STS Sanok

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z KH Sanok)
STS Sanok
STS Sanok Sp. z o.o.
Ilustracja
Tradycyjne barwy klubu
Pełna nazwa

STS Sanok Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Sanoku

Maskotka

„STSik”

Barwy

czerwono-biało-niebieskie

Data założenia

2020 (pierw. 1958)

Debiut w najwyższej lidze

1976

Liga

PHL

Państwo

 Polska

Adres

ul. Królowej Bony 4[1]
38-500 Sanok

Lodowisko

Arena Sanok

Prezes

Michał Radwański

Trener

Elmo Aittola

Asystent trenera

Marcin Ćwikła

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

STS Sanokpolski klub hokeja na lodzie z siedzibą w Sanoku.

Kontynuator tradycji sanockich zespołów hokeja na lodzie, działających pod szyldami klubów: Górnik Sanok oraz Sanoczanka Sanok, później jako sekcja ZKS Stal Sanok, przekształcona w STS Sanok, a następnie jako SKH Sanok, KH Sanok, Ciarko PBS Bank KH Sanok, STS S.A., STS Sanok Sp. z o.o.

Arena Sanok (2012)
Arena Sanok (2013)

Dwukrotny triumfator mistrzostw Polski z 2012 i 2014 oraz dwukrotny zdobywca Pucharu Polski z 2010 i 2011.

Mecze w Sanoku rozgrywano od 1965 do końca sezonu ligowego 2005/2006 na lodowisku Torsan. W 2006 została oddana do użytku hala widowiskowo-sportowa Arena Sanok.

Historia klubu[edytuj | edytuj kod]

Historyczne nazwy[edytuj | edytuj kod]

  • Robotniczy Klub Sportowy (RKS) Sanoczanka Sanok (1958–1960)
  • Zakładowy Klub Sportowy (ZKS) Stal Sanok (1960–1991)
  • Sanockie Towarzystwo Sportowe (STS) Sanok (1991–1999)
    • STS „Autosan” Sanok (1994–1999)
  • Sanocki Klub Hokejowy (SKH) Sanok (1999–2001)
  • Klub Hokejowy (KH) Sanok (2001–2011)
    • „Ciarko” KH Sanok (2008–2011)
  • „Ciarko PBS Bank” Klub Hokejowy Sanok sp. z o.o. (2011–2015)
  • Sanockie Towarzystwo Sportowe S.A. z siedzibą w Sanoku (2015–2016)
    • „Ciarko PBS Bank” STS Sanok (2015–2016)
  • „Ciarko” KH 58 Sanok (2017–2020)
  • STS Sanok sp. z o.o. z siedzibą w Sanoku (2020-)
    • „Ciarko” STS Sanok (2020-2022)
    • „Marma Ciarko” STS Sanok (2022-)

Początki[edytuj | edytuj kod]

Hokej na lodzie pojawił się w Sanoku na początku lat 50. Rozgrywano go w formie rekreacyjnej, najpierw w miejscu dawnego kortu tenisowego obok gmachu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” przy ulicy Adama Mickiewicza, a pod koniec lat 50. kilkaset metrów poniżej, w miejscu gdzie obecnie znajduje się hotel „Dom Turysty”[2]. W tym czasie decydujące były warunki atmosferyczne pozwalające na uprawianie tego sportu. Pod koniec 1952 sekcja klubu Górnik Sanok finalizowała przygotowania do budowy lodowiska[3], wybudowanego przed sezonem zimowym 1953/1954[4]. Od końca 1952 do 1953 lodowisko przy Domu Robotnika wybudowali członkowie koła klubu Stal Sanok[5].

Górnik, Sanoczanka[edytuj | edytuj kod]

Stal Sanok[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Stal Sanok (hokej na lodzie).

STS Sanok (1991–1999)[edytuj | edytuj kod]

Szalik kibicowski STS Autosan Sanok z lat 90.
Zawodnicy KH Oldboys Sanok w 2016. Wśród nich byli hokeiści STS Sanok z lat 90.

Wiosną 1991 doszło do uzgodnień między działaczami ZKS Stal i grupy sanockich działaczy na temat konieczności powstania nowego, osobnego i samodzielnego klubu hokejowego. 30 kwietnia Walne Zebranie Sprawozdawczo-Wyborcze ZKS Stal podjęło uchwałę o przekazaniu sekcji hokejowej nowo formowanemu samodzielnemu klubowi. 26 marca 1991 miało miejsce zebranie założycielskie inicjatorów założenia nowego klubu hokejowego pod nazwą Sanockie Towarzystwo Sportowe[6]. Wówczas ustanowiono statut i wybrano Komitet Założycielski, a następnie złożono wniosek o rejestrację STS, która formalnie nastąpiła decyzją 17/91 Urzędu Wojewódzkiego w Krośnie z 11 maja 1991, po czym 13 maja w świetlicy przy lodowisku Torsan odbyło pierwsze Walne Zebranie Wyborcze, podczas którego prezesem STS został wybrany bramkarz i trener Stali, a następnie przedsiębiorca, Jerzy Rożdżyński[7][8][9]. W zarządzie klubu zasiedli ponadto Andrzej Demkowicz (wiceprezes, ojciec Tomasza Demkowicza), Grzegorz Kawczyński (sekretarz, syn Leszka Kawczyńskiego), Czesław Radwański i Leszek Behounek[8]. Władze nowego klubu STS wystąpiły do Stali o nieodpłatne przekazanie sekcji wraz ze sprzętem, do Autosanu o wydzierżawienie lodowiska (zrealizowano to za symboliczną kwotę 100 tys. zł. miesięcznie od 2 czerwca 1991[8]) i rozpoczęto organizację nowego klubu[10][11]. ZKS Stal przekazał na rzecz STS sekcję hokeja na lodzie, wraz z zawodnikami, trenerami, majątkiem, sprzętem itd.[12] Za logo klubu przyjęto herb miasta, wraz z wpasowanymi w niego kijami hokejowymi i krążkiem, zaś za barwa przyjęto kolor czerwony, biały i niebieskie[13]. Latem 1991 klub borykał się z kłopotami organizacyjnymi i finansowymi[14].

