Justyna Steczkowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Justyna Steczkowska
Ilustracja
Justyna Steczkowska (2015)
Data i miejsce urodzenia 2 sierpnia 1972
Rzeszów
Instrumenty skrzypce
Gatunki pop, rock[1][2], adult contemporary[1], folk, pop alternatywny, muzyka etniczna[2]
Zawód piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, skrzypaczka, aktorka, prezenterka telewizyjna, osobowość telewizyjna
Aktywność od 1994
Wydawnictwo EMI Music Poland
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Justyna Steczkowska (ur. 2 sierpnia 1972 w Rzeszowie) – polska piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, skrzypaczka, aktorka, prezenterka telewizyjna i osobowość telewizyjna, reprezentantka Polski w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji (1995). Członkini Akademii Fonograficznej ZPAV[1][2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Rzeszowie[4], jest czwartym z dziewięciorga dzieci Danuty i Stanisława Steczkowskich. Po matce ma pochodzenie tatarskie[5].

Uczęszczała do Państwowej Szkoły Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Stalowej Woli. W 1990 ukończyła naukę w liceum z wyróżnieniem, a w nagrodę zagrała z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Rzeszowskiej koncert d-moll Henryka Wieniawskiego[6]. W 1992 zrezygnowała ze studiów, by poświęcić się wokalistyce.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Śpiewała w zespołach rockowych Agressiva 69, Wańka Wstańka, Revolutio Cordis, a także jazzowych z własną grupą Shoco i Duet[7].

1994–1996: Szansa na sukces, Konkurs Piosenki Eurowizji i Dziewczyna Szamana[edytuj | edytuj kod]

W 1994 wzięła udział w przesłuchaniach do programu TVP2 Szansa na sukces. Jak podkreśla w wywiadach, udziałem w talent show chciała „zrobić niespodziankę matce jej ówczesnego narzeczonego, która bardzo lubiła ten program”[8]. W pierwszym odcinku ze swoim udziałem wykonała utwór „Nie przynoś mi kwiatów, dziewczyno” zespołu Trubadurzy. W kolejnym odcinku wykonała utwór „Boskie Buenos” z repertuaru grupy Maanam i wygrała cały konkurs. Stał się on jednocześnie jednym z największych i najbardziej kultowych przebojów Steczkowskiej. W tym samym roku wygrała koncert debiutów podczas Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.

Justyna Steczkowska

W 1995 z piosenką „Moja intymność” wygrała Festiwal Piosenki Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn. W maju tego samego roku z utworem „Sama” reprezentowała Polskę w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji w Dublinie. W finale zajęła osiemnaste miejsce[9]. Jeszcze w 1995 wystąpiła na festiwalu sopockim, przedstawiając w konkursie piosenki „Dziewczyna Szamana” i „Wrogu mój”, a także nawiązała współpracę z Grzegorzem Ciechowskim, pod którego okiem nagrała debiutancki album studyjny, zatytułowany Dziewczyna Szamana. Tytułowy utwór z tego albumu uznany został przebojem 1996 w wielu plebiscytach,. Sam album, wydany na początku 1996, zyskał miano platynowej płyty, rozchodząc się w ponad 350 tys. egzemplarzy. W tym samym roku Steczkowska została wyróżniona nagrodą muzyczną Fryderyk ’96 w pięciu kategoriach: „Wokalistka roku”, „Album roku” (za płytę pt. Dziewczyna Szamana), „Piosenka roku” (za utwór „Oko za oko, słowo za słowo”), „Fonograficzny debiut roku” i „Teledysk roku” (za klip do „Oko za oko”). Otrzymała także statuetkę Wiktor ’96 w kategorii „Najlepsza piosenkarka” i „Artystka estrady”.

