Juliusz Krzyżewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Krzyżewski
Prus, Ehren
Imię i nazwisko

Juliusz Walerian Krzyżewski

Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1915
Łomża

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 1944
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja

Ważne dzieła

Poezje

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)
Grób Juliusza Krzyżewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Juliusz Walerian Krzyżewski, ps. „Prus”, „Ehren” (ur. 28 stycznia 1915 w Łomży, zm. 26 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski poeta i radiowiec.

Zarys biografii[edytuj | edytuj kod]

Był synem Anny z domu Ehrenkreutz (zm. 1973) i podchorążego Bohdana Krzyżewskiego herbu Prus, który zginął 17 maja 1919, w 27. roku życia podczas szarży 8 pułku ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego pod Ołyką. Jego córką była aktorka Ewa Krzyżewska.

W 1935 zadebiutował jako poeta w piśmie „Kuźnica Młodych”. Od 1938 był inspektorem audycji w Polskim Radiu. 1 września 1939 odczytał orędzie do narodu prezydenta Ignacego Mościckiego. Podczas powstania warszawskiego był zastępcą dowódcy plutonu batalionu „Łukasiński” Armii Krajowej. Zginął tragicznie – postrzelony w czoło przez snajpera – 26 dnia powstania podczas walk jako żołnierz kompanii „Piotra”, Bronisława Kalinowskiego, o kościół Kanoniczek przy placu Teatralnym. Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Został pochowany w ruinach Ratusza, a po ekshumacji w 1945 spoczął na Starych Powązkach obok symbolicznego grobu ojca (kwatera 85-5-17/18)[1].

Poezje Juliusza Krzyżewskiego, zatytułowane Juliusz Krzyżewski • Poezje, zostały opublikowane przez Państwowy Instytut Wydawniczy w 1978 w opracowaniu Piotra Mitznera ze wstępem Jarosława Iwaszkiewicza – z rękopisów udostępnionych przez Marię Krzyżewską, jak również ze zbiorów zakupionych przez Zbigniewa Mitznera i Krystynę Ehrenkreutz Sas Komarnicką-Nowicką.

Juliusz Krzyżewski napisał także poemat Czar – melodramatyczna opowieść wrześniowa, poświęcony pamięci Stefana Michalaka, Maurycego w Lecie w Nohant J. Iwaszkiewicza. Rękopis poematu podpisany był przez autora i datowany 12 września 1943. Niepublikowany utwór liczy 599 wierszy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Stare Powązki: KONSTANCJA KRZYŻEWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-10].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]