Juda (postać biblijna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juda
ilustracja
Występowanie

Księga Rodzaju

Rodzina
Ojciec

Jakub

Dzieci

Er, Onan, Szela, Peres, Zerach

Juda – jeden z cyklu 12 obrazów Jacoba de Gheyna II, malarza i rytownika holenderskiego
„Juda i Tamar” – obraz Horacego Vernet

Juda (hebr. יְהוּדָה) – postać biblijna z Księgi Rodzaju. Był to czwarty syn Jakuba i Lei. Miał pięciu synów: trzech ze swoją żoną, Kananejką Bat-SzuyEra, Onana i Szelę oraz dwóch ze swoją synową TamarPeresa i Zeracha.

Przekonał on swoich braci, aby sprzedać najmłodszego z nich, Józefa handlarzom ismaelickim udającym się do Egiptu, a nie zabijać go (gdyż planowali go zabić, a ciało wrzucić do studni).

Po tych wypadkach Juda pojął za żonę Kananejkę, z którą miał trzech synów. Dalsze okoliczności sprawiły, że począł dwóch synów bliźniaków ze swojej synowej Tamar (Peresa i Zeracha).

Jakub w ostatnich słowach do Judy obiecał mu przyszłe królestwo; ponadto przywileje pierworództwa przeszły na ród Judy z rodu Rubena, który „wszedł na łoże ojca swego” (współżył z jego nałożnicą).

Według Biblii z potomków Judy (tzw. pokolenia Judy) wywodzą się m.in. król Dawid, Salomon i Jezus Chrystus.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]