1997–2003: Naga, Dzień i Noc, Mów do mnie jeszcze oraz Alkimja[edytuj | edytuj kod]

W 1997 wydała drugi album studyjny, zatytułowany Naga, który został wyprodukowany przez Grzegorza Ciechowskiego. Krążek osiągnął status złotej płyty za sprzedaż ponad 150 tys. sztuk. Pochodziły z niego przeboje: „Za dużo wiesz” i „Za karę” W tym samym roku piosenkarka pojawiła się gościnnie na kilku płytach innych wykonawców, m.in. zespołu Voo Voo (Flota zjednoczonych sił) i Grzegorza Turnaua (Tutaj jestem).

W 1999 zagrała główną rolę Teresy w filmie Na koniec świata w reżyserii Magdaleny Łazarkiewicz. Do filmu powstała ścieżka dźwiękowa, z muzyką napisaną przez Steczkowską oraz Antoniego Łazarkiewicza. Promowana była utworem o tym samym tytule, do którego słowa napisała Edyta Bartosiewicz. Płyta osiągnęła nakład ponad 70 tys. egzemplarzy. Z okazji jubileuszu pięciolecia programu Szansa na sukces, Steczkowska wzięła udział w specjalnym koncercie w Sali Kongresowej i zaśpiewała u boku Violetty Villas i laureatek programu piosenkę „Śpiewać każdy może”.

W 2000 wydała kolejny album studyjny, zatytułowany Dzień i Noc, z tekstami autorstwa Edyty Bartosiewicz i Katarzyny Nosowskiej. Na pierwszej części albumu piosenkarka wykonała utwory taneczne, na drugiej zawarła utwory inspirowane muzyką filmową, nie zawierające słów i ozdobione tylko wokalizami artystki. Album Mów do mnie jeszcze z 2001 zawierał utwory do tekstów Williama Szekspira, Cypriana Kamila Norwida, Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. W nagraniu krążka udział wziął Paweł Deląg. Kolejna, wydana w 2002 płyta Alkimja nawiązywała do kultury żydowskiej i zawierała utwory śpiewane po hebrajsku, aramejsku oraz w językach ladino i jidysz. Premiera albumu została poprzedzona koncertem w Teatrze Muzycznym w Łodzi. Za sprzedaż albumu w trzydziestu pięciu tysiącach egzemplarzy Steczkowska otrzymała złotą płytę[10] oraz Fryderyka ’02 w kategorii „Etno-folkowy album roku”.

2004–2008: Femme Fatale, Daj mi chwilę i Puchowe kołysanki[edytuj | edytuj kod]

W 2004 wydała kolejny album studyjny, zatytułowany Femme Fatale, na którym znalazły się covery piosenek, które w poprzednich dekadach wykonywały słynne piosenkarki polskie i zagraniczne. Wydanie krążka zostało poprzedzone spektaklem telewizyjnym, w którym Steczkowska wcielała się w postacie Kaliny Jędrusik, Anny German, Marilyn Monroe czy Édith Piaf. W 2006 wystąpiła po raz pierwszy na Przystanku Woodstock, a w grudniu wydała autorski singel „Świąteczna piosenka o miłości”.

Justyna Steczkowska

W 2007 zaprezentowała album, zatytułowany Daj mi chwilę, która zdobył status złotej, a następnie platynowej za sprzedaż w ponad 50 tys. egzemplarzach. Materiał został wyprodukowany przez Bogdana Kondrackiego. Album promowany był przez utwory: „To tylko złudzenie (To nie miłość)”, „Tu i tu”, „Daj mi chwilę” i „Wracam do domu”, do których nakręcono teledyski. W tym samym roku Steczkowska brała udział w szóstej edycji programu TVN Taniec z gwiazdami. Jej partnerem tanecznym był Stefano Terrazzino, z którym dotarła do finału, w którym zajęła drugie miejsce. W tym samym roku wystąpiła w programie Po prostu taniec, w którym zajęła trzecie miejsce w parze z Maciejem Florkiem, zwycięzcą pierwszej edycji programu TVN You Can Dance – Po prostu tańcz.

