Judy Tegart Dalton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Judy Dalton)
Judy Tegart Dalton
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1937
Melbourne

Gra

praworęczna, jednoręczny bekhend

Zakończenie kariery

1978

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

7 (1968)

Australian Open

SF (1968)

Roland Garros

4R (1964, 1966, 1967, 1972)

Wimbledon

F (1968)

US Open

QF (1968, 1971)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

57

Australian Open

W (1964, 1967, 1969, 1970)

Roland Garros

W (1966)

Wimbledon

W (1969)

US Open

W (1970, 1971)

Judith Anne Marshall „Judy” Tegart Dalton, z domu Tegart (ur. 12 grudnia 1937 w Melbourne) – australijska tenisistka, zwyciężczyni dziewięciu turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, zdobywczyni Pucharu Federacji w 1965 i 1970 roku, działaczka na rzecz sportu kobiecego. Zdobywczyni karierowego Wielkiego Szlema w deblu (wspólnie z Margaret Smith Court). Jedna z „Original 9”, dziewięciu tenisistek, które rozpoczęły walkę o lepsze traktowanie kobiecego tenisa, zakończone organizacją profesjonalnych kobiecych rozgrywek tenisowych – Virginia Slims Tour (1971) oraz powstaniem WTA (1973)[1]. Judy Tegart Dalton wygrała w 1965 i 1966 roku międzynarodowe mistrzostwa Polski[2].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jej ulubionym turniejem był Wimbledon, a preferowany styl gry to „serwis–wolej”[3].

Siedemnastokrotnie startowała w głównym turnieju gry pojedynczej mistrzostw Australii, a jej najlepszym rezultatem był półfinał z 1968 roku, w którym uległa późniejszej mistrzyni Billie Jean King. O jedną rundę dalej zaszła na londyńskiej trawie w tym samym roku, przegrywając mecz mistrzowski ponownie z King 7:9, 5:7. W ćwierćfinale pokonała wówczas Margaret Court 4:6, 8:6, 6:1. W grze podwójnej odnosiła zdecydowanie większe sukcesy. Pierwszy raz triumfowała w Australii w 1964 roku u boku Lesley Turner, stając na drodze Margaret Smith (grającej w parze z Robyn Ebbern) w zdobyciu potrójnej korony turnieju (wygrała grę pojedynczą i mieszaną). W 1966 roku ze Smith wygrała mistrzostwa Francji. Rok później ponownie z Turner powtórzyła sukces w Australii. Grając już na stałe z Margaret Smith Court, okazała się bezkonkurencyjna w pierwszym turnieju wielkoszlemowym roku w latach 1969 i 1970. Triumfowały jeszcze na Wimbledonie w 1969 roku oraz US Open w 1970. Ostatni wygrany turniej wielkoszlemowy Tegart Dalton to US Open 1971 w parze z Rosie Casals.

Jedyny wielkoszlemowy tytuł w grze mieszanej zdobyła w styczniu 1966 roku podczas Mistrzostw Australii w parze z Tonym Rochem. W półfinale pokonała Margaret Smith i Johna Newcombe’a 7:5, 11:13, 6:3, by w meczu mistrzowskim odprawić parę Robyn EbbernWilliam Bowrey wynikiem 6:1, 6:3.

W październiku 1965 roku wygrała turniej w Berkeley w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej. W finale singla pokonała Rosie Casals 6:4, 3:6, 7:5, w deblu (w parze z Carole Caldwell Graebner) Casals i Cecilię Martinez 6:1, 6:2, a w mikście (u boku Jimiego McManusa) Lynn Abbes i Donalda Della 6:2, 6:1. W sierpniu 1969 roku powtórzyła ten wyczyn w Hamburgu. W singlu wygrała z Helgą Niessen Masthoff 6:3, 6:4, w deblu (w parze z Masthoff) z Eddą Buding i Helgą Schultze 6:1, 6:4, a w mikście (u boku Marty’ego Riessena) z Pat Walkden i Frew McMillanem 6:4, 6:1. Ponadto jeszcze trzykrotnie wygrała grę pojedynczą i podwójną podczas jednego turnieju: w Berkeley w 1964 roku, w Surbiton w 1968 oraz rok później w Kitzbühel.

