Przejdź do zawartości

Josiah Bartlet

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Josiah Edward Bartlet
Ilustracja
Martin Sheen jako prezydent Josiah Bartlet
Data urodzenia

1942

Prezydent Stanów Zjednoczonych
(Prezydencki poker)
Okres

od 20 stycznia 1999
do 20 stycznia 2007

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Owen Lassiter (?)

Następca

Matt Santos

Josiah „Jed” Bartlet – fikcyjna postać demokratycznego prezydenta Stanów Zjednoczonych w serialu stworzonym przez Aarona Sorkina pt. „Prezydencki poker”. Wcielił się w nią Martin Sheen. Jego żoną jest Abigail Bartlet, z którą ma trzy córki – Elizabeth, Eleanor oraz najmłodszą Zoey. Kandydował do najwyższego urzędu w kraju, będąc gubernatorem New Hampshire. Wygrał reelekcję, pokonując byłego republikańskiego gubernatora Florydy Roberta Ritchiego. Zdobywca Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. Inteligentny, dowcipny, spontaniczny, nierzadko impulsywny. Erudyta, katolik; pasjonat religii (lubuje się w cytatach biblijnych po łacinie) i historii. W jednym z odcinków stwierdza, iż traktuje Josha Lymana (jednego ze swoich doradców) jak syna. W wielu sytuacjach dowodzi również sympatii i przywiązania do swojego asystenta, Charliego Younga.

W drodze do Białego Domu

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec był dyrektorem szkoły, do której uczęszczał. Wiązała go z nim trudna relacja, której echa powracają w kilku momentach serialu i mają wpływ na bieżące decyzje i zachowanie urzędującego prezydenta. Jego najbliższym przyjacielem jest Leo Thomas McGarry, który był faktycznym inspiratorem kandydowania Bartleta na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych, podsuwając od razu pomysł hasła kampanii – „Bartlet for America” (Bartlet dla Ameryki). Stanowisko wiceprezydenta Bartlet zaproponował senatorowi Johnowi Hoynesowi, tuż po pokonaniu go w prawyborach Partii Demokratycznej.

Wiadomym jest, iż przez dwie dwuletnie kadencje przed objęciem najwyższego stanowiska pełnił urząd gubernatora New Hampshire (19951999, wybrany ponownie w 1996 odsetkiem 69% głosujących).

Zamach

[edytuj | edytuj kod]

W ostatnim odcinku pierwszej serii ma miejsce zamach grupy rasistowskiej na czarnoskórego Charliego Younga, który naraził się im faktem spotykania się z najmłodszą córką państwa Bartlet – Zoey. W czasie ataku prezydent zostaje ranny w brzuch, a następnie zoperowany pod narkozą, jednak już w kolejnym odcinku pojawia się w Białym Domu bez śladu po odniesionej kontuzji.

Przyjaźń z panią Landingham

[edytuj | edytuj kod]

Sekretarką gubernatora, a następnie prezydenta Bartleta jest Dolores Landigham. Wcześniej była ona asystentką ojca Jeda Bartleta. Jej śmierć w wypadku samochodowym pod koniec drugiego sezonu (odcinek „18th and Potomac” – „Na rogu 18. i Potomac”) i późniejsza, przełomowa rozmowa z duchem pani Landingham (odcinek „Two cathedrals”) zdopingowały go do podjęcia decyzji o walce o reelekcję. Wątpliwości co do ponownego startu w wyborach pojawiły się po wypłynięciu sprawy zatajenia przez Bartleta swojej choroby (stwardnienia rozsianego) podczas pierwszej kampanii prezydenckiej.

25. poprawka

[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec czwartej serii porwana zostaje najmłodsza córka Bartleta – Zoey. Prezydent powołuje się wtedy na 25. poprawkę do amerykańskiej konstytucji, oddającą czasowo władzę kolejnej osobie w linii sukcesji prezydenckiej. Z uwagi na wakat na stanowisku wiceprezydenta (John Hoynes, który sprawował wcześniej tę funkcję, podaje się do dymisji po romansie z dziennikarką i wyjawieniu tajemnic państwowych), odpowiedzialność spada na przewodniczącego Izby Reprezentantów Glena Walkena, polityka Partii Republikańskiej. Po odnalezieniu Zoey, prezydent przejmuje ponownie władzę.

Po napisach końcowych

[edytuj | edytuj kod]

Jego następcą jest Demokrata Matt Santos, w którego kampanii ważną rolę odgrywali doradcy prezydenta Bartleta. Trzy lata po zakończeniu kadencji otworzono Prezydencką Bibliotekę imienia Josiah Bartleta.