W 2008 wzięła udział w pierwszej polskiej edycji programu Fort Boyard i w pierwszej edycji programu Ranking gwiazd. Była też nominowana do Telekamery w kategorii „Muzyka”, zajmując czwarte miejsce. W tym samym roku wydała nowy album studyjny, zatytułowany Puchowe kołysanki, który zawierał napisane przez nią piosenki oraz czytane przez nią bajki. Płyta, która była objęta patronatem Fundacji TVN „Nie jesteś sam”, uzyskała status złotej, za sprzedaż ponad 15 tys. egzemplarzy. Jesienią, wraz z Maciejem Kurzajewskim, prowadziła trzecią edycję programu TVP2 Gwiazdy tańczą na lodzie.

2009–2012: To mój czas, XV i Puchowe kołysanki 2[edytuj | edytuj kod]

Justyna Steczkowska

W 2009 został wydany dziesiąty album studyjny Steczkowskiej zatytułowany To mój czas, promowany piosenką o tym samym tytule. Producentem muzycznym płyty został węgierski kompozytor i producent Victor Rakonczai[11]. Album nie sprzedał się tak dobrze jak poprzedni i zebrał mieszane recenzje ze strony krytyków[12]. Steczkowska zaprezentowała swój nowy singiel „To mój czas”. Jakiś czas później, jako pierwsza artystka polskiej estrady, zagrała koncert promujący nową płytę, który był transmitowany na żywo przez internet. W 2009 rozpoczęła prowadzenie programu fotograficznego W obiektywie Justyny Steczkowskiej w Polsat Café. W tym samym roku otrzymała Diamentowy Mikrofon. W 2010 wydała kolejne single z płyty To mój czas: erotyk „Tylko ty znasz te zaklęcia” oraz „Kim tu jestem”, w którym zagrała m.in. aktorka Teresa Lipowska.

W 2011 wraz z Maciejem Maleńczukiem wydała płytę studyjną zatytułowaną Mezalianse. W 2012 został wydany jej nowy, dwupłytowy album zatytułowany XV.Zawierał on najpopularniejsze hity Steczkowskiej z lat 90, oraz popularniejsze piosenki z poprzedniej dekady, jak i premierowe utwory m.in Sanktuarium, który został zadedykowany rodzicom artystki. Wokalistka planował klubową trasę koncertową, która nie doszła do rezultatu, ponieważ Steczkowska wspólnie z mężem walczyła z jego chorobą. Rok później ukazała się jej kolejna płyta pt. Puchowe kołysanki 2.

2013–2014: The Voice of Poland i Anima[edytuj | edytuj kod]

W latach 2013–2014 Steczkowska była jednym z trenerów w programie TVP2 The Voice of Poland[13]. W 2014 świętowała 20-lecie pracy artystycznej. Koncert jubileuszowy zagrała w Operze Leśnej, wykonała swoje największe hity, takie jak np. „Dziewczyna Szamana”, „Oko za oko”, „Za karę”, „Daj mi chwilę” i na bis „Boskie buenos”) oraz odebrała Bursztynowego Słowika. W tym samym roku wystąpiła podczas koncertu Lato Zet i Dwójki w Zielonej Górze.

29 października 2014 zaprezentowała teledysk do piosenki „Kochankowie syreny”[14]. 25 listopada wydała nowy album studyjny, zatytułowany Anima[15]. Tego samego roku wyruszyła w wielką trasę koncertową po największych i najpiękniejszych teatrach i filharmoniach w Polsce. Trasa cieszyła się tak powodzeniem, a z powodu braku biletów postanowiono zorganizować kolejną trasę Nie jestem, tym kim byłam, która ruszyła w 2015.

2015–2017: I na co mi to było?[edytuj | edytuj kod]

W 2015 Steczkowska otrzymała Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz „Superjedynkę” podczas 52. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w kategorii „Super Artystka”. W tym samym roku ukazał się kolejny album artystki zatytułowany I na co mi to było?, nagrany w duecie z serbskim muzykiem Bobanem Markovicem. Płyta została utrzymana w klimacie cygańskim. Materiał z albumu wykonywany był przez piosenkarkę podczas jej nowej trasy koncertowej, która trwała jeszcze przez cały 2016 i część 2017. W grudniu 2015 uświetniła swoim występem koncert sylwestrowy w Krakowie, transmitowany przez telewizję TVN.

