K-51 Wierchoturje

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
K-51 Wierchoturje
Ilustracja
okręt typu 667BRDM
Klasa

okręt podwodny

Typ

667BDRM

Oznaczenie NATO

Delta IV

Historia
Stocznia

402 Siewierodwińsk

Położenie stępki

23 lutego 1981

 MW ZSRR
Wejście do służby

30 grudnia 1984

 MW Rosji
Los okrętu

w służbie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


11.800 m³
13.600 m³

Długość

167 m

Szerokość

12 m

Zanurzenie testowe

400 m

Napęd
dwa reaktory, 60.000 KM
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13 w
22-23 w

Uzbrojenie
• 16 SLBM R-29RM
• torpedy Typ 86R Wodopad
RPK-6 Stallion
Wyrzutnie torpedowe

• 16 wyrzutni balistycznych
• 4 wyrzutnie torpedowe 533 mm

Załoga

130

K-51 Wierchoturje (ros. Верхотурье) – wiodący okręt podwodny projektu 667BDRM (NATO: Delta IV) o napędzie atomowym, przenoszący szesnaście pocisków balistycznych R-29RM (NATO: SS-N-23) klasy SLBM.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowę atomowego okrętu podwodnego K-51 „Wierchoturje” rozpoczęto w stoczni Siewiernoje Maszynostroitielnoje Priedprijatije (Siewmasz) w Siewierodwińsku koło Archangielska w 1981 roku i ukończono w 1984 roku. Przydzielony został do Floty Północnej. Jest pierwszym z siedmiu zbudowanych okrętów projektu 667BDRM.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]