Julius Hammling

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Julius Hammling (ur. 16 lutego 1857 w Śmiłowie w pow. pilskim, zm. 19 kwietnia 1934 tamże[1]) – profesor, niemiecki ornitolog.

Ukończył gimnazjum w Wałczu oraz studia z filologii klasycznej i niemieckiej we Wrocławiu[1] i Królewcu. W 1884 roku zdał egzamin nauczycielski. Pracował jako stażysta w Nakle n. Notecią, potem jako nauczyciel pomocniczy kolejno w Bydgoszczy, Śremie, Gnieźnie i Wągrowcu. W 1889 roku rozpoczął pracę w Królewskim Gimnazjum w Ostrowie, w 1890 w gimnazjum w Rogoźnie, a w 1893 w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu[1]. Podczas pracy w tej ostatniej szkole otrzymał tytuły starszego nauczyciela (Oberlehrer), a później profesora. Na emeryturę przeszedł w 1919 i wrócił do rodzinnej miejscowości[1]. Od 1930 członek honorowy Niemieckiego Towarzystwa Przyrodniczego w Poznańskiem[1].

Opublikował wiele prac i artykułów ornitologicznych. Pisał do Ornitologische Monatsberichte, Journal für Ornithologie, Aus dem Posener Lande, Zeitschrift des Naturwissenschaftlichen Vereins der Provinz Posen, Deutsche Wissenschaftliche Zeitschrift in Polen[1]. Do najważniejszych prac należą te opisujące awifaunę Wielkopolski, m.in. Umgegend von Schmilau in Kreise Kolmar (1927), Ornitologische Beobachtungen und Mitteilungen aus dem Posener Lande (1929), a w szczególności Zur Vogelwelt des Posener Landes. Eine Übersicht (Przegląd Świata Ptaków w Poznańskiem, 1933) zawierająca opis wszystkich gatunków ptaków występujących w Wielkopolsce wraz z miejscami ich wylęgów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Otto Tumm, Professor Julius Hammling †, „Deutsche Wissenschaftliche Zeitschrift für Polen”, 32, Poznań 1937, s. 11–12 [zarchiwizowane z adresu 2023-02-28] (niem.).