W sierpniu 1991 pracę w Sanoku rozpoczęli dwaj rosyjscy hokeiści: Władimir Mielenczuk i Walerij Usolcew (pierwszy z nich został grającym trenerem, a drugi grającym asystentem)[8][15]. Drużyna STS została przydzielona do Grupy Południowej II ligi, mając za rywali siedem zespołów, z których pięć stanowiło rezerwowe ekipy klubów I-ligowych[8][16][17]. Drużyna sanocka przystąpiła do rywalizacji bez rozegrania sparingów[18]. W inauguracyjnym meczu sezonu 1991/1992 rozegranym 12 października 1991 w Oświęcimiu STS pokonał Unię II 10:9 (Mielenczuk strzelił premierowego gola w historii nowego klubu oraz uzyskał hat trick)[19][20]. W trakcie sezonu wiceprezesem klubu został Bogusław Struś, jednym z trenerów młodzieży STS został sprowadzony z Mińska Giennadij Lenkowski, a do klubu pozyskani zostali z Podhala Nowy Targ zawodnicy Sławomir Trelka (ponownie), Marian Guzy i Zbigniew Niedośpiał, jednak mimo wygrywania wszystkich meczów bez wyjątku w grudniu 1991 wskutek problemów finansowych pojawiło się realne niebezpieczeństwo wycofania klubu z rozgrywek[21][22][23]. Podczas przerwy w rozgrywkach, w styczniu 1992 STS rozegrał udane spotkania sparingowe z zespołami I-ligowymi, pokonując dwukrotnie Cracovię 7:3 i 5:1, przegrywając z Podhalem 1:9 (w drużynie gości zagrał Siergiej Agiejkin, który tym samym był pierwszym mistrzem świata grającym w meczu na Torsanie) oraz zwyciężając i ulegając GKS Tychy 6:3 i 5:7[24][25][26]. W rundzie zasadniczej STS wygrał wszystkie 12 meczów i zajął pierwsze miejsce w Grupie Południowej (bilans bramkowy 125:36; ponadto dwa mecze z MOSiR Sosnowiec zostały zweryfikowane jako walkower na korzyść sanoczan)[27][28]. W półfinale play-off II ligi STS czterokrotnie pokonał KTH: 8:4 i 2:1 na wyjeździe[29][30][31] oraz 13:2 i 15:4 u siebie[32][33]. W finale rozgrywek sanoczanie rywalizowali ze zwycięzcą Grupy Północnej, Stoczniowcem Gdańsk[34]. W pierwszych dwóch meczach rozegranych 7 i 8 marca w Gdańsku dwukrotnie padł remis: 6:6 i 2:2[35][36][37][38]. Dwa spotkania rewanżowe odbyły się 7 i 8 marca 1992 w Sanoku: w pierwszym meczu wygrali gdańszczanie 3:1, a decydujący czwarty pojedynek zakończył się zdecydowanym zwycięstwem STS wynikiem 9:0[39][40][41][42][43]. Tym samym w pierwszym roku działalności klubu sanocki zespół STS zdobył mistrzostwo II ligi i uzyskując awans do I ligi, odnosząc ten sukces po raz drugi w historii sanockiego hokeja po 16 latach od 1976 roku. W mistrzowskim sezonie 1991/1992 w składzie STS Sanok występowali: Władimir Mielenczuk (grający I trener), Walerij Usolcew (grający asystent trenera), Jerzy Bocoń, Piotr Drwięga, Sławomir Trelka, Witold Bańkosz (bramkarze), Zygmunt Wójcik (kapitan), Arkadiusz Burnat, Piotr Lisowski, Zbigniew Niedośpiał, Dariusz Oberc, Wojciech Zubik, Andrzej Ryniak, Jan Ryniak, Adam Milczanowski, Marian Guzy, Czesław Radwański, Piotr Milan, Grzegorz Mermer, Jacek Jakubaszek, Robert Brejta, Dariusz Brejta, Maciej Bar, Mieczysław Żądło.

Pod koniec lipca 1992 drużyna przebywała na zgrupowaniu w białoruskim Grodnie, w tym czasie zespół wzmocnił bramkarz tamtejszego klubu Leonid Fatikow[44][45]. W premierowym sezonie 1992/1993 zainaugurowanym 8 września[46][47][48] STS Sanok był rewelacją rozgrywek, w trakcie sezonu pokonał m.in. aktualnego wicemistrza Polski Naprzód Janów i mistrza Podhale Nowy Targ[49]. W meczu kończącym sezon regularny sanoczanie pokonali Tysovię Tychy 2:1, zajęli szóste i trafili do „grupy silniejszej” w drugim etapie rozgrywek (najskuteczniejszym zawodnikiem był wówczas Adam Milczanowski – 14 punktów w 18 meczach)[50]. W trakcie sezonu, 20 listopada 1992 drużyna STS rozegrała mecz z zespołem „Russian Stars”, złożonym z byłych gwiazd reprezentacji ZSRR, który sensacyjnie wygrała 5:4 (trzy gole zdobył wówczas Adrian Krzysztofik, a dwa Grzegorz Mermer; Rosjanie podczas tournée po Polsce wygrali wcześniej mecze z drużynami w Toruniu, Oświęcimiu i w Nowym Targu – w składzie gości wystąpili m.in. Aleksandr Malcew, Siergiej Babinow, Jurij Lebiediew, Władimir Siemjonow)[51][52][53]. W dalszym trakcie sezonu, w „grupie silniejszej” STS uzyskał piąte miejsce, zaś w fazie play-off uległ Naprzodowi 0:2 w dwumeczu (2:4 i 1:2 w spotkaniach) i ostatecznie został sklasyfikowany na piątym miejscu. Najskuteczniejszym zawodnikiem w całej edycji byli Jacek Kubowicz (30 punktów, w tym 21 goli) i Walerij Usolcew (30 punktów, w tym 11 asyst)[54]. W marcu 1993 z uwagi na rosnące problemy finansowe klubu powołany został Społeczny Komitet Ratowania Sanockiego Hokeja, który założyli byli hokeiści Franciszek Rekucki i Kazimierz Mrugała[55]. W tym czasie nastąpiła przebudowa składu drużyny (odeszli m.in. Fatikow, Usolcew, Kubowicz)[56]. Po zakończeniu sezonu wynikło spore zadłużenie klubu, pod koniec czerwca rezygnację z funkcji prezesa złożył Jerzy Rożdżyński[57][58], a jego następcą został Andrzej Demkowicz[59].

Krzyż przydrożny w miejscu wypadku z 23 stycznia 1995 z Gniewoszówce
Torsan – lodowisko klubu w latach 1965–2006
Tabliczka informacyjna KH Sanok na byłej siedzibie klubu przy ulicy A. Mickiewicza 12

Dwa kolejne sezony nie były już jednak tak udane, choć drużyna nadal była ważną siłą w lidze. W edycji ligi 1993/1994 asystentem trenera Władimira Mielenczuka został Czesław Radwański, który uprzednio zakończył karierę zawodniczą (z zespołu odszedł zaś m.in. Walery Usolcew i najskuteczniejszy zawodnik, Jacek Kubowicz)[60]. W sezonie 1993/1994 po I rundzie drużyna zajmowała szóste miejsce, następnie grupę 5–10 ukończyła na siódmej pozycji, awansując do fazy play-off. W 1/4 finału STS stawił duży opór ówczesnym wicemistrzom Polski, Unii Oświęcim w stosunku 2:3 (w meczach 1:4, 5:4, 2:8, 5:4, 3:5). Ostatecznie STS uplasowało się na siódmym miejscu w klasyfikacji końcowej sezonu[61]. W sezonie 1993/1994 II ligi uczestniczyła drużyna rezerwowa STS II Sanok[62]. Na początku 1994 klub otrzymał dotację 280 mln zł. od Urzędu Miasta Sanoka na opłacenie prądu i obsługę lodowiska[63].

W trakcie przygotowań do nowego sezonu pojawiły się kłopoty finansowe klubu. Wskutek tego skład zespołu opuściło wielu zawodników, w tym obcokrajowcy[64]. W połowie 1994 zawodnik STS Tomasz Rysz został jedynym hokeistą STS, przyjętym do historycznie pierwszego rocznika NLO SMS PZHL Sosnowiec[65]. We wrześniu 1994, na starcie nowego sezonu 1994/1995 firma Autosan została sponsorem tytularnym klubu (kwota przekazywana przez przedsiębiorstwo miała pokrywać ok. 1/3 kosztów utrzymania klubu)[66]. Drużyna występowała odtąd pod nazwą STS „Autosan” Sanok.

W trakcie rozgrywek drużyna z Sanoka została dotknięta tragedią – 23 stycznia 1995 nad ranem ok. godz. 3 autobus, którym hokeiści wracali z meczu w Sosnowcu uległ wypadkowi w miejscowości Gniewoszówka koło Beska, w wyniku którego zginęli trzej pasażerowie, w tym jeden hokeista: Piotr Milan[67][68][69][70][71], osiem osób odniosło obrażenia[72][73]. Pod znakiem zapytania stanęły dalsze występy ligowe drużyny, której zawodnicy odnieśli obrażenia w wypadku[74]. Drużyna rozegrała kolejny mecz 31 stycznia 1995 pokonując zespół Stoczniowca Gdańsk 14:0[75]. STS nie zakwalifikował się do fazy play-off[76] i walczyła w rywalizacji o utrzymanie, ostatecznie ukończąc rozgrywki na dziewiątym miejscu (42 punkty w 21 meczach, w tym 5 walkowerem, gole: 165–127)[77].

18 lipca 1995[78] został wybrany nowy zarząd klubu STS[79] i prezes, którym został Bogdan Terlecki, z zawodu sędzia[80]. W sezonie 1995/1996 zespół prowadzony przez zatrudnionego rosyjskiego trenera Władimira Katajewa[81] świetnie rozpoczął rozgrywki. Pierwszy etap w grupie A zakończył na drugim miejscu, potem było już gorzej – w grupie 1–6 drużyna zajęła 5. miejsce. W I rundzie play-off sanoczanie zmierzyli się z TTH Metron Toruń i ulegli w stosunku 0:2 (w meczach 2:5, 4:5). Ostatecznie STS zajął 5. miejsce w klasyfikacji końcowej[82]. W pierwszej połowie lat 90. klub STS przyłączył się do akcji charytatywnej pod nazwą „Podaruj Dzieciom Brata Słońce”, organizowanej przez zakonników franciszkańskich w Sanoku z Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego, a w ramach tego dzieła w dniach 16–17 marca 1996 odbył się I Międzynarodowy Turniej Hokeja na Lodzie – Hokeiści Dzieciom[83].

W sezonie 1996/1997 klub po dokonaniu znaczących wzmocnień zakończył I rundę na wysokim czwartym miejscu. W ćwierćfinale rozgrywek drużyna spotkała się z TTH Toruń – rywalizacja tych drużyn była jednocześnie rewanżem za poprzedni sezon. W Sanoku STS wygrał pewnie 10:4, jednak w rewanżu równie zdecydowanie zwycięstwo odnieśli torunianie, zatem decydujący był trzeci mecz. 1 marca 1997 sanoczanie wygrali spotkanie 4:2 a całą rywalizację 2:1. Tym samym odnieśli historyczny sukces, po raz pierwszy awansując do najlepszej czwórki w kraju. W półfinale STS zmierzył się z Podhalem Nowy Targ, ulegając w stosunku 2:3 (w meczach 3:4, 4:3k., 5:3, 1:5, 7:2). Następnie w walce o brązowy medal zespół przegrał z ekipą KKH Katowice 1:3 (1:5, 4:2, 1:2 k., 0:3)[84][85].

W kolejnym sezonie 1997/1998 hokeiści z Sanoka początkowo wygrali grupę C, a następnie zajęli wysokie trzecie miejsce w II fazie (grupa 1–6). Jednakże następnie w I rundzie fazy play-off ulegli niżej notowanemu Stoczniowcowi w stosunku 1:3 (w meczach 2:4, 5:3, 2:3, 2:3 k.) i ostatecznie zakończyli sezon na szóstej pozycji[86]. Po trzech sezonach odszedł trener Katajew, zaś do grona sponsorów dołączyła firma Beef-San[87]. Od lipca 1998 trenerem STS był Rosjanin Boris Sinicyn[88][89]. Po niepomyślnym starcie drużyny w edycji ligi 1998/1999 w listopadzie 1998 zwolniono rosyjskiego trenera, a obowiązki powierzono byłemu zawodnikowi STS, Zygmuntowi Wójcikowi[90]. W związku z problemami finansowymi, drużyna z trudem obroniła się przed spadkiem. W fazie play-off przegrała wszystkie mecze, ulegając najpierw Unii Oświęcim w meczach 0:3 (0:7, 4:5, 3:13), następnie w meczach o miejsca 5–8 drużynie SMS Warszawa 0:3 (2:9, 0:10, 5:5) i w rywalizacji o 7. miejsce zespołowi TTS Tychy dwukrotnie: 6:8 oraz 3:14 (w ośmiu pucharowych spotkaniach strzeliła 16, a straciła 68 goli)[91], w związku z czym zakończyła sezon na ósmym miejscu[92][93]. Był to ostatni sezon występów sanockiego klubu pod nazwą STS. Wobec zadłużenia klubu sięgającego ponad 1,8 mln zł. na walnym zgromadzenie członków STS podjęto uchwałę o likwidacji klubu, jednocześnie przekazując zawodników i majątek do utworzonego 1,5 roku wcześniej Sanockiego Klubu Hokejowego[94][95].

Środowisko sympatyków hokeja na lodzie w Sanoku zyskało miano „Sanockiej Republiki Hokejowej”[96].

SKH Sanok[edytuj | edytuj kod]

Bilet na mecz SKH Sanok

17 maja 1999 odbyło się inauguracyjne, walne zebranie Sanockiego Klubu Hokejowego (klub powstał w 1997, a sekcja hokejowa w jego ramach w 1999[97]), sukcesora STS, podczas którego wybrano władze klubu[98][99]. Od lipca 1999 pierwszym trenerem drużyny był Wincenty Kawa, a jego asystentem Tadeusz Garb[100][101][102]. W sezonie 1999/2000 zespół powtórzył sukces z sezonu 1996/1997, rywalizując o brązowy medal i zajmując ostatecznie czwarte miejsce. W fazie play-off wyeliminował drużynę GKS Tychy 3:1 (w meczach 1:4[103], 4:3[104], 4:3 k.[105], 4:1[106]). W półfinale SKH uległ zespołowi Dwory Unii Oświęcim 0:3 (w meczach 3:5[107], 2:5[108], 2:3[109]). Następnie sanocka drużyna ponownie zmagała się z oświęcimianami w ramach edycji reaktywowanego Pucharu Polski 2000, ulegając 0:2 w dwumeczu (u siebie 4:7[110], 4:8 na wyjeździe[111])[112]. Po powrocie do rywalizacji ligowej w walce o brązowy medal SKH Sanok przegrał z ekipą PZU S. A. KTH Krynica w stosunku 1:3[113] (w meczach 0:3[114], 6:5[115], 1:5[116], 2:3 d.[117]). Drużyna sanocka była zaskoczeniem tej edycji ligi, a ponadto trener W. Kawa był jedynym polskim szkoleniowcem w tym sezonie[118]. W czerwcu 2000, jako następca trenera Kawy, został zaangażowany Słowak Jozef Čontofalský[119][120]. Ponadto z klubu odszedł dyrektor Grzegorz Kawczyński, a kierownikiem został mianowany Grzegorz Michalewski, związany z klubem jako sprawozdawca meczów drużyny w Radio Via[121]. Już na początku nowego sezonu 2000/2001 z powodu problemów z uregulowaniem wynagrodzeń w październiku 2000 z zespołu odeszli Juryj Czuch, Andriej Dołgow, Jerzy Sobera oraz trener Čontofalský, natomiast powrócił do składu Tomasz Wawrzkiewicz, który w międzyczasie próbował gry w Stanach Zjednoczonych[122][123][124]. W listopadzie 2000 nowym trenerem został Milan Skokan, pracujący już wcześniej w Sanoku przed 20 laty[125][126]. Wkrótce potem od 2 stycznia 2001 jego następcą został także Słowak Marián Brusil[127][128]. Sanoczanie zajęli ósme miejsce w sezonie zasadniczym, po czym w I rundzie play-off ulegli Unii Oświęcim 0:3 (w meczach 1:4, 0:8, 3:9), następnie o miejsce 5–8 ulegli z KTH Krynica 2:3 (w meczach 3:7, 4:5 d., 4:2, 3:4 d., 1:8), po czym zostali przydzieleni do rywalizacji o 7. miejsce ze Stoczniowcem Gdańsk. Osłabiona kontuzjami i chorobami drużyna SKH nie stawiła się na pierwszym meczu wyjazdowym[129], w drugim spotkaniu w Sanoku przegrała 5:6, po czym zawodnicy zrezygnowali z trzeciego meczu w Gdańsku, zaś mecze nr 1 i 3 zostały zweryfikowane jako walkower[130][131][132]. Tym samym zespół SKH został zdegradowany[133] i opuścił ekstraligę po dziewięciu sezonach występów. W sezonie 2000/2001 drużyna żaków SKH, prowadzona przez trenera Jerzego Hućkę, zdobyła brązowy medal mistrzostw Polski, tym samym uzyskując pierwszy medal w historii sanockiego hokeja[134][135][136]. Po sezonie w maju 2001 ze stanowiska prezesa zarządu SKH zrezygnował Andrzej Wilk[125][137]. W sierpniu 2001 na walnym zebraniu klubu SKH zostały wyłonione nowe władze, w których prezesem został Jan Długosz[138][139][140]. Przed nowym sezonem, z uwagi na wysokie koszty utrzymania Torsanu, pojawiło się zagrożenie nieprzystąpieniem drużyny do rozgrywek, co jednak przezwyciężono, jednak zespół SKH – pod kierunkiem Tadeusza Garba – został zgłoszony do ligi w mocno osłabionym składzie bez czołowych graczy[141][142]. W trakcie sezonu I ligi 2001/2002 trenera Garba zastąpił Czesław Radwański, a kierowany przez niego zespół zajął piąte miejsce w rundzie zasadniczej, a następnie w półfinale uległ liderowi, TKH Toruń 0:3 (w meczach 4:7, 3:6, 4:10), po czym w rywalizacji o trzecie miejsce przegrał Orlikiem Opole 1:2 (w meczach 3:7, 9:3, 5:9), zajmując ostatecznie czwarte miejsce w sezonie, ostatnie wśród seniorskich uczestników I ligi (ponadto w sezonie grały trzy ekipy juniorskie)[143][144]. Jeszcze podczas trwającego sezonu w marcu zrezygnował prezes SKH Jan Długosz[145][146][147], a w kwietniu 2002 prezesem SKH został Tadeusz Kruczkiewicz[148][149]. Na walnym zebraniu klubu 28 czerwca 2002 SKH został zlikwidowany, a w jego miejsce zainicjowano powołanie nowego tworu pod nazwą Klub Hokejowy Sanok[150]. Pod koniec XX wieku spikerem przedmeczowym Stali, STS i SKH był Marian Struś, redaktor prasowy związany z Sanokiem[151].

KH Sanok[edytuj | edytuj kod]

Hokeiści klubu przed ostatnim meczem na Torsanie (21.03.2006)

Klub Hokejowy Sanok został wpisany jako stowarzyszenie do Krajowego Rejestru Sądowego 13 sierpnia 2002 (w komitecie założycielskim byli m.in. hokeiści Czesław i Maciej Radwańscy oraz Maciej Mermer; prezesem zarządu został Tadeusz Kruczkiewicz)[152][153]. Trenerem zespołu KH pozostawał Cz. Radwański, pod kierunkiem którego drużyna KH Sanok przystąpiła do edycji I ligi 2002/2003[154][155]. Pełniącym obowiązki prezesa KH Sanok został wcześniejszy sternik SKH, Tadeusz Kruczkiewicz, we wrześniu 2002 wybrany etatowym prezesem[156]. Od listopada 2002 prezesem był Bogusław Wolanin[157]. 28 grudnia 2002 zorganizowano mecz pokazowy oo charakterze charytatywnym, w którym zespół „Gwiazd Sanockiego Hokeja” pokonał aktualną drużynę KH Sanok 7:6[158]. W lidze zespół zając trzecie miejsce w sezonie zasadniczym. W fazie play-off pokonał zajmującą drugie miejsce Cracovię w stosunku 3:0 (w meczach 5:2, 3:1 i w ostatnim meczu zakończonym wynikiem 1:1 w rzutach karnych 2:1). W finale drużyna uległa Orlikowi Opole 1:3 (w meczach 1:5[159], 0:5[160], 3:5[161], 1:3). 14 sierpnia 2003 tragiczną śmierć poniósł zawodnik drużyny, Grzegorz Pastuszak[162][163]. W edycji 2003/2004 drużyna zajęła pierwsze miejsce w sezonie zasadniczym, jednak przegrała finał play-off z Cracovią 0:3 (w spotkaniach 3:4, 3:4, 3:3 – k. 1:2)[164]. W związku z wycofaniem się z ligi drużyny Orlika Opole z edycji Polskiej Ligi Hokejowej 2004/2005, w dniu jej startu 10 września 2004 został zorganizowany baraż na neutralnym lodowisku w Oświęcimiu o wakujące miejsce, w którym KH Sanok (jako finalista minionego sezonu I ligi) zmierzył się ze spadkowiczem z poprzedniego sezonu PLH, KTH Krynica i rozstrzygnął tę rywalizację na swoją korzyść wygrywając w meczu 7:4[165][166][167]. Tym samym sanocki zespół po czterech latach absencji ponownie przystąpiła do rozgrywek w ekstralidze oraz trzeci raz w historii uzyskała awans do ekstraklasy[168][169]. Do sezonu PLH klub zgłosił 41 zawodników[170]. W sezonie ekipa z Sanoka przegrywała większość meczów w sporych rozmiarach jak np. domowe spotkanie z mistrzem Polski, Unią Oświęcim 1:20[171] (z drugiej strony inne spotkanie z tym zespołem sanoczanie przegrali tylko 3:4[172]). Po rundzie zasadniczej sezonu 2004/2005 zespół zajmował siódme miejsce, a po meczach o miejsca 5–8 drużyna zagrała o utrzymanie z GKS Katowice. W Sanoku gospodarze przegrali pierwszy mecz 4:2, następnie ulegli także w Katowicach 3:2, w rezultacie przegrywali już 2:0 w serii i spadek stawał się coraz bardziej prawdopodobny. Trzeci mecz Sanok wygrał 2:0, a czwarte spotkanie w Katowicach KH wygrał 4:2 i o losach rywalizacji miał zdecydować ostatni mecz w Sanoku. Do ostatecznego rozstrzygnięcia spotkania oraz całej serii potrzebna była dogrywka. W 63. minucie decydujący o wyniku strzał oddał Maciej Mermer – tym samym drużyna KH Sanok utrzymała się w ekstralidze[173].

Drużyna KH Sanok w nowej hali Arena Sanok (29.12.2006)

W sezonie 2005/2006 zespół prowadzony przez Adama Worwę ponownie grał o utrzymanie, tym razem ze Stoczniowcem Gdańsk, przegrywając rywalizację play-out w meczach 2:3[174][175][176][177]. Czwarty mecz tej rywalizacji, który odbył się 21 marca 2006, był jednocześnie ostatnim oficjalnym meczem rozegranym na obiekcie Torsan[178]. Mimo formalnej degradacji hokej na lodzie w Sanoku pozostał na poziomie ekstraligowym, jako że Polska Liga Hokejowa (PLH) została rozszerzona do 10 zespołów, w związku z czym sanoczanie powiększyli grono drużyn w ekstraklasie[179].