W grudniu 1977 roku, w wieku czterdziestu lat, doszła do ćwierćfinału Australian Open zarówno w grze pojedynczej (po przejściu trzystopniowych eliminacji), jak i w grze podwójnej (w parze z Diane Evers). W obu przypadkach została powstrzymana przez późniejszą podwójną mistrzynię Evonne Goolagong Cawley – w singlu 3:6, 1:6, a w deblu (Goolagong w parze z Helen Gourlay Cawley) 0:6, 5:7. Ostatni wygrany mecz w turnieju wielkoszlemowym odnotowała pół roku później – podczas turnieju deblowego na Wimbledonie w 1978 roku wygrała dwa pojedynki, odpadając dopiero w trzeciej rundzie. Karierę tenisową oficjalnie zakończyła w 1978 roku, lecz wystąpiła jeszcze w 1984 i 1985 roku podczas turniejów gry mieszanej na Wimbledonie. W obu przypadkach przegrała w pierwszej rundzie.

W Erze Open tenisa grała stosunkowo krótko – dziesięć lat. Mimo to uplasowała się wspólnie z Court na dziesiątym miejscu na liście najlepszych zespołów deblowych ery open, wygrywając wspólnie 21 tytułów, w tym cztery wielkoszlemowe (wcześniej odniosły jeszcze sześć wspólnych triumfów, w tym jeden w Wielkim Szlemie).

Jest jedną z najstarszych triumfatorek turniejów tenisowych w erze open – deblowy wygrała w czerwcu 1975 roku, w wieku 37 lat 5 miesięcy i 27 dni, w Chichester, grając w parze z o dziesięć lat młodszą Karen Krantzcke, a w grze pojedynczej pokonała pięć miesięcy później Kym Ruddell 6:2, 6:3 w finale w Melbourne, w wieku 37 lat 11 miesięcy i 10 dni.

Dodatkowo może pochwalić się jednym z najwyższych współczynników wygranych meczów w turnieju wielkoszlemowym. Wystąpiła tylko w trzech turniejach gry podwójnej na US Open i odniosła aż dziesięć zwycięstw przy zaledwie jednej porażce (dwa triumfy turniejowe), co daje 91%.

Podczas Australian Open w 2013 roku została uhonorowana miejscem w Australijskiej Tenisowej Galerii Sław[4][5].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Wyszła za mąż 18 listopada 1969 roku za metalurga doktora Davida Daltona[6]. W 2009 roku zmarł on nagle na ich farmie niedaleko Ballarat. Ma dwójkę dzieci – syna Edwarda i córkę Sammi[3].

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.

     Początek Ery Open

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open 1R 1R 1R A 3R QF 2R QF QF QF QF SF 1R QF A A A QF A 1R 1R QF A 0 / 17 (0 / 6) 22 – 17 (7 – 6)
French Open A A A A A 3R 2R 4R A 4R 4R A A 2R A 4R A A A A A A 0 / 7 (0 / 2) 9 – 7 (2 – 2)
Wimbledon A A A A A 4R 3R 4R 3R 4R QF F QF 4R SF 3R A A 2R A A A 0 / 12 (0 / 6) 32 – 12 (17 – 6)
US Open A A A A A 2R 4R 4R 3R 3R 4R QF A 3R QF A A A A A A A 0 / 9 (0 / 3) 21 – 9 (8 – 3)
Ranking na koniec roku[a] Ranking nie był publikowany 10 7 9 0 / 45 (0 / 17) 84 – 45 (34 – 17)

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open 1R 1R QF A SF SF SF W QF SF W F W W A A A SF SF 2R 1R QF 1R 4 / 19 (2 / 8) 35 – 15 (14 – 6)
French Open A A A A A 3R QF QF A W SF A A SF A SF A A A A A A 1 / 7 (0 / 2) 15 – 6 (3 – 2)
Wimbledon A A A A A QF SF 3R 2R F SF SF W SF 3R F A A 1R A 2R 3R 1 / 14 (1 / 8) 37 – 13 (20 – 7)
US Open A A A A A A A A A A A 1R A W W A A A A A A A 2 / 3 (2 / 3) 10 – 1 (10 – 1)
Ranking na koniec roku Ranking nie był publikowany 8 – 43 (5 – 21) 97 – 35 (47 – 16)

