Julia Franck
Julia Franck | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Strona internetowa |
Julia Franck (ur. 20 lutego 1970 w Berlinie Wschodnim) – niemiecka pisarka.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Julia Franck jest córką aktorki Anny Franck oraz producenta telewizyjnego Jürgena Sehmischa. Przez dziewięć miesięcy przebywała z matką w obozie przejściowym dla uchodźców Berlin-Marienfelde. Następnie mieszkała na wsi na północy Niemiec. W wieku czternastu lat przeniosła się do Berlina Zachodniego, gdzie odtąd mieszkała sama.
W 1991 r. Franck zdała maturę, a następnie rozpoczęła studia prawnicze, jednak po wielomiesięcznym pobycie w San Francisco zdecydowała się studiować amerykanistykę, filozofię oraz nowożytną literaturę niemiecką na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. Pracowała jako m.in. jako kelnerka i pielęgniarka. W 1991 r. podjęła współpracę z niemieckim dziennikiem wydawanym w Berlinie Der Tagesspiegel. Jako niezależna dziennikarka pracowała również dla radia Nadajnik Wolny Berlin (Sender Freies Berlin)[1]. Spędziła trochę czasu w Stanach Zjednoczonych, Meksyku i Gwatemali. Obecnie mieszka z dwojgiem dzieci w Berlinie[2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Franck jest autorką pięciu powieści. W 1997 r. ukazała się jej debiutancka powieść Der neue Koch, a w 1999 r. powieść Liebediener (Słudzy miłości). Sławę zyskała jednak dopiero w 2000 r., kiedy tom jej opowiadań Bauchlandung (Fatalne lądowanie) został wyróżniony nagrodą telewizji 3sat. W 2003 r. opublikowała kolejną powieść Lagerfeuer. W 2004 r. otrzymała nagrodę im. Marie Luise Kaschnitz.
Za swoje teksty i książki Frank otrzymała liczne wyróżnienia, nagrody oraz stypendia. We wrześniu 2007 r. została nagrodzona Deutscher Buchpreis za powieść Die Mittagsfrau (Południca). Od 2001 r. jest członkiem niemieckiego stowarzyszenia pisarzy PEN-Zentrum Deutschland[3].
Książki Julii Franck zostały przetłumaczone na trzydzieścipięć języków[4] .
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ DiePresse.com [online], Die Presse [dostęp 2017-05-05] (niem.).
- ↑ LovelyBooks - Leser empfehlen Dir die besten Bücher und Autoren [online], www.lovelybooks.de [dostęp 2017-05-05] (niem.).
- ↑ Startseite und Aktuelles - Deutsches Literaturinstitut Leipzig [online], www.deutsches-literaturinstitut.de [dostęp 2017-05-05] (niem.).
- ↑ Julia Franck - Autorenlexikon - Literaturport.de [online], www.literaturport.de [dostęp 2018-12-15] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Beim Schreiben ist man mit sich selbst allein. In: Wiebke Eden: Keine Angst vor großen Gefühlen. Berlin 2001, ISBN 3-596-15474-X.
- Olga O. Kasaty: Interview mit Julia Franck in: Entgrenzungen. Vierzehn Autorengespräche. Edition Text und Kritik, München 2007, ISBN 978-3-88377-867-9.
- Lyn Marven, Stuart Taberner (Hrsg.): Emerging German-Language Novelists of the Twenty-First Century. Camden House Rochester, New York 2011, ISBN 978-1-57113-421-9.
- Alexandra Merley Hill , Playing House. Motherhood, Intimacy, and Domestic Spaces in Julia Franck's Fiction., Oxford: Peter Lang Verlag, 2012, ISBN 978-3-0343-0767-3, OCLC 814083777 .
- Corinna Schlicht und Eva Marsch (Hg.): Von Geschichten, die ausziehen, das Leben zu erkunden. Einblicke in Julia Francks Erzählwelten. Mit einem Interview mit Julia Franck Duisburg: Universitätsverlag Rhein-Ruhr 2012, ISBN 978-3-942158-24-4.
- ISNI: 0000000116162520
- VIAF: 32232813
- LCCN: nr97044211
- GND: 115651470
- NDL: 01229539
- LIBRIS: c9psxz8w1tk0p00
- BnF: 42066689p
- SUDOC: 076100804
- SBN: UBOV988063
- NKC: ola2004217015
- BNE: XX4698433
- NTA: 213197413
- PLWABN: 9810581900505606
- NUKAT: n01038326
- J9U: 987007284267805171
- CANTIC: a10440975
- KRNLK: KAC200503769
- WorldCat: lccn-nr97044211