Joseph E. Stiglitz
![]() |
Ten artykuł od 2012-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
ekonomista |
Narodowość |
amerykańska |
Joseph Eugene Stiglitz (ur. 9 lutego 1943 w Gary) – amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii (2001) oraz John Bates Clark Medal (1979).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 2003 legitymuje się tytułem profesora akademickiego Columbia University; specjalizuje się w dziedzinie mikroekonomii. W latach 1993–1997 był szefem Zespołu Doradców Ekonomicznych Prezydenta Stanów Zjednoczonych, a w latach 1997–2000 głównym ekonomistą Banku Światowego. Jest założycielem organizacji Initiative for Policy Dialogue (IPD), skupiającej ekspertów w dziedzinie rozwoju międzynarodowego. Przewodniczy Brooks World Poverty Institute (BWPI) z Manchester University oraz jest członkiem Papieskiej Akademii Nauk Społecznych. Nagrodę Banku Szwecji im. Alfreda Nobla otrzymał (razem z George'em Akerlofem i Michaelem Spence'em) za analizę rynków charakteryzujących się asymetrią informacji. W 2001 Uniwersytet Karola w Pradze przyznał mu tytuł doktora honoris causa[1]. Stiglitz znany jest z krytycznego spojrzenia na zarządzanie mechanizmem globalizacji, ekonomię ściśle wolnorynkową oraz niektóre międzynarodowe instytucje, takie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy czy Bank Światowy.
Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]
Wolny rynek[edytuj | edytuj kod]
Tradycyjna neoklasyczna literatura ekonomiczna zakłada, że rynki gospodarują zawsze efektywnie, wykluczając ograniczone w ilości i ściśle zdefiniowane niesprawności rynku. Jednak badania Stiglitza pozwalają przypuszczać, iż jest odwrotnie: rynek działa efektywnie wyłącznie w wyjątkowych okolicznościach. Wykazał on (razem z Bruce'em Greenwaldem), że „gdy tylko informacja lub rynek są niekompletne (co jest prawdą właściwie w każdej gospodarce), alokacja w rynku konkurencyjnym nie spełnia założeń efektywności w sensie Pareto”.
- Osobny artykuł:
Mimo że konkluzje płynące z prac Stiglitza oraz powszechnie występujące niesprawności rynku niekoniecznie usprawiedliwiają szeroko zakrojone interwencyjne działania rządu, to optymalny rekomendowany zakres działań interwencyjnych państwa jest daleko mniejszy, niż uważają zwolennicy twierdzenia o powszechności niesprawności rynku[potrzebny przypis]. Wg Stliglitza jednak „niewidzialna ręka” rynku w ogóle nie istnieje.
- Osobny artykuł:
Asymetria informacji[edytuj | edytuj kod]
Najbardziej znane badanie przeprowadzone przez Stiglitza dotyczy techniki screening – działania wykorzystywanego przez agenta ekonomicznego (zob. asymetria informacji), wiedzącego mniej, do wydobycia informacji od tego wiedzącego więcej. Zagadnienia związane z asymetrią informacji wykorzystał w pracy nad opisem rynku ubezpieczeń oraz rynków kapitałowych.
Płace wydajnościowe: model Shapiro-Stiglitza[edytuj | edytuj kod]
Stiglitz pracował nad zagadnieniem tzw. płac wydajnościowych, znanym dziś jako model Shapiro-Stiglitza, wyjaśniającym zjawisko bezrobocia i regulacji płac.
Założenia modelu:
- Człowiek, w odróżnieniu od innych postaci kapitału, wybiera odpowiadający mu poziom wysiłku;
- Niedoskonała kontrola wysiłku pracownika przez pracodawcę (niedostatecznie wysokie prawdopodobieństwo przyłapania pracownika na lekceważeniu swoich obowiązków);
- Asymetria informacji na linii pracodawca-pracownik.
Wnioski płynące z modelu:
- Przy założeniu o redukcji zasiłków dla bezrobotnych: Pracodawca powinien dobrze opłacać pracownika, ponieważ strata pracy będzie dotkliwą karą. Pracownikowi będzie przyświecała idea efektywnej pracy, w innym wypadku może zostać zwolniony;
- Wyżej opłacany pracownik jest lepiej odżywiony i zdrowszy, co prowadzi do wyższej efektywności;
- Wyższe płace przyciągają lepszych pracowników;
- Wyższe płace ograniczają kosztowną dla zatrudniającego realokację pracowników;
- Pojawia się bezrobocie (tu: kara za nieefektywność w pracy) z racji płacy ustanowionej wyżej, niż płaca czyszcząca rynek;
- Bezrobotni byliby skłonni pracować za stawkę nawet niższą, niż w punkcie równowagi, lecz nie są dla pracodawców dostatecznie wiarygodni (tu: bezrobotni ukarani za nieefektywność w pracy).