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 1957 1958 1959 1960 1961 1962 1963 1964 1965 1966 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1975 1976 1977 1978 1979–1983 1984 1985 Tytuły (w EO) Z–P (w EO)
Australian Open A 2R A A QF QF 2R QF SF W F QF QF Turniej nie był rozgrywany koniec kariery nie był rozgr. 1 / 10 (0 / 1) 14 – 8 (0 – 0)
French Open A A A A A SF SF 3R A SF QF A A QF A QF A A A A A A koniec kariery A A 0 / 7 (0 / 2) 14 – 5 (3 – 2)
Wimbledon A A A A A 2R 2R 4R F 4R 4R 2R F SF SF QF A A QF A QF 2R koniec kariery 1R 1R 0 / 16 (0 / 10) 32 – 16 (20 – 10)
US Open A A A A A A F F F QF A A A F SF A A A A A A A koniec kariery A A 0 / 6 (0 / 2) 15 – 5 (8 – 2)[b]
1 / 39 (0 / 15) 75 – 34 (31 – 14)[b]

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971

1987
Virginia Slims Circuit
Grand Prix Series
Colgate Series

Gra pojedyncza 28 (10–18)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 13 (4–9)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 15 października 1961 Glen Iris Trawiasta Australia Beverley Rae 3:6, 2:6
Finalistka 2. 9 czerwca 1962 Manchester Trawiasta Stany Zjednoczone Darlene Hard 3:6, 2:6
Finalistka 3. 18 listopada 1963 Sydney Trawiasta Australia Margaret Smith 1:6, 3:6
Finalistka 4. 1 stycznia 1964 Melbourne Trawiasta Australia Margaret Smith 1:6, 0:6
Zwyciężczyni 1. 27 września 1964 Berkeley Twada Stany Zjednoczone Mimi Arnold 6:2, 6:4
Finalistka 5. 17 lipca 1965 Hoylake Trawiasta Australia Margaret Smith 4:6, 4:6
Zwyciężczyni 2. 3 października 1965 Berkeley Twada Stany Zjednoczone Rosie Casals 6:4, 3:6, 7:5
Finalistka 6. 19 czerwca 1966 Londyn Trawiasta Francja Françoise Durr 6:4, 3:6, 5:7
Finalistka 7. 22 lipca 1967 Hoylake Trawiasta Wielka Brytania Virginia Wade 3:6, 4:6
Finalistka 8. 13 sierpnia 1967 Knokke-Heist Ceglana Helga Schultze 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 3. 26 listopada 1967 Sydney Trawiasta Australia Margaret Smith Court walkower
Zwyciężczyni 4. 17 grudnia 1967 Adelaide Trawiasta Stany Zjednoczone Billie Jean King 4:6, 6:1, 6:4
Finalistka 9. 14 stycznia 1968 Hobart Trawiasta Stany Zjednoczone Billie Jean King 2:6, 4:6

W Erze Open 15 (6–9)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 czerwca 1968 Surbiton Trawiasta Wielka Brytania Christine Janes 10:8, 6:4
Finalistka 1. 6 lipca 1968 Wimbledon Trawiasta Stany Zjednoczone Billie Jean King 7:9, 5:7
Finalistka 2. 28 lipca 1968 Hilversum Ceglana Australia Margaret Court 6:8, 0:6
Finalistka 3. 11 sierpnia 1968 Hamburg Ceglana Południowa Afryka Annette Van Zyl 1:6, 5:7
Finalistka 4. 13 kwietnia 1969 Charlotte Ceglana Australia Margaret Court 1:6, 1:6
Finalistka 5. 20 kwietnia 1969 Houston Ceglana Australia Margaret Court 6:3, 5:7, 1:6
Finalistka 6. 1 czerwca 1969 Surbiton Trawiasta Stany Zjednoczone Mary-Ann Eisel 6:4, 4:6, 6:8
Zwyciężczyni 2. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Helga Niessen Masthoff 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 3. 18 sierpnia 1969 Kitzbühel Ceglana Południowa Afryka Pat Walkden 8:6, 6:2
Zwyciężczyni 4. 30 maja 1970 Surbiton Trawiasta Wielka Brytania Joyce Barclay 9:8, 6:2
Finalistka 7. 26 września 1970 Houston Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Rosie Casals 7:5, 1:6, 5:7
Zwyciężczyni 5. 13 czerwca 1971 Chichester Trawiasta Stany Zjednoczone Janet Newberry 6:1, 6:4
Finalistka 8. 10 lipca 1971 Newport Trawiasta Wielka Brytania Virginia Wade 3:6, 4:6
Finalistka 9. 25 czerwca 1972 Eastbourne Trawiasta Francja Françoise Durr 6:8, 3:6
Zwyciężczyni 6. 22 listopada 1975 Melbourne Ceglana Australia Kym Ruddell 6:2, 6:3

Gra podwójna 101 (57–44)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 32 (18–14)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 17 października 1959 Glen Iris Trawiasta Australia Margo Rayson Australia Lorraine Coghlan
Australia Margaret Smith
1:6, 6:4, 6:8
Finalistka 2. 2 stycznia 1962 Sydney Trawiasta Australia Margaret Smith Stany Zjednoczone Darlene Hard
Australia Mary Carter Reitano
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 29 lipca 1962 Hilversum Ceglana Holandia Eva Duldig Południowa Afryka Marlene Gerson
Południowa Afryka Sandra Reynolds Price
6:3, 6:3
Finalistka 3. 30 września 1962 Berkeley Twada Wielka Brytania Elizabeth Starkie Brazylia Maria Bueno
Stany Zjednoczone Darlene Hard
4:6, 2:6
Finalistka 4. 1 grudnia 1962 Sydney Trawiasta Wielka Brytania Elizabeth Starkie Australia Jan Lehane
Australia Lesley Turner
4:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 19 października 1963 Melbourne Ceglana Australia Lesley Turner Australia Lynne Hutchings
Australia Maureen Pratt
6:3, 8:6
Zwyciężczyni 3. 1 stycznia 1964 Melbourne Trawiasta Australia Margaret Smith Australia Cheryl Begbie
Australia Judith Robinson
6:0, 6:0
Zwyciężczyni 4. 26 stycznia 1964 Australian Championships Trawiasta Australia Lesley Turner Australia Robyn Ebbern
Australia Margaret Smith
6:4, 6:4
Finalistka 5. 29 marca 1964 Albury Trawiasta Australia Lesley Turner Australia Kerry Melville
Australia Margaret Smith
1:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 27 września 1964 Berkeley Twada Wielka Brytania Rita Bentley Stany Zjednoczone Jane Albert
Francja Rosie Darmon
4:6, 10:8, 6:3
Finalistka 6. 12 grudnia 1964 Melbourne Trawiasta Australia Margaret Smith Australia Robyn Ebbern
Stany Zjednoczone Billie Jean Moffitt
7:9, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni 6. 7 lutego 1965 Auckland Trawiasta Australia Jill Blackman Australia Elaine Becroft
Australia Ruia Morrison
9:7, 7:9, 6:1
Finalistka 7. 5 czerwca 1965 Manchester Trawiasta Wielka Brytania Rita Bentley Australia Margaret Smith
Australia Lesley Turner
5:7, 4:6
Finalistka 8. 25 czerwca 1965 Hilversum Ceglana Australia Lesley Turner Francja Françoise Durr
Francja Jeanine Lieffrig
6:8, 6:2, 4:6
Finalistka 9. 10 lipca 1965 Birmingham Trawiasta Wielka Brytania Ann Haydon-Jones Australia Margaret Smith
Australia Lesley Turner
4:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 7. 17 lipca 1965 Hoylake Trawiasta Australia Margaret Smith Wielka Brytania Rita Bentley
Australia Jill Blackman
6:1, 7:5
Zwyciężczyni 8. 15 sierpnia 1965 Moskwa Australia Margaret Smith Włochy Lucia Bassi
Włochy Francesca Gordigiani
6:1, 6:1
Zwyciężczyni 9. 3 października 1965 Berkeley Twarda Stany Zjednoczone Carole Caldwell Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Cecilia Martinez
6:1, 6:2
Finalistka 10. 8 listopada 1965 Brisbane Trawiasta Stany Zjednoczone Carole Caldwell Australia Margaret Smith
Australia Lesley Turner
4:6, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni 10. 14 grudnia 1965 Adelaide Trawiasta Australia Lesley Turner Australia Elizabeth Fenton
Australia Madonna Schacht
7:5, 6:2
Zwyciężczyni 11. 9 stycznia 1966 Perth Trawiasta Australia Margaret Smith Stany Zjednoczone Carole Caldwell
Stany Zjednoczone Nancy Richey
walkower
Zwyciężczyni 12. 5 czerwca 1966 French Championships Ceglana Australia Margaret Smith Australia Jill Blackman
Australia Fay Toyne
4:6, 6:1, 6:1
Zwyciężczyni 13. 10 czerwca 1966 Beckenham Trawiasta Australia Margaret Smith Kanada Vicky Berner
Południowa Afryka Esme Emanuel
6:3, 6:2
Finalistka 11. 9 lipca 1966 Wimbledon Trawiasta Australia Margaret Smith Brazylia Maria Bueno
Stany Zjednoczone Nancy Richey
3:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni 14. 2 października 1966 Berkeley Twarda Stany Zjednoczone Rosie Casals Wielka Brytania Winnie Shaw
Wielka Brytania Virginia Wade
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 15. 14 grudnia 1966 Adelaide Trawiasta Australia Lesley Turner Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Nancy Richey
7:5, 6:4
Zwyciężczyni 16. 30 stycznia 1967 Australian Championships Trawiasta Australia Lesley Turner Australia Lorraine Coghlan
Francja Évelyne Terras
6:0, 6:2
Zwyciężczyni 17. 22 lipca 1967 Hoylake Trawiasta Australia Helen Gourlay Wielka Brytania Christine Truman
Wielka Brytania Virginia Wade
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 18. 7 sierpnia 1967 Hamburg Ceglana Australia Lesley Turner Francja Françoise Durr
Australia Gail Sherriff
8:6, 6:1
Finalistka 12. 1 października 1967 Berkeley Twarda Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
6:1, 6:4
Finalistka 13. 14 stycznia 1968 Hobart Trawiasta Stany Zjednoczone Mary-Ann Eisel Australia Margaret Court
Australia Gail Sherriff
2:6, 4:6
Finalistka 14. 29 stycznia 1968 Australian Championships Trawiasta Australia Lesley Turner Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
4:6, 6:3, 2:6

