Juraj Posilović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Josip Juraj Posilović)
Juraj Posilović
Ilustracja
Kraj działania

Austro-Węgry

Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1834
Ivanić Grad

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1914
Zagrzeb

Biskup Senj-Modruš
Okres sprawowania

1876–1894

Arcybiskup zagrzebski
Okres sprawowania

1894–1914

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

1 sierpnia 1858

Prezbiterat

8 sierpnia 1858

Nominacja biskupia

26 czerwca 1876

Sakra biskupia

27 sierpnia 1876

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

27 sierpnia 1876

Miejscowość

Zagrzeb

Miejsce

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zagrzebiu

Konsekrator

Josip Mihalović

Współkonsekratorzy

Anđeo Kraljević OFMObs,
Ivan Pavlešić

Juraj Posilović (ur. 24 kwietnia 1834 w Ivanić Gradzie, zm. 26 kwietnia 1914 w Zagrzebiu) – chorwacki duchowny rzymskokatolicki, poseł do parlamentu, biskup Senj-Modruš i arcybiskup zagrzebski.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

8 sierpnia 1858 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem archidiecezji zagrzebskiej. Studiował w Wiedniu, uzyskując w 1861 doktorat z nauk biblijnych i prawa kanonicznego. Następnie został przełożonym seminarium w Zagrzebiu oraz profesorem historii Nowego Testamentu i prawa kanonicznego. W 1868 był jednym z założycieli Chorwackiego Towarzystwa Literackiego św. Hieronima. W 1874 został profesorem zwyczajnym i dziekanem Wydziału Teologicznego w Zagrzebiu.

23 marca 1876 wybrany biskupem Senj-Modruš, co zatwierdził 26 czerwca 1876 papież Pius IX. 27 sierpnia 1876 w katedrze w Zagrzebiu przyjął sakrę biskupią z rąk arcybiskupa zagrzebskiego Josipa Mihalovica. Współkonsekratorami byli wikariusz apostolski Hercegowiny Anđeo Kraljević OFMObs oraz biskup pomocniczy zagrzebski i administrator apostolski diecezji belgradzkiej Ivan Pavlešić.

W 1876 został również posłem do parlamentu Trójjedynego Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji.

17 marca 1894 wybrany arcybiskupem zagrzebskim, co zatwierdził 18 maja 1894 papież Leon XIII. Jako arcybiskup odrestaurował katedrę i sierociniec, zbudował klasztor i kościół jezuitów, których sprowadził do Zagrzebia. Patronował założeniu Chorwackiej Niezależnej Partii Robotniczej. Dbał o robotników i prasę katolicką.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]