Praktyczne zastosowania teorii Stiglitza[edytuj | edytuj kod]
O ile pod względem matematycznej poprawności teorii Stliglitza nie można nic zarzucić, to zastosowanie jej praktycznych wniosków w polityce gospodarczej było przedmiotem wielu debat i dyskusji. Sam Stiglitz stara się wraz z rozwijającymi się w czasie dyskursami adaptować do nich swoje teorie, początkowo usystematyzowane w „Whither Socialism?”.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Readings in modern theory of economic growth./ed.,H. Uzawa. – Cambridge: Massachusetts Institute of Technology Press, 1969. – 497 s.
- Economics of public sector. New York: W.W. Norton, 1986.(Najnowsze polskie wydanie – styczeń 2005: Ekonomia sektora publicznego, PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14338-X. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005-1016 s. )
- The economics or rural organization: theory, practice and policy./., K. Hoff, A. Braveman -New York: Oxford University Press, 1993. -590 s.
- Whither socialism?. Cambridge: Massachusetts Institute of Technology Press, 1994 -338s.
- State versus market: have Asian currency crises affected the reform debate. Dhaka: University Press, 1999 .- 55 s.
- Economics. 3 rd ed. New York: W.W. Norton, 2002 .- 829 s.
- Globalization and Its Discontents. Washington, DC: W.W. Norton Company, 2002. (Najnowsze polskie wydanie – 2004: Tłumaczenie: Hanna Simbierowicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14205-7 – Globalizacja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004-232 s. )
- Incentives and risk sharing in sharecropping// Review of Economic Studies, 41, 1974 nr 2 s. 219–255
- Equilibrium in competitive insurance markets: an essay on the economics of imperfect information /., M. Rothschild // Quarterly Journal of Economics, 90, 1976 nr 3 s. 629–649
- On the impossibility of informationally efficient markets /.,s. Grossman // American Economic Review, 70, 1980 nr 3 s. 393–408
- Equilibrium unemployment as a worker discipline device/, C. Shapiro // American Economic Review, 74 ,1984 nr 3 s. 433–444
- Externalities in economics with imperfect information and incomplete markets/,B. Greenwald// Quarterly Journal of Economics, 101, 1986 nr 2 s. 229–264
- Financial market imperfections and business cycles/ B.Greenwald// Quarterly Journal of Economics, 108, 1993 nr 1 s. 77–119
- Reforming the global economic architecture: lessons from recent crises// Journal of Finance, 54,1999 nr 4 s. 1508–1521 (artykuł tego autora cieszący się największą poczytnością w bazie JSTOR)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Univerzita Karlova – Čestné doktoráty. [dostęp 2010-12-27]. (cz.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Joseph E. Stiglitz The Concise Encyclopedia of Economics (ang.)
- CV i bibliografia (publikacje, książki oraz adresy publikacji on-line do 2003 r.) w wersji PDF, 48 STRON. www0.gsb.columbia.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-08)].
- Recenzja książki „Szalone lata dziewięćdziesiąte”
- Recenzja książki „Wizja sprawiedliwej globalizacji”
- ISNI: 0000 0001 2126 7538
- VIAF: 32057966
- LCCN: n79133157
- GND: 120068524
- NDL: 00475653
- LIBRIS: 31fhk3jm3501jng
- BnF: 12278641d
- SUDOC: 031603688
- SBN: CFIV114630
- NLA: 35525418
- NKC: jn20000605161
- BNE: XX4579434
- NTA: 074829440
- BIBSYS: 90091791
- CiNii: DA00777346
- Open Library: OL4443350A
- PLWABN: 9810695183205606
- NUKAT: n96344331
- J9U: 987007268663705171
- PTBNP: 133285
- CANTIC: a10835064
- LNB: 000001166
- NSK: 000087363
- CONOR: 8886115
- ΕΒΕ: 194352
- BLBNB: 000258979
- KRNLK: KAC200207601
- LIH: LNB:V*301806;=BE
- WorldCat: lccn-n79133157