Julius Assfalg

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Assfalg
Data urodzenia

6 listopada 1919

Data śmierci

12 stycznia 2001

Zawód, zajęcie

historyk, orientalista

Narodowość

niemiecka

Julius Assfalg (ur. 6 listopada 1919, zm. 12 stycznia 2001) – niemiecki orientalista zajmujący się arabistyką chrześcijańską, armenistyką, etiopistyką, kartwelistyką, koptologią, syrologią.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował filozofię i teologię Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium i Katholische Universität Eichstätt-Ingolstadt. Doktorat w Monachium w 1950. Od 1966 roku był profesorem filologii chrześcijańskiego Wschodu na Uniwersytecie w Monachium.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Kleines Wörterbuch des Christlichen Orients, Harrassowitz, Wiesbaden 1975, ISBN 3-447-01707-4.
  • Thesaurus librorum, Reichert, Wiesbaden 1983.
  • Das Buch im Orient, Reichert, Wiesbaden 1982.
  • (współautor: Renée Zwolanek), Altgeorgische Kurzgrammatik, Universitätsverlag, Freiburg 1976.
  • Syrische Handschriften, Steiner, Wiesbaden 1963.
  • Georgische Handschriften, Steiner, Wiesbaden 1963.
  • Armenische Handschriften, Steiner, Wiesbaden 1962.

Publikacje w języku polskim[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik chrześcijaństwa wschodniego, red. Julius Assfalg, Paul Krüger, przeł. z niem. Andrzej Bator, Marek Dziekan, Katowice: „Książnica” 1998.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hubert Kaufhold, Nachruf auf Professor Dr. Julius Aßfalg, „Oriens christianus” 85 (2002), s. 1–12.