W Erze Open 69 (39–30)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 czerwca 1968 Surbiton Trawiasta Wielka Brytania Robin Blakelock Wielka Brytania Joyce Barclay
Wielka Brytania Winnie Shaw
10:8, 6:3
Finalistka 1. 8 czerwca 1968 Manchester Trawiasta Wielka Brytania Betty Rosenquest Australia Margaret Court
Australia Virginia Wade
3:6, 4:6
Finalistka 2. 28 lipca 1968 Hilversum Ceglana Holandia Astrid Suurbeek Południowa Afryka Annette Van Zyl
Południowa Afryka Pat Walkden
2:6, 6:3, 3:6
Finalistka 3. 11 sierpnia 1968 Hamburg Ceglana Wielka Brytania Winnie Shaw Południowa Afryka Annette Van Zyl
Południowa Afryka Pat Walkden
3:6, 5:7
Finalistka 4. 18 sierpnia 1968 Knokke-Heist Ceglana Helga Schultze-Hösl Australia Carol Sherriff
Australia Gail Sherriff
6:4, 4:6, 4:6
Finalistka 5. 1 grudnia 1968 Adelaide Trawiasta Australia Lesley Hunt Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 2. 7 stycznia 1969 Perth Trawiasta Australia Margaret Court Francja Françoise Durr
Wielka Brytania Ann Haydon-Jones
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 3. 12 stycznia 1969 Melbourne Trawiasta Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
3:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni 4. 19 stycznia 1969 Sydney Trawiasta Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
15:13, 4:6, 6:3
Zwyciężczyni 5. 27 stycznia 1969 Australian Open Trawiasta Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
6:4, 6:4
Zwyciężczyni 6. 2 marca 1969 Curaçao Twarda Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Julie Heldman
Stany Zjednoczone Nancy Richey
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 7. 9 marca 1969 Caracas Twarda Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
7:5, 8:6
Zwyciężczyni 8. 16 marca 1969 Barranquilla Ceglana Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
6:2, 6:4
Zwyciężczyni 9. 23 marca 1969 Fort Lauderdale Ceglana Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Wielka Brytania Virginia Wade
6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 10. 13 kwietnia 1969 Charlotte Ceglana Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Mary-Ann Eisel
Australia Lesley Turner
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 11. 20 kwietnia 1969 Houston Ceglana Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 12. 4 maja 1969 Bournemouth Ceglana Australia Margaret Court Holandia Ada Bakker
Holandia Marijke Jansen
6:1, 6:4
Finalistka 6. 11 maja 1969 Guildford Ceglana Australia Margaret Court Południowa Afryka Maryna Godwin
Wielka Brytania Elizabeth James
walkower
Zwyciężczyni 13. 1 czerwca 1969 Surbiton Trawiasta Wielka Brytania Winnie Shaw Wielka Brytania Joyce Barclay
Holandia Betty Stöve
6:4, 7:5
Zwyciężczyni 14. 15 czerwca 1969 Bristol Trawiasta Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
6:4, 6:2
Zwyciężczyni 15. 5 lipca 1969 Wimbledon Trawiasta Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Patti Hogan
Stany Zjednoczone Peggy Michel
9:7, 6:2
Zwyciężczyni 16. 3 sierpnia 1969 Eastbourne Trawiasta Australia Margaret Court Wielka Brytania Christine Janes
Wielka Brytania Nell Truman
6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni 17. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Helga Niessen Masthoff Edda Buding
Helga Schultze-Hösl
6:1, 6:4
Zwyciężczyni 18. 18 sierpnia 1969 Kitzbühel Ceglana Południowa Afryka Pat Walkden Południowa Afryka Marianna Brummer
Południowa Afryka Anita Van Deventer
6:0, 6:3
Zwyciężczyni 19. 12 stycznia 1970 Hobart Trawiasta Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
5:7, 8:6, 6:2
Zwyciężczyni 20. 18 stycznia 1970 Melbourne Trawiasta Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
6:3, 6:4
Zwyciężczyni 21. 27 stycznia 1970 Australian Open Trawiasta Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
6:1, 6:3
Finalistka 7. 12 kwietnia 1970 Durban Twarda Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
5:7, 3:6
Zwyciężczyni 22. 2 maja 1970 Bournemouth Ceglana Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
6:2, 6:8, 7:5
Zwyciężczyni 23. 9 maja 1970 Guildford Ceglana Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Południowa Afryka Pat Walkden
6:0, 7:9, 6:4
Zwyciężczyni 24. 18 maja 1970 Berlin Ceglana Wielka Brytania Virginia Wade Australia Karen Krantzcke
Helga Schultze-Hösl
4:6, 7:5, 6:0
Zwyciężczyni 25. 13 czerwca 1970 Bristol Trawiasta Australia Margaret Court Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 26. 11 lipca 1970 Newport Trawiasta Stany Zjednoczone Rosie Casals Wielka Brytania Ann Haydon-Jones
Stany Zjednoczone Patti Hogan
6:3, 6:2
Finalistka 8. 18 lipca 1970 Hoylake Trawiasta Stany Zjednoczone Julie Heldman Australia Karen Krantzcke
Australia Kerry Melville
2:6, 10:12
Zwyciężczyni 27. 12 września 1970 US Open Trawiasta Australia Margaret Court Stany Zjednoczone Rosie Casals
