Juozas Žilys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juozas Žilys
Data i miejsce urodzenia

7 września 1942
Jurbork

Prezes Sądu Konstytucyjnego
Okres

od 1993
do 1999

Następca

Vladas Pavilonis

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Wielki Krzyż Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Wielki Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” Medal Pamiątkowy 13 Stycznia Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP

Juozas Žilys (ur. 7 września 1942 w Jurborku) – litewski prawnik, wykładowca, prezes Sądu Konstytucyjnego Republiki Litewskiej w latach 1993–1999.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły średniej w Poniewieżu i odbyciu służby wojskowej w 1964 rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Wileńskim. W 1968 ukończył studia z wyróżnieniem. W 2000 uzyskał stopień doktora, a w 2005 stopień doktora habilitowanego. W 2007 otrzymał tytuł profesora.

W 1967 został zatrudniony w wydziale prawnym Prezydium Rady Najwyższej Litewskiej SRR na stanowisku konsultanta. Jednocześnie, w latach 1973–1982 był wykładowcą prawa konstytucyjnego w Katedrze Prawa Państwowego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wileńskiego. W 1981 został kierownikiem wydziału prawnego Prezydium Rady Najwyższej. Pozostał na stanowisku po ogłoszeniu niepodległości przez Litwę w 1990 i przekształceniu Rady Najwyższej w Sejm Republiki Litewskiej. W latach 1990–1991 kierował grupą roboczą ds. opracowania projektu Konstytucji Republiki Litewskiej.

W 1993 został wybrany w skład nowo utworzonego Sejmu Konstytucyjnego, w którym objął funkcję prezesa. Pełnił tę funkcję do końca kadencji w 1999. W latach 1999–2000 był doradcą przewodniczącego Sejmu ds. prawa konstytucyjnego, a w 2003 doradcą społecznym prezydenta Litwy ds. systemu prawnego.

W 1999 powrócił do pracy naukowo-dydaktycznej. Objął stanowisko docenta w Katedrze Prawa Konstytucyjnego w Litewskiej Akademii Prawa w Wilnie (przemianowanej następnie na Uniwersytet Prawa, a w 2004 na Uniwersytet Michała Römera). W latach 2000–2007 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa. Był także przewodniczącym Komitetu ds. Prawnych Litewskiej Konferencji Rektorów Uniwersytetów. Był członkiem (od 2002) i przewodniczącym (od 2006) zarządu Państwowego Funduszu Nauki i Badań.

Jest autorem szeregu publikacji i artykułów oraz uczestnikiem wielu konferencji naukowych.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]