Kibice KH Sanok (2007)
Mecz KH Sanok – Unia Oświęcim (16.01.2007)

Przed nowym sezonem 2006/2007 otwarta została nowa hala, Arena Sanok, która zastąpiła wysłużony obiekt Torsan. W maju 2006 trenerem drużyny został Andrzej Słowakiewicz z Nowego Targu[180]. W tym samym roku kapelanem zespołu został mianowany duchowny franciszkanin z sanockiego klasztoru, a jednocześnie były bramkarz hokejowy Podhala Nowy Targ, o. Piotr Marszałkiewicz OFMConv[181][182][183]. W lipcu 2006 podpisano umowę sponsorską z firmę Lotos Jasło[184], a w sierpniu z Podkarpackim Bankiem Spółdzielczym[185]. W sezonie 2006/2007 KH Sanok również nie potrafił nawiązać walki z najlepszymi i na jego koniec znów zmuszony był do walki o utrzymanie, tym razem z drużyną KTH Krynica, która w sezonie zasadniczym prezentowała się o wiele lepiej od sanoczan i była faworytem fazy play-out. W pierwszym meczu do rozstrzygnięcia konieczne były rzuty karne. Po ośmiu kolejkach nie padły bramki i wynik brzmiał 0:0. W dziewiątej serii Maciej Mermer trafił do siatki i dał wygraną sanoczanom. Mecze nr 2 i 3 odbyły się w Sanoku i zakończyły się pewnymi zwycięstwami KH odpowiednio 5:0 i 5:3. Prowadząc w rywalizacji z KTH 3:0, drużyna udała się na czwarty mecz do Krynicy, licząc na zakończenie serii. Kibice z Sanoka przybyli do zdrojowego miasta w liczbie szacowanej na ponad 500 osób (co stanowi najliczniejszy udział sanockich sympatyków w meczu wyjazdowym). Mecz zakończył się jednak zwycięstwem kryniczan 3:1 – potrzebne było zatem piąte spotkanie, wygrane już przez sanoczan 3:1. Raz jeszcze utrzymanie w ekstralidze stało się faktem. W sezonie 2007/2008 początkowe zwycięstwa z GKS Tychy 0:5 (walkowerem), z Cracovią 5:2 czy z Podhalem sprawiły, że po I rundzie sezonu zasadniczego Sanok zajmował drugie miejsce. Później zawodnicy nie grali już tak skutecznie jak w I rundzie. W trakcie sezonu zwolniony został trener Andrzej Słowakiewicz, a pod koniec listopada 2007 jego miejsce zajął słowacki trener Jozef Čontofalský (po raz drugi pracujący w Sanoku)[186]. Po zakończonym sezonie zasadniczym przyszła pora na play-offy. W nich Sanok zmierzył się z GKS Tychy, przegrywając 0:3, zaś całe rozgrywki zakończył na ósmym miejscu.

Ciarko KH Sanok[edytuj | edytuj kod]

Drużyna przed sezonem 2008/09

W sezonie 2008/2009 sanocki klub obchodził jubileusz 50-lecia swojego istnienia. 14 listopada 2008 klub zmienił nazwę na Ciarko KH Sanok, uwzględniającą sponsora strategicznego, firmę Ciarko, produkującą okapy kuchenne[187]. Po słabej dyspozycji w sezonie zasadniczym, pomimo zmian w składzie (w trakcie rozgrywek nastąpiła wymiana czterech obcokrajowców, zaś trenera Josefa Čontofalskiego zastąpił jego rodak Ľubomír Roháčik[188][189], zespołowi nie udało się awansować do fazy play-off. Mecze o utrzymanie KH Sanok rozegrał z Polonią Bytom i rozstrzygnął je na swoją korzyść. W trakcie tego sezonu klub zyskał sponsora tytularnego w postaci sanockiej firmy „Ciarko”.

Umowę sponsorską odnowiono w sierpniu 2009 i wówczas drugim sponsorem strategicznym został Podkarpacki Bank Spółdzielczy[190]. Do nowego sezonu 2009/2010 zespół przygotowywany pod kierunkiem rosyjskiego szkoleniowca, Wiktora Jakimowa, jednakże tuż przed startem rozgrywek zakończono współpracę z nim oraz sprowadzonym przez niego zawodnikom z Rosji, którzy nie spełnili oczekiwań zarządu klubu, jak i kibiców. Drużyna rozpoczęła ligę pod okiem słowackiego szkoleniowca Jozefa Skokana, lecz także on nie zdołał osiągnąć oczekiwanych sukcesów i w listopadzie 2009 został zastąpiony przez Ľubomíra Roháčika, który tym samym po raz drugi podjął się trenowania sanockich hokeistów[191]. Po pierwszym etapie rozgrywek i podziale ligi KH Sanok znalazł się w słabszej Grupie B. Bilans meczów nie pozwolił jednak na zakwalifikowanie się do rundy play-off i sanoczanom pozostała walka o utrzymanie w ekstralidze. W jej ramach drużyna walczyła kolejno z 1-ligowymi zespołami Legii Warszawa, HC GKS Katowice rozstrzygając rywalizację play-down na swoją korzyść. Ostatecznie sanoczanie zmierzyli się z KTH Krynica o 9. miejsce w sezonie 2009/2010. Wygrali tę rywalizację i zajęli przedostatnie miejsce w rozgrywkach PLH. Jednocześnie rozwiązano kontrakt z trenerem, Ľubomírem Roháčikiem[192], natomiast po sezonie karierę zakończył długoletni zawodnik zespołu Tomasz Demkowicz.

Mecz KH Sanok – JKH Jastrzębie (19.09.2010)
Drużyna Ciarko KH Sanok (2010)

Przed nowym sezonem 2010/2011 klub poczynił znaczące wzmocnienia. Zaangażował m.in. duet trenerski Milan Jančuška wraz z asystentem Markiem Ziętarą, prowadzący dotąd Podhale Nowy Targ. Już po kilku miesiącach, 29 grudnia 2010 w Oświęcimiu, drużyna wywalczyła Puchar Polski, pokonując w finale edycji 2010 zespół Aksam Unii Oświęcim. Tym samym sanocki klub odniósł największy sukces w swojej dotychczasowej historii. Po rundzie zasadniczej sezonu 2010/11 drużyna uplasowała się na piątej pozycji, w rywalizacji play-off została wybrana do pary przez JKH Jastrzębie[193] i przegrała tę rywalizację w stosunku 2:4[194]. W rywalizacji o miejsca 5.-8. KH Sanok zwyciężył najpierw Zagłębie Sosnowiec, zaś w batalii o 5. miejsce uległ MMKS Podhale Nowy Targ i ostatecznie zajął 6. pozycję.

Ciarko PBS Bank KH Sanok[edytuj | edytuj kod]

W dniu 16 czerwca 2011 Rada Miasta Sanoka podjęła uchwałę o wyrażeniu zgody na utworzenie spółki Ciarko PBS Bank Sanok spółki z ograniczoną odpowiedzialnością[195]. Wspólnikami założycielami spółki zostały cztery podmioty – Gmina Miasta Sanoka, Klub Hokejowy Sanok oraz strategiczni sponsorzy – Podkarpacki Bank Spółdzielczy oraz Ciarko. Miasto Sanok miało odpowiadać za utrzymanie i bezpłatne użyczenie obiektów koniecznych do prowadzenia klubu (znajdujące się na lodowisku Arena Sanok). Działalność finansową mieli zapewniać bank PBS i firma Ciarko, które weszły do spółki z jednakowym aportem finansowym[196]. 30 czerwca 2011 aktem notarialnym została zawiązana Rada Nadzorcza spółki, a w jej skład weszli Wojciech Blecharczyk (burmistrz Sanoka), Ryszard Ziarko (prezes firmy Ciarko), Lesław Wojtas (prezes PBS Banku) i Piotr Krysiak (prezes Klubu Hokejowego)[197][198]. Kapitał zakładowy spółki wyniósł 250 tys. zł[199]. Po korekcie w zapisie umowy 20 września 2011 zmieniono nazwę spółki na „Ciarko PBS Bank Klub Hokejowy Sanok spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” oraz zastrzeżono, iż klub hokejowy prowadzony przez spółkę będzie występować pod nazwą Ciarko PBS Bank KH Sanok[200]. Rejestracja tegoż odbyła się w październiku 2011 roku[201].

