Ten artykuł dotyczy księżyca. Zobacz też: Julietta – planetoida o numerze katalogowym 1285.
Zdjęcie Julii, wykonane przez sondę Voyager 2
Planeta
Uran
Odkrył
Stephen Synnott , Voyager Imaging Team
Data odkrycia
3 stycznia 1986
Tymczasowe oznaczenie
S/1986 U2
Charakterystyka orbity
Półoś wielka
64 400[1] km
Mimośród
0,0007[1]
Okres obiegu
0,493[1] d
Nachylenie do płaszczyzny równika planety
0,065[1] °
Długość węzła wstępującego
200,155[1] °
Argument perycentrum
223,819[1] °
Anomalia średnia
244,696[1] °
Własności fizyczne
Wymiary
150 × 74 × 74 km
Powierzchnia
~35 000 km2
Objętość
~632 000 km3
Masa
8,2 × 1017 kg
Średnia gęstość
1,3 g/cm3
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni
0,016 m/s2
Prędkość ucieczki
40 m/s
Okres obrotu wokół własnej osi
synchroniczny
Albedo
0,08
Jasność obserwowana (z Ziemi)
20,6m
Temperatura powierzchni
64 K
Julia (Uran XI) – jeden z wewnętrznych księżyców Urana . Został odkryty 3 stycznia 1986 roku na zdjęciach przesłanych przez sondę Voyager 2 . Nie wiadomo o nim praktycznie nic, oprócz parametrów orbity i rozmiaru.
Nazwa pochodzi od imienia bohaterki sztuki Romeo i Julia Williama Shakespeare’a .
Juliet (ang. ) . W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25].
Naturalne satelity Urana 27
wewnętrzne (13)
główne (5)
nieregularne (9)
Lista jest posortowana według odległości od Urana. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.