Julia Niewiarowska-Brzozowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julia Niewiarowska-Brzozowska
Data urodzenia

1827

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1891
Warszawa

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka romantyczna

Zawód

pianistka, kompozytorka

Julia Niewiarowska-Brzozowska (ur. 1827, zm. 10 grudnia 1891 w Warszawie) – polska pianistka i kompozytorka okresu romantyzmu[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była siostrą Karola Brzozowskiego. Studiowała muzykę u Augusta Freyera w Warszawie[1]. W latach 1845–1848 występowała w Berlinie i Warszawie. Po ślubie z pisarzem Aleksandrem Niewiarowskim prowadziła salon artystyczny w Warszawie[2][3][4]. Pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[5].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • ok. 1860 Gustaw Sennewald wydał Mazourka pour piano
  • ok. 1880 Warszawskie Towarzystwo Muzyczne wydało jej kompozycję Szatan

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Chechlińska 2004 ↓.
  2. Zmarli, Kuryer Lwowski (Lemberger Courier), 1891-12-13, s. 4 [online], anno.onb.ac.at [dostęp 2019-08-09].
  3. Wspomnienie pośmiertne Kurier Warszawski 1891 nr 341 s. 3
  4. Niewiarowska-Brzozowska, Julia [online], oxfordmusiconline.com [dostęp 2019-08-09] (ang.).
  5. Cmentarz Stare Powązki: JULJA NIEWIAROWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-08-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zofia Chechlińska: Niewiarowska-Brzozowska, Julia. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. N. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]