Wielka Brytania Virginia Wade
6:3, 6:4
Finalistka 9. 4 października 1970 Berkeley Twarda Stany Zjednoczone Patti Hogan Australia Lesley Hunt
Stany Zjednoczone Kristy Pigeon
2:6, 3:6
Finalistka 10. 21 marca 1971 Detroit Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Peaches Bartkowicz Stany Zjednoczone Mary-Ann Eisel
Stany Zjednoczone Valerie Ziegenfuss
6:2, 2:6, 3:6
Finalistka 11. 11 kwietnia 1971 St. Petersburg Ceglana Stany Zjednoczone Julie Heldman Francja Françoise Durr
Wielka Brytania Ann Haydon-Jones
6:7, 6:3, 3:6
Finalistka 12. 25 kwietnia 1971 San Diego Twarda Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
7:6, 2:6, 3:6
Zwyciężczyni 28. 24 lipca 1971 Leicester Trawiasta Australia Evonne Goolagong Australia Barbara Hawcroft
Stany Zjednoczone Patti Hogan
8:6, 6:4
Zwyciężczyni 29. 2 sierpnia 1971 Wenecja Ceglana Stany Zjednoczone Billie Jean King Francja Gail Chanfreau
Francja Françoise Durr
3:6, 6:4, 6:4
Finalistka 13. 8 sierpnia 1971 Houston Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
3:6, 6:1, 2:6
Zwyciężczyni 30. 15 sierpnia 1971 Indianapolis Ceglana Stany Zjednoczone Billie Jean King Stany Zjednoczone Julie Heldman
Stany Zjednoczone Linda Tuero
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 31. 22 sierpnia 1971 Chicago Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
4:6, 6:7
Zwyciężczyni 32. 29 sierpnia 1971 Newport Trawiasta Francja Françoise Durr Australia Kerry Harris
Australia Kerry Melville
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 33. 11 września 1971 US Open Trawiasta Stany Zjednoczone Rosie Casals Francja Gail Chanfreau
Francja Françoise Durr
6:3, 6:3
Zwyciężczyni 34. 19 września 1971 Louisville Ceglana Francja Françoise Durr Australia Kerry Melville
Holandia Betty Stöve
2:6, 6:4, 6:3
Finalistka 14. 26 września 1971 Los Angeles Twarda Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
3:6, 2:6
Finalistka 15. 3 października 1971 Phoenix Twarda Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
3:6, 2:6
Finalistka 16. 5 grudnia 1971 Christchurch Trawiasta Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
3:6, 8:9(6)
Finalistka 17. 16 stycznia 1972 San Francisco Twarda Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Wielka Brytania Virginia Wade
3:6, 7:5, 2:6
Finalistka 18. 30 stycznia 1972 Boston Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Wielka Brytania Virginia Wade
6:2, 3:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 35. 6 lutego 1972 Fort Lauderdale Ceglana Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Nancy Gunter
Wielka Brytania Virginia Wade
6:3, 6:2
Finalistka 19. 20 lutego 1972 Oklahoma City Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
7:6(4), 6:7(2), 2:6
Finalistka 20. 27 lutego 1972 Waszyngton Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Billie Jean King
Holandia Betty Stöve
1:6, 7:6, 5:7
Zwyciężczyni 36. 6 marca 1972 Birmingham (Michigan) Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Australia Kerry Melville
6:1, 6:1
Finalistka 21. 13 marca 1972 Dallas Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
3:6, 6:4, 5:7
Finalistka 22. 26 marca 1972 Richmond Ceglana (hala) Australia Karen Krantzcke Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
5:7, 6:7
Finalistka 23. 2 kwietnia 1972 San Juan Twarda Australia Karen Krantzcke Stany Zjednoczone Rosie Casals
Stany Zjednoczone Billie Jean King
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 37. 9 kwietnia 1972 Jacksonville Ceglana Australia Karen Krantzcke Kanada Vicky Berner
Stany Zjednoczone Billie Jean King
7:5, 6:1
Finalistka 24. 16 kwietnia 1972 St. Petersburg Ceglana Francja Françoise Durr Australia Karen Krantzcke
Stany Zjednoczone Wendy Overton
5:7, 4:6
Finalistka 25. 23 kwietnia 1972 Tucson Twarda Francja Françoise Durr Australia Kerry Harris
Australia Karen Krantzcke
3:6, 7:6, 3:6
Finalistka 26. 7 maja 1972 Indianapolis Dywanowa (hala) Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Rosie Casals
Australia Karen Krantzcke
3:6, 2:6
Finalistka 27. 25 czerwca 1972 Eastbourne Trawiasta Francja Françoise Durr Australia Lesley Hunt
Holandia Betty Stöve
4:6, 8:6, 3:6
Finalistka 28. 8 lipca 1972 Wimbledon Trawiasta Francja Françoise Durr Stany Zjednoczone Billie Jean King
Holandia Betty Stöve
2:6, 6:4, 3:6
Zwyciężczyni 38. 16 lipca 1972 Newport Trawiasta Holandia Betty Stöve Australia Kerry Harris
Australia Kerry Melville
7:5, 6:4
Finalistka 29. 31 maja 1975 Surbiton Trawiasta Wielka Brytania Lindsay Blachford Stany Zjednoczone Patti Hogan
Południowa Afryka Greer Stevens
9:7, 1:6, 7:9
Zwyciężczyni 39. 8 czerwca 1975 Chichester Trawiasta Australia Karen Krantzcke Stany Zjednoczone Patti Hogan
Południowa Afryka Greer Stevens
4:6, 6:1, 6:4
Finalistka 30. 14 czerwca 1975 Beckenham Trawiasta Australia Karen Krantzcke Południowa Afryka Linky Boshoff
Stany Zjednoczone Patti Hogan
6:3, 7:9, 5:7

