Julian Matasow
 starszy sierżant
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Julian Matasow vel Ilja Matasow[1] (ur. 19 lipca 1898, zm. 12 grudnia 1937 we Lwowie) – starszy sierżant Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.
Zmarł 12 grudnia 1937 w 6 Szpitalu Okręgowym we Lwowie. Trzy dni później został pochowany na tamtejszym cmentarzu[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2540[1][3],
- Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921” – trzykrotnie,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 7.
- ↑ a b Nekrolog ↓.
- ↑ Czaykowski 1928 ↓, s. 39-40.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Witold Czaykowski: Zarys historji wojennej 14-go pułku ułanów jazłowieckich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 347, s. 4, 1937-12-15. Warszawa.
Kategorie:
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Podoficerowie II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1898
- Zmarli w 1937
- Żołnierze 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich