jana Pawła I i Jana Pawła II. 22 maja 1982 zrezygnował z kierowania archidiecezją.

Został pochowany w Katedrze de Santa María.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

José María Bueno y Monreal w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-04-30] (ang.)
José María Bueno y Monreal [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2023-04-30] (ang.).

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Sebastián Herrero (1903) Rafael Merry del Val (1903) Marcelo Spínola (1905) Gregorio Aguirre García (1907) José Cos y Macho (1911) Enrique Almaraz Santos (1911) Victoriano Guisasola (1914) Juan Soldevilla (1919) Joan Baptista Benlloch (1921) Francisco Vidal Barraquer (1921) Enrique Reig Casanova (1922) Eustaquio Ilundáin (1925) Vicente Casanova (1925) Pedro Segura (1927) Isidro Gomá (1935) Enrique Pla y Deniel (1946) Agustín Parrado García (1946) Manuel Arce y Ochotorena (1946) Benjamín de Arriba Castro (1953) Fernando Quiroga Palacios (1953) José María Bueno Monreal (1958) Arcadio Larraona (1959) Anselmo Albareda (1962) Ángel Herrera Oria (1965) Vicente Enrique y Tarancón (1969) Arturo Tabera Araoz (1969) Marcelo González Martín (1973) Narciso Jubany (1973) Ángel Suquía (1985) Antonio María Javierre Ortas (1988) Eduardo Martínez Somalo (1988) Ricard Maria Carles (1994) Francisco Álvarez Martínez (2001) Carlos Amigo (2003) Agustín García-Gasco (2007) Urbano Navarrete (2007) José Manuel Estepa Llaurens (2010) Fernando Sebastián Aguilar (2014)
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Antonio María Rouco Varela (1998) Julián Herranz Casado (2003) Lluís Martínez Sistach (2007) Santos Abril (2012) Ricardo Blázquez (2015) Luis Ladaria Ferrer (2018) Aquilino Bocos Merino (2018)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Antonio Cañizares (2006) Carlos Osoro (2016) Juan José Omella (2017) Miguel Ángel Ayuso Guixot (2019) Cristóbal López Romero (2019) Fernando Vérgez Alzaga (2022) José Cobo Cano (2023) Ángel Fernández Artime (2023)