Gra mieszana 16 (6–10)[edytuj | edytuj kod]

Przed Erą Open 10 (4–6)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 8 września 1963 U.S. National Trawiasta Stany Zjednoczone Ed Rubinoff Australia Margaret Smith
Australia Ken Fletcher
6:3, 6:8, 2:6
Finalistka 2. 13 września 1964 U.S. National Trawiasta Stany Zjednoczone Ed Rubinoff Australia Margaret Smith
Australia John Newcombe
8:10, 6:4, 3:6
Finalistka 3. 18 kwietnia 1965 Monte Carlo Ceglana Australia Allan Stone Helga Schultze
Czechosłowacja Jiří Javorský
walkower
Finalistka 4. 2 lipca 1965 Wimbledon Trawiasta Australia Tony Roche Australia Margaret Smith
Australia Ken Fletcher
10:12, 3:6
Finalistka 5. 12 września 1965 U.S. National Trawiasta Stany Zjednoczone Frank Froehling Australia Margaret Smith
Australia Fred Stolle
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 3 października 1965 Berkeley Twarda Stany Zjednoczone Jim McManus Stany Zjednoczone Lynn Abbes
Stany Zjednoczone Donald Dell
6:2, 6:1
Zwyciężczyni 2. 9 stycznia 1966 Perth Trawiasta Australia Tony Roche Australia Lesley Hunt
Holandia Tom Okker
9:7, 6:3
Zwyciężczyni 3. 31 stycznia 1966 Australian Championships Trawiasta Australia Tony Roche Australia Robyn Ebbern
Australia William Bowrey
6:1, 6:3
Zwyciężczyni 4. 14 grudnia 1966 Adelaide Trawiasta Australia Tony Roche Francja Françoise Durr
Belgia Claude de Gronckel
6:4, 7:5
Finalistka 6. 30 stycznia 1967 Australian Championships Trawiasta Australia Tony Roche Australia Lesley Turner
Australia Owen Davidson
7:9, 4:6