5 czerwca 2016 wystąpiła na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie podczas koncertu „Złote Opole” wykonała utwór „Dziewczyna Szamana”. W tym samym roku odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. W sierpniu zagrała w Operze Leśnej urodzinowy koncert z José Carrerasem. Równolegle koncertowała z trasą Justyna Steczkowska akustycznie oraz z Royal Concert. Z okazji 15-lecia od wydania płyty pt. Alkimja, Steczkowska wyruszyła w minitrasę koncertową, na której zagrała utwory z tej płyty oraz popularne covery.

Od 2018: Nowy album[edytuj | edytuj kod]

W 2018 zapowiedziała wydanie nowego albumu. Na płycie znajdzie się m.in. singiel zrealizowany w Los Angeles.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2000 wzięła ślub z architektem i modelem Maciejem Myszkowskim. Mają troje dzieci, synów Leona (ur. 2000) i Stanisława (ur. 2005)[16] oraz córkę Helenę (ur. 13 sierpnia 2013). 27 kwietnia 2017 piosenkarka oznajmiła, że wraz z mężem zdecydowali się na separację.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Justyny Steczkowskiej.

Ścieżki dźwiękowe[edytuj | edytuj kod]

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

Albumy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

  • Anima Live (2017)

Trasy koncertowe[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy
  • 1997: Justyna – bohaterka filmu
  • 1998: Bilboard – jako Anita, pracownica agencji
  • 1999: Na koniec świata – jako Teresa
  • 2012: Kanadyjskie sukienki – jako Bożenka

Steczkowska zaśpiewała ponadto w filmach: Egzekutor, Na koniec świata, Prawo ojca, Szop, szop, szop, szopę... (1999), Evening, Jutro idziemy do kina (2007), Senność (2008) i Królowa Śniegu (2009).

Seriale

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Teatr Telewizji
  • 1997: Księga raju – jako Perełe Wariatka
  • 1997: Ludzie ognia – jako Wiesztyca

Programy rozrywkowe[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Nagroda Kategoria Rezultat
1995 Fryderyki 1995 Piosenka roku („Dziewczyna Szamana”) Nominacja[18]
Wideoklip roku („Dziewczyna Szamana”)
1996 Fryderyki 1996 Album roku pop (Dziewczyna Szamana) Wygrana[19]
Piosenka roku („Oko za oko, słowo za słowo”)
Wokalistka roku
Fonograficzny debiut roku
Teledysk roku („Oko za oko, słowo za słowo”)
V Yach Film Festiwal Najlepsze zdjęcia (dla Jarosława Szody za klipy „Tatuuj mnie” i „Niekochani”) Wygrana
Najlepsza reżyseria (dla Bolesława Pawnicy za klip „Oko za oko”)
1997 Fryderyki 1997 Album roku pop (Naga) Nominacja[20]
Wokalistka roku
Wiktory 1996 Najlepsza piosenkarka Wygrana
Artystka roku
1997 Le Prix Decouverte Est ’97 Nagroda w konkursie Radia France Internationale Decouverte Est ’97 (Odkrycie Wschodu) Wygrana
2002 Fryderyki 2002 Album roku etno/folk (Alkimja) Wygrana[21]
2007 Telekamery Muzyka IV miejsce
2009 Złoty krzyż zasługi Wygrana
2009 Diamentowy Mikrofon Nagroda Zarządu Polskiego Radia dla wybitnych twórców radiowych Wygrana
2010 Wiktory 2009 Gwiazda piosenki estrady Nominacja
2011 OGAE Video Contest 2010 Teledysk roku („Kim tu jestem”) Wygrana[22]
2012 Róża Gali Róża Gali 2012 – Album XV Wygrana
2013 OGAE Video Contest 2012 Teledysk roku („Sanktuarium”) II miejsce
2013 Burtszynowa Róża Honorowe wyróżnienie za działalność charytatywną Wygrana
2014 Polsat Sopot Festival Bursztynowy Słowik Wygrana[23]
2015 SuperJedynki SuperArtystka Wygrana[24]
2015 Brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Wygrana
2016 Odciśnięcie dłoni w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach podczas 21. Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach Wygrana

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Evan C. Gutierrez, Justyna Steczkowska Biography, AllMusic [dostęp 2018-07-14], Cytat: Genre: Pop/Rock, International
    Styles: Contemporary Singer/Songwriter
    (ang.).
  2. ↑ a b c Justyna Steczkowska, RMF FM [dostęp 2018-07-14], Cytat: gatunek: pop, rock, folk, alternatywny pop, etniczna (pol.).
  3. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej) (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
  4. ↑ Justyna Steczkowska – Biografia – Muzyka – WP.PL (pol.). muzyka.wp.pl. [dostęp 2010-12-22].
  5. ↑ Rozmowa z Justyną Steczkowską, piosenkarką. www.wisla.naszemiasto.pl, 2006-03-25. [dostęp 2017-04-23].
  6. ↑ Bio (pol.). www.justynasteczkowska.pl. [dostęp 2016-01-21].
  7. ↑ Justyna Steczkowska :: Biografia :: RMF FM (pol.). rmf.fm. [dostęp 2010-12-22].
  8. ↑ Justyna Steczkowska > Wspólny Czat Sekretów Kobiet i Wirtualnej Polski Spotkanie odbyło się: 2002-05-27 (20:00) (pol.). W: Wirtualna Polska [on-line]. czat.wp.pl, 2002-05-27. [dostęp 2016-01-22].
  9. ↑ Eurowizja.Info – 1995 – Justyna Steczkowska – Sama (pol.). eurowizja.info. [dostęp 2010-12-22].
  10. ↑ Listy bestsellerów, wyróżnienia :: Związek Producentów Audio-Video (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-06-17].
  11. ↑ Polka – Węgier... Rakonczai producentem nowej Steczkowskiej (pol.). www.piosenkarze.pl. [dostęp 2010-12-22].
  12. ↑ Recenzja: Justyna Steczkowska – To mój czas Muzyka – Gery.pl (pol.). muzyka.gery.pl. [dostęp 2010-12-22].
  13. ↑ Znamy trenerów 2. edycji „The Voice of Poland. Najlepszy głos” (pol.). tvp.pl. [dostęp 2013-01-24].
  14. ↑ Justyna Steczkowska i „Kochankowie Syreny” (zobacz teledysk) (pol.). muzyka.interia.pl. [dostęp 2014-11-30].
  15. ↑ Justyna Steczkowska – Anima (2014), recenzja Łukasza Jankowskiego (pol.). allaboutmusic.pl. [dostęp 2014-11-30].
  16. ↑ Justyna Steczkowska – strona oficjalna (pol.). justynasteczkowska.pl. [dostęp 2010-12-22].
  17. ↑ Trasa promująca 20-lecie pracy (pol.). justynasteczkowska.pl. [dostęp 2014-12-04].
  18. ↑ Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-12-22].
  19. ↑ Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-12-22].
  20. ↑ Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-12-22].
  21. ↑ Nominowani i laureaci :: Nagroda muzyczna – Fryderyk :: Związek Producentów Audio-Video (pol.). www.zpav.pl. [dostęp 2010-12-22].
  22. ↑ Justyna Steczkowska wygrywa OGAE Video Contest!. [dostęp 2011-10-30].
  23. ↑ Polsat Sopot Festival 2014. Bursztynowy Słowik dla Justyny Steczkowskiej i Ewy Farny (pol.). www.dziennikbaltycki.pl, 2014-08-24. [dostęp 2014-08-24].
  24. ↑ SuperJedynki 2015 dla Steczkowskiej, Brzozowskiego, Kuszyńskiej, Perfectu i Enej (pol.). media2.pl. [dostęp 2015-06-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Justyna_Steczkowska&oldid=54433402”