Jowita (radioodbiornik)
| |
| Typ |
tranzystorowy, monofoniczny |
|---|---|
| Producent | |
| Państwo | |
| Lata produkcji |
1975–1985 |
| Dane techniczne | |
| Zakresy fal | |
| Fale długie |
155–272 kHz |
| Fale średnie |
525–1605 kHz |
| Fale krótkie |
I: 5,8–10,5 MHz |
| UKF |
66–73 MHz |
| Inne | |
| Napięcie zasilania |
220 V |
Jowita – seria radioodbiorników produkowanych w różnych odmianach w latach 70. i 80. XX wieku w zakładach Eltra.
Jowita[edytuj | edytuj kod]
Jowita to duży odbiornik przenośny. Regulacja barwy tonu oddzielnie dla wysokich i niskich tonów. Gniazda zewnętrzne z tyłu: głośnik dodatkowy, słuchawki, zasilanie zewnętrzne, gramofon/magnetofon. Precyzer dostrojenia dla zakresu K. ARCz na UKF. Zasilanie 9 V: trzy rodzaje baterii (6 × R20 – 6 × R14 – 2 × 3R12) lub z zasilacza zewnętrznego (wbudowany stabilizator). Jeden z niewielu odbiorników przenośnych z obudową częściowo wykonaną z drewna, co poprawiało brzmienie dźwięku.
Jowita 2[edytuj | edytuj kod]
Jowita 2 to jedna z wersji popularnego odbiornika przenośnego. Układ elektryczny podobny do 1. wersji Jowity, ale z wewnętrznym zasilaczem sieciowym. Obudowa z tworzyw sztucznych, z okleiną imitującą drewno na przodzie i górnym panelu. Odbiornik jest zasilany przez baterie (2 × 4,5 V, 6 × R20) lub z sieci elektrycznej. Baterie umieszczano w wyjmowanym pojemniku, ułatwiającym wymianę. Na górnym panelu potencjometry regulacji barwy tonów niskich i wysokich, precyzer fal krótkich, przyciski zmiany zakresów. Radio posiada wejście gramofonowe/magnetofonowe typu DIN i wyjścia na dodatkowy głośnik i słuchawki. Wejście gram./magnet. włącza się przyciskiem na górnym panelu.
Jowita 2 IC[edytuj | edytuj kod]
Jowita 2 IC to duży odbiornik przenośny. Jeden z ostatnich z obudową drewnianą (sklejka pokryta tworzywem sztucznym). Unowocześniona wersja Jowity. Jak nazwa wskazuje (człon IC) – zastosowano w nim układy scalone (wzmacniacze m.cz. i p.cz.). Inne różnice w stosunku do pierwszej Jowity, to wbudowany zasilacz (w miejscu wzmacniacza mocy), złącze DIN zamiast minijack dla słuchawek, wzmacniacz mocy na wspólnej płytce ze wzmacniaczem p.cz. Zmieniony wygląd górnej ścianki z elementami sterującymi. Podobnie, jak w poprzednim modelu baterie mocowane w wyjmowanym pojemniku, ułatwiającym ich wymianę i chroniącym odbiornik przed zalaniem. Radio otrzymało znak jakości „1”.
Jowita 3 IC[edytuj | edytuj kod]
Kolejna unowocześniona wersja odbiornika Jowita i zarazem ostatnia z tej serii. Różnice w stosunku do poprzedniej wersji Jowity, to lepsza głowica UKF i dodatkowy układ scalony UL1211 (tor AM) oraz zmiany w układzie ARW.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Jowita 2 IC -
Jowita 3 IC -
Jowita 2