Drużyna Ciarko PBS Bank KH Sanok (2012)

5 października 2011 po 10 kolejkach ligowych (w tym 4 porażkach) trener Milan Jančuška podał się do dymisji, a jego miejsce zajął dotychczasowy asystent Marek Ziętara. Jego podopieczni od 18. kolejki drużyna była liderem tabeli PLH. Równolegle drużyna zaklasyfikowała się do turnieju finałowego Puchar Polski 2011, a Sanok został wybrany gospodarzem tej imprezy w dniach 28–29.12.2011[202]. Drużyna pokonała w półfinale ComArch Cracovię 3:1, a w finale Aksam Unię Oświęcim 3:2 w rzutach karnych i tym samym zdobyła Puchar Polski powtarzając osiągnięcie sprzed roku. W lidze zespół pozostawał na pozycji lidera i w ostatniej rundzie rundy zasadniczej zapewnił sobie pierwsze miejsce przed fazą play-off. W rywalizacji półfinałowej drużyna z Sanoka pokonała JKH GKS Jastrzębie w stosunku 4:0 (w meczach 4:3 u siebie, 1:2 i 0:2 na wyjeździe i 4:1 ponownie w Sanoku) i tym samym 25 lutego 2012 po raz pierwszy w historii klubu awansowała do finału Mistrzostw Polski[203]. W finale PLH sanoczanie zmierzyli się z aktualnym wówczas obrońcą tytułu, ComArch Cracovią. W ciągu siedmiu dni rozegrano 5 spotkań, w których Sanok okazał się lepszy (w stosunku 4:1, w meczach 3:2 d., 2:5, 3:2, 4:2, 5:1) i tym samym 14 marca 2012 wywalczył pierwsze w 54-letniej historii klubu Mistrzostwo Polski[204][205]. Sezon 2011/12 drużyna z Sanoka zakończyła dubletem trofeów krajowych w Polsce. Po zakończeniu sezonu nie przedłużono umowy z trenerem Markiem Ziętarą[206]. W kwietniu 2012 nowym trenerem został Słowak Milan Staš[207], a jego asystentem Marcin Ćwikła[208]. Obaj prowadzili drużynę od początku sezonu 2012/2013. 10 listopada 2012 z klubu odszedł trener Staš[209]. Od 12 listopada 2012 trenerem został jego rodak, Štefan Mikeš[210]. W dniach 23–25 listopada 2012 zespół zadebiutował w europejskich pucharach, uczestnicząc w turnieju III rundy Pucharu Kontynentalnego edycji 2012/2013, organizowanym w norweskim mieście Stavanger. Sanoczanie przegrali wszystkie trzy mecze grupowe[211] (z gospodarzami, mistrzem Norwegii – Stavanger Oilers 4:7[212], mistrzem BiałorusiMietałłurgiem Żłobin 3:5[213] oraz mistrzem KazachstanuBejbarysem Atyrau 1:5[214]) i zostali wyeliminowani z rozgrywek. W finale Pucharu Polski edycji 2012, rozegranym w Sanoku Sanoczanie wygrali w półfinale z Cracovią 5:4 po rzutach karnych i ulegli w finale JKH GKS Jastrzębie 2:4. W PLH drużyna zakończyła rundę zasadniczą na pierwszym miejscu (17 pkt. przewagi nad drugim miejscem) i była zwolniona z gry w ćwierćfinale. W półfinale play-off zespół uległ Cracovii w meczach 2:4 (3:4 d., 6:3, 4:5, 3:1, 6:7, 1:3)[215], a następnie w walce o brązowy medal przegrał z GKS Tychy w meczach 1:3 (2:6, 2:3, 4:1, 3:4 k.)[216], zajmując czwarte miejsce w sezonie. Do końca sezonu trenerem zespołu był Štefan Mikeš, zaś 16 maja 2013 Rada Nadzorcza odwołała z funkcji prezesa zarządu spółki hokejowej Piotra Krysiaka[217][218]. W kolejnych miesiącach zostało wszczęte śledztwo prokuratorskie w sprawie nieprawidłowości w działaniu finansowych spółki i wyrządzenia szkody w jej majątku[219][220]. W sezonie 2012/2013 drużyna klubu zdobyła Złoty medal XIX Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży[221][222].

Wychowankowie sanockiego klubu z trofeum mistrza Polski 2014

W lipcu 2013 nowym prezesem został Waldemar Bukowski[223], a formalnie od sierpnia 2013 trenerem jest Tomasz Demkowicz[224]. Do kolejnego sezonu rozgrywek pod nową nazwą Polska Hokej Liga (2013/2014) drużyna przystąpiła gruntownie przebudowana personalnie[225]. W finale Pucharu Polski edycji 2013, zorganizowanego po raz trzeci z rzędu w Sanoku, drużyna sanocka przegrała w finale z Cracovią 3:4, tracąc decydującego gola w ostatniej sekundzie dogrywki. 11 stycznia 2014 nowym trenerem zespołu został Czech, Miroslav Fryčer[226] (drużyna zajmowała wówczas drugie miejsce w tabeli). W sezonie zasadniczym drużyna zajęła drugie miejsce, a następnie w fazie play-off pokonała kolejno w ćwierćfinale HC GKS Katowice w meczach 3:0 (11:0, 13:2, 6:0), w półfinale JKH GKS Jastrzębie w meczach 4:1 (5:2, 3:2, 3:4 k., 3:2, 4:0) i w finale GKS Tychy w meczach 4:2 (0:2, 2:1 k., 1:4, 7:1, 4:3, 2:0), tym samym zdobywając drugie w historii klubu mistrzostwo Polski[227]. Ponadto w sezonie 2013/2014 złoty medal mistrzostwo Polski wywalczył klubowy zespół w kategorii juniorów starszych, a brązowy medal zespół juniorów młodszych[228].

