Józef Para

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Para
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1922
Wojakowa

Data i miejsce śmierci

9 listopada 2020
Warszawa

Zawód

aktor
reżyser teatralny

Lata aktywności

1953–1998

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Złota odznaka Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego

Józef Para (ur. 1 lipca 1922 w Wojakowej, zm. 9 listopada 2020 w Warszawie[1][2]) – polski aktor i reżyser teatralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Wojakowej, wsi położonej w województwie małopolskim w rodzinie Józefa[3], miejscowego kierownika szkoły, jako piąte najmłodsze dziecko. W 1934 przeniósł się wraz z rodzicami do Krakowa[4].

Studia[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Krakowie (1949). Jako student współpracował w latach 1947–1949 z Teatrem Słowackiego, Teatrem Starym i Teatrem Rapsodycznym. Członek Związku Artystów Scen Polskich.

Działalność artystyczna i naukowa[edytuj | edytuj kod]

Dyrektor teatrów: Polskiego w Bielsku–Białej (1967–1973), Współczesnego we Wrocławiu (1973–1975), Śląskiego w Katowicach (1975–1977). Od 1982 do 2009 profesor nadzwyczajny w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej i Teatralnej w Łodzi.

Ma w swoim dorobku aktorskim i reżyserskim na deskach teatrów, planach filmowych i w produkcjach telewizyjnych ponad 100 prac twórczych. Największą popularność przyniosła mu rola komisarza Przygody w filmach Vabank i Vabank II, czyli riposta.

Jest autorem książki wspomnieniowej Salony i kulisy, opublikowanej w 1998 nakładem Wydawnictwa Śląsk.

25 listopada 2020 po mszy pogrzebowej w kaplicy cmentarnej został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera PAS AC-płd-po prawej stronie Czernych)[5][6].

Grób Józefa Pary na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Dorobek[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne i seriale[edytuj | edytuj kod]

Spektakle telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

Role teatralne[edytuj | edytuj kod]

Jako reżyser[edytuj | edytuj kod]

Teatr Śląski w Katowicach (1965–1967)[edytuj | edytuj kod]

  • Sułkowski – Stefan Żeromski
  • Trojanki – Eurypides
  • Horsztyński – Juliusz Słowacki

Teatr Polski w Bielsku-Białej (1967–1973)[edytuj | edytuj kod]

  • Konstanty Simonow: Chłopiec z naszego miasta.
  • John Priestley: Pan Inspektor przyszedł.
  • Juliusz Słowacki: Fantazy.
  • Stanisław Wyspiański: Bolesław Śmiały.
  • Henryk Ibsen: Dom Lalki./ Nora/.
  • Jerzy Putrament: Wrzesień.
  • Tadeusz Rittner: Głupi Jakub.
  • Artur Miller: Cena.
  • Maksym Gorki: Mieszczanie.
  • William Szekspir: Kupiec Wenecki.
  • Z. Skowroński: Maturzyści.
  • Stefan Żeromski: Dr. Judym. Spektakl na motywach powieści Ludzie Bezdomni – St. Żeromski.
  • Tadeusz Różewicz: Kartoteka.
  • Antoni Czechow: Wujaszek Wania.
  • Aleksander Fredro: Dożywocie.
  • M. Mithois: Madame Coco.
  • Ajschylos: Persowie / prapremiera na deskach teatru zawodowego w Polsce /.
  • R.N. Nash: Zaklinacz deszczu.
  • A. Makarewicz: Twarzą w twarz.
  • Bolesław Prus: Pan Wokulski. Spektakl na motywach powieści Lalka – B. Prus.

Teatr Współczesny we Wrocławiu (1973–1975)[edytuj | edytuj kod]

  • Ajschylos: Oresteja.
  • Bolesław Prus: Pan Wokulski – na podstawie Lalki
  • Stanisław Ignacy Witkiewicz: Janulka, córka Fizdejki / prapremiera /.
  • Roman Brandstaetter: Król i Aktor
  • Maksym Gorki: Mieszczanie.

Teatr Śląski w Katowicach (1975–1977)[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Skowroński: Maturzyści.
  • Władysław Krzemiński: Romans z wodewilu.
  • Athol Fugard: Dzień dobry i do widzenia.
  • Stanisław Mrożek: Emigranci.
  • Stanisław Wyspiański: Wyzwolenie.
  • Franz Schonthan: Porwanie Sabinek – Teatr w Zabrzu.

Różne teatry w Warszawie (1979–1989)[edytuj | edytuj kod]

  • Miklos Hubay: Karnawał rzymski – Teatr Polski
  • Antoni Słonimski: Lekarz bezdomny – Teatr Dramatyczny
  • W. Williams: Przeprowadzka – Teatr Ateneum.

Ośrodek Telewizyjny w Katowicach (1965–1977)[edytuj | edytuj kod]

  • Zdzisław Skowroński: As Pik
  • C. Migholas: Na hiszpańskiej ziemi.
  • Włodzimierz Perzyński: Szczęście Frania.
  • Tadeusz Stolarczyk: Znajomi z Perpignan.
  • Marek Domański: Komedia z awansem.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie żyje Józef Para. Zagrał słynną rolę w „Vabanku” [online], se.pl [dostęp 2020-11-10].
  2. Daria Porycka, Warszawa. Nie żyje aktor i reżyser Józef [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2020-11-10].
  3. a b M.P. z 1998 r. nr 20, poz. 307 „za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej”.
  4. Józef Para na Śląsku, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2023-11-21].
  5. Wspomnienia. Józef Para [online], zasp.pl [dostęp 2020-11-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-26].
  6. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-05-21].
  7. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  8. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2023-11-21] (pol.).
  9. Teatr Polski Bielsko-Biała 1945–1970 s. 44 [dostęp 2023-11-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]