Juan Bautista Muguiro
Juan Bautista Muguiro e Iribarren (ur. Aldaz, 13 września 1786 – zm. ?) − bankier, kupiec i polityk hiszpański pochodzący z regionu Nawarry[1].
Razem z bratem José Franciskiem zajmował się handlem i finansami prowadząc działalność odziedziczoną po wuju. Był kapitanem grenadierów i brał udział w obronie Placu Konstytucji w Madrycie w lipcu 1822 roku[2]. Po przywróceniu w Hiszpanii monarchii absolutnej wyemigrował do Bordeaux, gdzie powstał ośrodek hiszpańskiej emigracji. We Francji poznał malarza Francisca Goyę, prawdopodobnie przedstawił ich sobie teść syna Goi, krewny Muguira[3]. Goya wykonał portret Muguira w 1827 roku. Muguiro zakupił także jedno z ostatnich dzieł Goi pt. Mleczarka z Bordeaux[4].
Wrócił do Hiszpanii za panowania Izabeli II i brał aktywny udział w polityce. Był deputowanym Navarry w 1836 roku i przewodniczącym Kongresu Deputowanych w 1837 roku, a w 1845 roku został senatorem w Madrycie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Manuel Núñez de Arenas. Manojo de noticias. La suerte de Goya en Francia. „Bulletin Hispanique”. 52, s. 253–254, 1950.
- ↑ Jesús A. Martínez: Lectura y lectores en el Madrid del siglo XIX. Editorial CSIC - CSIC Press, 1991, s. 131. ISBN 84-0007-223-5.
- ↑ a b Uno de los últimos retratados por Goya. (hiszp.).
- ↑ Manuela B. Mena Marqués: Museo del Prado. (hiszp.).