Krążek KH Sanok

Do nowego sezonu 2014/2015 drużyna przystąpiła ponownie pod kierunkiem trenerów T. Demkowicza i M. Ćwikły, zostało poczynionych szereg zmian w kadrze, zaś jeszcze przed startem ligi zespół sanocki jako aktualny mistrz Polski został zaklasyfikowany do meczu o Superpuchar Polski ze zdobywcą Pucharu Polski, Cracovią[229]. W meczu rozegranym 9 września 2014 sanoczanie przegrali na własnym lodowisku 4:6. Po trzech rozegranych awansem meczach nowego sezonu 2014/2015, jeszcze przed oficjalnym terminem inauguracji ligi, na stanowisku trenera nastąpiła zmiana i szkoleniowcem powtórnie został Miroslav Fryčer[230]. W październiku 2014 trenerem bramkarzy został Słowak Martin Klempa (wcześniej tę funkcję pełnił jego rodak Marek Milý)[231]. W dniach 17–20 października 2014 drużyna Sanoka uczestniczyła w turnieju II rundy Pucharu Kontynentalnego edycji 2014/2015, organizowanym we francuskim mieście Angers; uzyskując wyniku 6:2 przeciw DAB Dunaújváros z Węgier, 2:3 z HK Prizma Ryga z Łotwy, 4:3 z ASC Corona 2010 Braszów z Rumunii, tym samym zajęła pierwsze miejsce i awansowała do III rundy[232][233][234]. W międzyczasie, władze klubu poparły kandydaturę Wojciecha Blecharczyka ubiegającego się o reelekcję na urząd burmistrza Sanoka w wyborach samorządowych w 2014[235][236]. W dniach 21–23 listopada 2014 drużyna wystąpiła w III rundzie (Grupa E) we francuskim mieście Angers, przegrywając wszystkie trzy mecze grupowe[237][238] (z gospodarzami, mistrzem Francji – Ducs d’Angers 0:4, mistrzem BiałorusiHK Nioman Grodno 0:2 oraz mistrzem Wielkiej BrytaniiBelfast Giants 3:5) i zostali wyeliminowani z rozgrywek. W tym samym miesiącu sanoczanie zakwalifikowali się do turnieju finałowej Pucharu Polski edycji 2014. W połowie grudnia 2014 z funkcji prezesa klubu zrezygnował Waldemar Bukowski[239]. W turnieju rozgrywanych w dniach 27–28 grudnia 2014 w hali Kraków Arena sanoczanie w półfinale pokonali Cracovię 3:2[240][241], a w finale ulegli GKS Tychy 1:3[242][243]. W ćwierćfinale PHL drużyna pokonała Orlik Opole w stosunku (w meczach 5:1, 4:2, 2:1)[244], w półfinale PHL drużyna uległa zespołowi GKS Tychy w stosunku 2:4 (w meczach 5:3, 3:2, 2:5, 0:5, 1:3, 1:5)[245], a w rywalizacji o brązowy medal przegrała z MMKS Podhale Nowy Targ w stosunku 0:2 (w meczach 4:5 d., 4:6)[246], wskutek czego zakończyli sezon na czwartym miejscu. Z klubu odszedł trener Miroslav Fryčer[247], który w marcu 2015 został zdyskwalifikowany przez władze ligi[248]. Drużyna juniorska klubu obroniła w sezonie 2014/2015 tytuł mistrza Polski[249][250]. Po sezonie z drużyny seniorskiej odeszła grupa zawodników zagranicznych[251][252][253].

Sanockie Towarzystwo Sportowe S.A.[edytuj | edytuj kod]

Drużyna STS Sanok w sezonie 2015/2016
Siedziba klubu STS S.A. (2016)

15 lipca 2015 został podpisany akt notarialny o powołaniu spółki akcyjnej pod nazwą Sanockie Towarzystwo Sportowe S.A. z siedzibą w Sanoku, którego udziałowcami zostały podmioty-spółki Podkarpacki Bank Spółdzielczy i Ciarko[254][255]. Pod koniec lipca 2015 trenerem zespołu został Fin Kari Rauhanen[256]. W sierpniu 2015 zdecydowano, że drużyna klubu będzie występować pod nazwą Ciarko PBS Bank STS Sanok[257]. Na początku września 2015 został wybrany nowy logotyp klubu[258]. 10 września 2015 Rada Miasta Sanoka podjęła uchwałę o przystąpienia miasta Sanok do spółki STS S.A.[259] 22 września 2015 została podpisana stosowna umowa między władzami miasta a sponsorami klubu (Ciarko, PBS Bank); został wybrany prezes spółki (Damian Delekta) i rada nadzorcza[260][261][262]. W rundzie zasadniczej sezonu 2015/2016 drużyna zajęła 6. miejsce (także dzięki przyznanemu walkowerowi[263]) – ostatnie premiowane awansem do tzw. „Grupy Silniejszej”[264], w której poprawiła pozycję o jedną lokatę, po czym w 1/4 finału play-off pokonała JKH GKS Jastrzębie w stosunku 0:3 (w meczach 4:1, 4:2 i 1:0)[265]. W półfinale STS uległ Cracovii 3:4 (mecze 5:7, 4:1, 2:3 k., 5:3, 3:4 k., 2:0, 2:9)[266], a w walce o brązowy medal przegrał rywalizację z Podhalem Nowy Targ 1:2 (mecze 3:5, 5:3, 0:4) i po raz drugi z rzędu uplasował się w lidze na czwartym miejscu[267]. Po sezonie z klubu odszedł trener Rauhanen[268].

6 lipca 2016 zarząd STS S.A. poinformował, że drużyna klubu nie przystąpi do rozgrywek PHL edycji 2016/2017 z powodów organizacyjnych[269]. W sierpniu 2016 władze spółki zapowiedziały konkurs na stanowisko nowego prezesa STS S.A.[270] 25 listopada 2016 prezesem zarządu STS S.A. został mianowany Jerzy Burtan, a wiceprezesem Hubert Paszkiewicz[271], który ustąpił ze stanowiska 2 czerwca 2017[272].

Na początku 2017 przedstawiciele klubu STS deklarowali starania o przyznanie miejsca w PHL bądź udział w I lidze[273][274][275].

Ciarko KH 58 Sanok[edytuj | edytuj kod]

W 2017 sanoccy działacze hokejowi zgłosiły wniosek o przystąpienie drużyny do 2. ligi słowackiej, której uczestnicy 14 czerwca 2017 jednogłośnie opowiedzieli się za przyjęciem do sezonu 2017/2018 zespołu z Sanoka[276][277][278]. Drużyna przedstawiona pod nazwą Ciarko KH 58 Sanok została umieszczona w Grupie B rozgrywek, mając za przeciwników 9 zespołów ze Słowacji[279][280]. W rozgrywkach zaplanowano 18 meczów, z których połowę w Sanoku, organizowanych w soboty[281]. W składzie drużyny znaleźli się w większości wychowankowie sanockiego klubu[282]. Trenerem zespołu został Marcin Ćwikła[283], a w trakcie sezonu jego asystentem został Tomasz Demkowicz[284]. W sezonie zasadniczym drużyna zajęła piąte miejsce wśród 10 uczestników (w 18 meczach zdobyła 27 punktów za 7 zwycięstw za 3 pkt., 1 za 2 pkt., 4 porażki za 1 pkt. i ponosząc 6 porażek, bramki 64:67)[285][286]. W pierwszym etapie fazy play-off, Sanok nie sprostał w 1/4 finału zespołowi rezerwowemu klubu MHk 32 Liptovský Mikuláš, którego najpierw pokonał w Sanoku 7:2[287], po czym dwukrotnie przegrał na wyjeździe 3:6[288] i 2:4[289]. Następnie, w rywalizacji o miejsca 9-16 sanoczanie trafili na drużynę HK Iskra Partizánske, w pierwszym spotkaniu w Sanoku ulegając 1:3[290][291], następnie pokonali rywali na wyjeździe 3:0, zaś z powodu kontuzji zawodników nie przystąpili do trzeciego pojedynku[292][293].

Podczas spotkania organizacyjnego władz Polskiej Hokej Ligi przed sezonem 2018/2019 pojawiła się sugestia, aby do rozgrywek powróciła drużyna STS, jednak władze sanockiego klubu ponownie zgłosiły swój zespół do 2. ligi słowackiej[294][295][296].

W edycji 2018/2019 tejże ligi KH 58 Sanok najpierw uplasował się na szóstym miejscu wśród 8 uczestników Grupy B (w 14 meczach zdobyła 15 punktów za 5 zwycięstw za 3 pkt., ponosząc 9 porażek, bramki 43:44). W związku z tym drużyna nie zakwalifikowała się do fazy play-off. W rywalizacji wstępnej o miejsca 5-8 w Grupie B pokonała dwukrotnie ekipę rezerwową MHK 32 Liptovský Mikuláš (9:1, 4:1), po czym w walce o piąte miejsce zwyciężyła HK Sabinov w meczach 5:4 d. i 7:3.

