Jurij Sołowjenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Sołowjenko
Pełne imię i nazwisko

Jurij Łeonidowycz Sołowjenko

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1971
Kijów

Wzrost

179 cm

Pozycja

obrońca/pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
RSSzI Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989 Dynamo Kijów 0 (0)
1989–1997 Nywa Winnica 220 (4)
1997–1999 Metałurh Donieck 50 (0)
1997–1998 Metałurh-2 Donieck 6 (0)
1999 Hapoel Jerozolima 15 (0)
2000 Nywa Winnica 19 (0)
2001 Metałurh Mariupol 1 (0)
2001 Metałurh-2 Mariupol 18 (0)
W sumie: 329 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2006 Nywa Winnica (asystent)
2006–2007 Nywa Winnica
2007–2008 FC Tiraspol (asystent)
2009 Nywa Winnica
2010–2015 FC Tiraspol (asystent)
2015–2016 Nywa Winnica
2016 Nywa Winnica (p.o.)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Łeonidowycz Sołowjenko, ukr. Юрій Леонідович Солов'єнко, ros. Юрий Леонидович Соловьенко, Jurij Leonidowicz Sołowjenko (ur. 20 stycznia 1971 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

W 1989 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Dynama Kijów. Latem 1989 został zaproszony do Nywy Winnica. Latem 1997 przeszedł do Metałurha Donieck. Latem 1999 wyjechał do Izraela, gdzie przez pół roku bronił barw Hapoelu Jerozolima. Na początku 2000 powrócił do Nywy Winnica. W 2001 przeniósł się do Metałurha Mariupol, w którym zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął po zakończeniu kariery piłkarza. Najpierw pomagał trenować Nywę Winnica, a w lipcu 2006 stał na czele winnickiego klubu, którym kierował do kwietnia 2007[1][2]. Potem pracował w sztabie szkoleniowym FC Tiraspol. 20 marca 2009 ponownie został mianowany na stanowisko głównego trenera Nywy Winnica, w którym pracował do czerwca 2009[3]. Od lutego 2010 do maja 2015 pomagał trenować FC Tiraspol[4]. W lipcu 2015 znów stał na czele odrodzonego winnickiego klubu[5]. 23 października 2016 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[6]. Ale już wkrótce 27 października 2016 został przywrócony do pracy w Nywie, ale już jako pełniący funkcje głównego trenera[7]. 12 marca 2017 jego zastąpił Wołodymyr Horiły[8].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Nywa Winnica

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]