W Erze Open 6 (2–4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 29 września 1968 Berkeley Twarda Stany Zjednoczone Jim McManus Australia Margaret Court
Stany Zjednoczone Stan Smith
10:8, 2:6, 2:6
Finalistka 2. 5 lipca 1969 Wimbledon Trawiasta Australia Tony Roche Wielka Brytania Ann Haydon-Jones
Australia Fred Stolle
2:6, 3:6
Zwyciężczyni 1. 10 sierpnia 1969 Hamburg Ceglana Stany Zjednoczone Marty Riessen Południowa Afryka Pat Walkden
Południowa Afryka Frew McMillan
6:4, 6:1
Zwyciężczyni 2. 9 maja 1970 Guildford Ceglana Australia Geoff Masters Południowa Afryka Pat Walkden
Południowa Afryka Keith Diepraam
6:3, 6:3
Finalistka 3. 12 lipca 1970 Newport Trawiasta Australia Owen Davidson Stany Zjednoczone Rosie Casals
Południowa Afryka Cliff Drysdale
7:5, 3:6, 3:6
Finalistka 4. 13 września 1970 US Open Trawiasta Południowa Afryka Frew McMillan Australia Margaret Court
Stany Zjednoczone Marty Riessen
4:6, 4:6

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017.
  2. a b Brak danych z turnieju gry mieszanej z Mistrzostw USA z 1963 roku, stąd ilość meczów nie zawiera tych danych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The women who changed tennis: Why the 'Original 9' matter to the WTA. wtatennis.com. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  2. Andrzej Frąfara: Cały Ten Tenis, Encyklopedia. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2016, s. 285. ISBN 978-83-274-5271-9.
  3. a b Adam Lincoln: In Her Own Words: Judy Dalton. www.wtatennis.com, 23 września 2010. [dostęp 2018-02-28]. (ang.).
  4. Linda Pearce: Get me to the court on time. www.smh.com.au, 2013-01-13. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).
  5. Australian Tennis Hall of Fame – Judy (Tegart) Dalton. www.tennis.com.au, 2013. [dostęp 2018-02-22]. (ang.).
  6. John Grasso: Historical Dictionary of Tennis. Scarecrow Press, Inc., 2011, s. 279. ISBN 978-0-8108-7237-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]