Josiah V. Meigs
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Josiah Vincent Meigs (ur. 7 czerwca 1840 r. w Nashville, zm. 1907 r. w Charlestonie) – inżynier, przedsiębiorca, wynalazca i wojskowy ze Stanów Zjednoczonych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 7 czerwca 1840 r.[1] w Nashville w Tennessee. Jego ojciec przyjaźnił się z Abrahamem Lincolnem[2]. Studiował w Lawrence Scientific School w Cambridge, ale wobec choroby matki w 1858 r. wrócił do rodzinnego domu[1].
Podczas wojny secesyjnej pracował początkowo jako urzędnik w Departamencie Wojny[1]. Później dowodził oddziałem czarnoskórych żołnierzy, który został utworzony na jego wniosek[2] do sekretarza obrony Edwina Stantona[1] w styczniu 1864 r. jako bateria A 2. Colored Light Artillery Regiment[3]. Jako jego dowódca awansował do rangi kapitana, ale z powodu odniesionej rany w grudniu tego samego roku zrezygnował z dowództwa[1]. Po wojnie krótko pracował w U.S. Court of Claims[1] i jako prawnik, ale z czasem zajął się konstruowaniem wynalazków, m.in. strzelby z magazynkiem na 50 nabojów[2], łącznie posiadał 15 patentów, jednak żaden z nich nie był produkowany na dużą skalę[1]. Meigs zaprzyjaźnił się[2] z kongresmenem[1] i późniejszym gubernatorem Massachusetts gen. Benjaminem Butlerem[2] i pod wpływem jego namowy przeniósł się do Lowell. W 1869 r. Butler i inni inwestorzy założyli U.S. Cartridge Co., która miała produkować amunicję projektu Meigsa, ale produkt nie znalazł nabywców[1].
Od 1875 r. był właścicielem patentu na system kolejowy, jakim była parowa kolej trójszynowa, jeżdżąca po wyniesionym wąskim torze. Razem z Butlerem w 1881 r. założył firmę Meigs Elevated Railway Company, w której został prezesem. Meigs intensywnie lobbował u bostońskich władz za budową sieci regionalnych linii kolejowych wyniesionych na estakadach, które miały połączyć centrum miasta z przedmieściami i sąsiednimi miejscowościami. Władze Bostonu zezwoliły firmie Meigsa i Butlera na zbudowanie testowego odcinka w Cambridge, zatem po zdobyciu finansowania firma zrealizowała ten odcinek, a jego otwarcie nastąpiło w czerwcu 1886 r. 4 lutego 1887 r. wagon spłonął w pożarze po podpaleniu hangaru i mimo uratowania lokomotywy i tendra firma nie miała pieniędzy na odbudowę instalacji[2].
Meigs w tym samym roku wydał książkę The Meigs Railway System: The Reasons For Its Departures From the Ordinary Practice, w której opisywał zalety swojej technologii. Rok później wydał kolejną pracę The Mechanics of the Meigs Railway. Pomimo wysiłków jego lobbing nie wzbudził wystarczającego zainteresowania miejskich władz i w 1888 r. w Bostonie otwarto pierwszą linię elektrycznego tramwaju, któremu Meigs od dawna był przeciwny. W 1893 r. opublikował książkę True Rapid Transit, w której udowadniał, że silnik parowy jest ekonomiczniejszy niż elektryczny. Był przeciwnikiem budowy metra, preferując kolej na wyniesionych estakadach. Jako prezes Boston Elevated Railway usiłował budować taką kolej, ale w 1896 r. sprzedał udziały w spółce, która wkrótce potem pozyskała fundusze i w 1901 r. uruchomiła w Bostonie pierwszą linię konwencjonalnej kolei na wyniesionych estakadach[2].
Meigs zmarł na udar krwotoczny w 1907 r. w Charlestonie[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i JOSIAH MEIGS' BREECHLOADERS [online], www.collectorsfirearms.com [dostęp 2022-01-06] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Trójszynowiec Meigsa [online], www.rynek-kolejowy.pl, 25 grudnia 2021 [dostęp 2021-12-28] (pol.).
- ↑ 2nd U. S. Colored Light Artillery Regiment, Battery “A” – Tennessee & the Civil War [online] [dostęp 2022-01-06] (ang.).