Julia (komiks)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Julia. Przygody kryminolożki (tytuł oryginału: Julia – Le avventure di una criminologa) – włoska seria komiksowa stworzona przez Giancarla Berardiego, publikowana od 1998 przez wydawnictwo Sergio Bonelli Editore[1]. Po polsku wybrane tomy serii ukazują się od 2020 nakładem wydawnictwa Tore[2][3][4].

Powstanie serii[edytuj | edytuj kod]

Julia powstała na zamówienie Sergio Bonelli Editore, które chciało mieć w swoim portfolio czysto detektywistyczną serię[5]. Berardi, jej pomysłodawca, uczęszczał na zajęcia z kryminologii w Istituto di Medicina Legale (Instytucie Medycyny Prawnej) w Genui, aby zgromadzić odpowiednią wiedzę do napisania scenariusza. Czytał także różne teksty z zakresu psychologii, socjologii, psychiatrii, kryminologii, balistyki, a także powieści kryminalne, filmy fabularne i dokumentalne.

Postać Julii Kendall jest fizycznie inspirowana Audrey Hepburn, jedną z ulubionych aktorek Berardiego[6]. Główna bohaterka – zwyczajna, łatwo rozpoznawalna kobieta – zdobyła dużą popularność wśród czytelniczek, co było niezwykłe jak na komiks kryminalny.

Julia ukazuje się we Włoszech jako miesięcznik, a jej tomy mają po 128 stron (zamiast standardowych 96 stron komiksów wydawanych przez Sergio Bonelli). Berardi uzasadnił to stwierdzeniem, że większa liczba stron jest lepsza dla rozwijania postaci i kontrolowania tempa narracji. Pierwszy tom, zatytułowany Gli occhi del abisso (pol. Oczy otchłani), miał premierę październiku 1998. Dotychczas ukazało się ponad 270 tomów, nie licząc częstych wydań specjalnych[7].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Seria opowiada o Julii Kendall, młodej kryminolożce z fikcyjnego Garden City w amerykańskim stanie New Jersey. Pracuje ona jako profesor na Hollyhock University i jako niezależna konsultantka lokalnej policji, pomagając rozwiązywać przestępstwa. Sprawy, którymi zajmuje się Julia, stawiają ją w skrajnie niebezpiecznych sytuacjach, gdyż jej umiejętności psychologiczne i kontakty z policją naprowadzają ją na trop seryjnych morderców i innych bezwzględnych przestępców. Wraz z nią w śledztwach biorą udział: porucznik Alan Webb, z którym łączy ją więź oparta na jednoczesnej sympatii i niechęci, przyjazny sierżant „Big” Ben Irving oraz jej przyjaciel i prywatny detektyw Leo Baxter.

Charakterystyczna dla serii jest pierwszoosobowa narracja, zastosowana poprzez wykorzystanie pamiętnika Julii, w którym bohaterka zapisuje swoje przemyślenia i wrażenia na temat śledztw. W niektórych tomach narratorami są inne postacie.

Tomy wydane po polsku[edytuj | edytuj kod]

W kolumnie "Tom" podano numery tomów w oryginalnym wydaniu włoskim.

Tom
Wydanie polskie
Wydanie oryginalne
Scenariusz
Rysunki
cykl Julia. Z archiwum spraw kryminalnych
1 Oczy otchłani (2020) Gli occhi del abisso (1998) Giancarlo Berardi Luca Vannini
2 Obiekt miłości (2021) Oggetto d'amore (1998) Corrado Roi
3 W umyśle potwora (2021) Nella mente del mostro (1998) Gustavo Trigo, Marco Soldi, Luca Vannini
39 Witaj ponownie, Myrno! (2022) Bentornata, Myrna! (2001) Laura Zuccheri
cykl Julia. Przygody kryminolożki
96 Walizka pełna śniegu (2021) Una valigia di neve (2006) Giancarlo Berardi Giancarlo Berardi, Maurizio Mantero
108 Żywa lub martwa (2022) Viva o morta (2007) Antonio Marinetti
11 Wieczne odpoczywanie (2023) L'eterno riposo (1999) Sergio Toppi

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Julia [online], www.sergiobonelli.it [dostęp 2021-08-04] (wł.).
  2. Warlock, Julia. Z archiwum spraw kryminalnych - WAK - Wielkie Archiwum Komiksu, Komiks, komiksy i o komiksach! [online], Julia. Z archiwum spraw kryminalnych - WAK - Wielkie Archiwum Komiksu, Komiks, komiksy i o komiksach! [dostęp 2021-08-04] (pol.).
  3. Grzegorz Kłos, "Julia" - "Oczy otchłani" i "Obiekt miłości" – recenzja komiksów wydawnictwa Tore [online], ksiazki.wp.pl, 9 maja 2021 [dostęp 2021-08-04] (pol.).
  4. „Julia. Z archiwum spraw kryminalnych” tom 1: „Oczy otchłani” - recenzja [online], Paradoks [dostęp 2021-08-04] (pol.).
  5. Elena Romanello, Julia di Giancarlo Berardi ∂ Sherlock Magazine [online], Sherlock Magazine [dostęp 2021-08-04] (wł.).
  6. Intervista a Giancarlo Berardi [online], www.scanner.it [dostęp 2021-08-04].
  7. Fumetti [online], www.sergiobonelli.it [dostęp 2021-08-04] (wł.).