Jurij Bażanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Pawłowicz Bażanow
Ю́рий Па́влович Бажа́нов
marszałek artylerii marszałek artylerii
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1905
Koziatyn

Data śmierci

8 stycznia 1975

Przebieg służby
Lata służby

1920–1975

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Jednostki

39 Armia
Przymorski Okręg Wojskowy
Dalekowschodni Okręg Wojskowy

Stanowiska

komendant Wojskowo-Inżynierskiej Akademii Radiotechnicznej Obrony Powietrznej im. marsz. ZSRR Goworowa w Charkowie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

inspektor-doradca Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za zwycięstwo nad Japonią” Kawaler Orderu Gwiazdy Polarnej (1975–2022, Szwecja)

Jurij Pawłowicz Bażanow, ros. Ю́рий Па́влович Бажа́нов (ur. 10 kwietnia?/23 kwietnia 1905 w Koziatynie, zm. 8 stycznia 1975 w Charkowie) – radziecki dowódca wojskowy, marszałek artylerii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem kolejarza. W 1920 wstąpił do Armii Czerwonej. W 1926 skończył szkołę artylerii w Kijowie, a w 1936 Akademię Artylerii Armii Czerwonej im. Feliksa Dzierżyńskiego. Początkowo pomocnik dowódcy batalionu, potem dowódca dywizjonu artylerii. W 1929 wstąpił do WKP(b). 1938–1942 naczelnik szkoły artylerii w Moskwie, następnie dowódca grupy operacyjnej jednostki artylerii na Froncie Północno-Zachodnim i Froncie Bałtyckim. sierpień 1944 – marzec 1945 zastępca dowódcy artylerii Frontu Bałtyckiego, potem do sierpnia 1945 dowódca artylerii 39 Armii. Brał udział w rozbijaniu Armii Kwantuńskiej w Mandżurii na Froncie Wschodnim w sierpniu 1945. Od 1949 dowódca artylerii Przymorskiego Okręgu Wojskowego, w 1953 ukończył Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR im. K. Woroszyłowa w Moskwie, po czym został dowódcą artylerii Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego. 1955-1973 komendant Wojskowo-Inżynierskiej Akademii Radiotechnicznej Obrony Powietrznej im. marsz. ZSRR Goworowa w Charkowie. 18 czerwca 1965 mianowany marszałkiem artylerii, w 1968 otrzymał tytuł profesorski. Od sierpnia 1973 wojskowy inspektor-doradca Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR.

Pochowany w centralnej alei Drugiego Cmentarza Miejskiego w Charkowie pod pomnikiem Bohaterów-Oswobodzicieli. W dawnym budynku Akademii Wojskowo-Inżynierskiej w Charkowie i w szkole nr 2 w Koziatynie, w której był uczniem, wmurowano tablice pamiątkowe.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • gen. mjr artylerii 24 marca 1942;
  • gen. por. artylerii 22 sierpnia 1944;
  • marszałek artylerii 18 czerwca 1965.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

i inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]