UKS Niedźwiadki MOSiR Sanok[edytuj | edytuj kod]

Do kolejnego sezonu 2. ligi słowackiej 2019/2020 przystąpił zespół pod szyldem UKS MOSiR Sanok.

STS Sanok (od 2020)[edytuj | edytuj kod]

W 2020 został powołany podmiot prawny pod nazwą STS Sanok Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Sanoku[297]. 14 lipca 2020 ogłoszono, że klub awizowany jako STS Sanok (zadeklarowany w formie prawnej spółki akcyjnej[298]) otrzymał licencję na występy w Polskiej Hokej Lidze edycji 2020/2021[299]. Prezesem klubu został były zawodnik, Michał Radwański[300]. 15 lipca 2020 jako główny trener drużyny został przedstawiony Marek Ziętara[301], a jego asystentem został Marcin Ćwikła[302]. W lipcu 2020 przedstawiono nowy logotyp STS Sanok[303]. Tuż przed startem sezonu PHL ogłoszono, że w związku z pozostaniem wieloletniego sponsora sanockiego hokeja drużyna będzie występować pod nazwą Ciarko STS Sanok[304]. W sezonie zasadniczym drużyna zajęła ósme miejsce[305]. W fazie play-off STS uległ liderowi tabeli GKS Tychy 0:4 (w meczach 0:5, 1:3, 2:3, 1:4)[306]. We wrześniu 2021 zespół STS przystąpił do kolejnego sezonu PHL w edycji 2021/2022[307]. 22 listopada 2021 ogłoszono, że główny trener Marek Ziętara złożył dymisję z zajmowanej posady[308][309]. 14 stycznia 2022 jako nowy szkoleniowiec został przedstawiony Fin Miika Elomo[310]. W sezonie zasadniczym STS zajął siódme miejsce, a w fazie play-off STS został wyeliminowany w 1/4 finału przez Re-Plast Unię Oświęcim 1:4 (w meczach 1:2, 2:3, 4:2, 2:5, 1:6).

Po pożarze w zabudowaniach przedsiębiorstwa Ciarko 9 czerwca 2022[311] pod koniec tego miesiąca ogłoszono, że firma ta przestanie być sponsorem tytularnym drużyny[312]. Następnie trwały starania pozyskania wsparcia finansowego, które nie przyniosły efektu, wobec czego 15 lipca 2022 poinformowano, że STS nie zagra w sezonie PHL 2022/2023 i będzie występować w I lidze (MHL) 2022/2023[313]. 20 lipca 2022 podano do wiadomości, że za sprawą starań burmistrza Sanoka, Tomasza Matuszewskiego, uzyskano gwarancje sponsorskie i drużyna STS przystąpi jednak do sezonu PHL[314]. 27 lipca 2022 ogłoszono, że głównego wsparcia sponsorskiego udzielą firmy Marma Polskie Folie z Rzeszowa (prezes Marta Półtorak) i Automet z Sanoka (prezes Józef Leśniak), a drużyna do sezonu 2022/2023 przystąpiła pod nazwą marketingową Marma Ciarko STS Sanok[315]. We wrześniu 2022 przedstawiono maskotkę drużyny nazwaną „STSik”[316]. Po sezonie 2022/2023 ze stanowiska trenera odszedł Miika Elomo[317]. W czerwcu to stanowisko przejąął jego rodal Elmo Aittola[318]. w sztabie pozostał Marcin Ćwikła, a trenerem obrońców został wieloletni zawodnik Bogusław Rąpała[319].

Rozgrywki ligowe[edytuj | edytuj kod]

Sanoczanka Sanok
 Zobacz więcej w artykule Sanoczanka Sanok (hokej na lodzie), w sekcji Sezony.
Stal Sanok
 Zobacz więcej w artykule Stal Sanok (hokej na lodzie), w sekcji Rozgrywki ligowe.
STS Sanok
  • 1991/1992 – II liga: 1. w Gr. Południowej, 1. w finale, awans do I ligi
  • 1992/1993 – I liga: 5. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 5.
  • 1993/1994 – I liga: 7. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 7.
  • 1994/1995 – I liga: 9. w sezonie zasadniczym, 9. w turnieju o utrzymanie
  • 1995/1996 – I liga: 5. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 5.
  • 1996/1997 – I liga: 4. w sezonie zasadniczym, 1/2 finału play-off, rywalizacja o brązowy medal, 4.
  • 1997/1998 – I liga: 3. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 6.
  • 1998/1999 – I liga: 7. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 8.
SKH Sanok
  • 1999/2000 – PLH: 5. w sezonie zasadniczym, 1/2 finału play-off, rywalizacja o brązowy medal, 4.
  • 2000/2001 – PLH: 8. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 8. degradacja do I ligi
KH Sanok
  • 2001/2002 – I liga: 5. w sezonie zasadniczym, 1/2 finału play-off, rywalizacja o 3. miejsce, 4.
  • 2002/2003 – I liga: 3. w sezonie zasadniczym, finał play-off, 2.
  • 2003/2004 – I liga: 1. w sezonie zasadniczym, 2. w finale play-off, w barażach awans do PLH
  • 2004/2005 – PLH: 7. w sezonie zasadniczym, 7. po rywalizacji o utrzymanie
  • 2005/2006 – PLH: 8. w sezonie zasadniczym, 8. po rywalizacji o utrzymanie, formalna degradacja
  • 2006/2007 – PLH: 10. w sezonie zasadniczym, 9. po rywalizacji o utrzymanie
  • 2007/2008 – PLH: 8. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 8. miejsce
  • 2008/2009 – PLH: 9. w sezonie zasadniczym, 9. po rywalizacji o utrzymanie
  • 2009/2010 – PLH: 9. w sezonie zasadniczym, 9. po rywalizacji play-down
  • 2010/2011 – PLH: 5. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 6.
  • 2011/2012 – PLH: 1. w sezonie zasadniczym, zwycięstwo w finale play-off, mistrzostwo Polski
  • 2012/2013 – PLH: 1. w sezonie zasadniczym, 1/2 finału play-off, 4.
  • 2013/2014 – PHL: 2. w sezonie zasadniczym, zwycięstwo w finale play-off, mistrzostwo Polski
  • 2014/2015 – PHL: 2. w sezonie zasadniczym, 1/2 finału play-off, rywalizacja o brązowy medal, 4.
STS
  • 2015/2016 – PHL: 5. w sezonie zasadniczym, 1/2 finału play-off, rywalizacja o brązowy medal, 4.
  • 2016/2017niezgłoszenie drużyny do PHL
  • 2017/2018 – 2. liga słowacka: 5. w Grupie B w sezonie zasadniczym, 13-16. w całej lidze po fazie play-off
  • 2018/2019 – 2. liga słowacka: 6. w Grupie B w sezonie zasadniczym, 5. po rywalizacji o miejsca 5. w Grupie B
  • 2020/2021 – PHL: 8. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 8.
  • 2021/2022 – PHL: 7. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 7.
  • 2022/2023 – PHL: 6. w sezonie zasadniczym, 1/4 finału play-off, 6.
  • 2023/2024 – PHL: 9. w sezonie zasadniczym.

Sukcesy i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Hokeiści klubu świętujący pierwsze zdobycie mistrzostwa Polski (14.03.2012)
Zawodnicy świętujący drugie zdobycie mistrzostwa Polski (03.04.2014)
Banery eksponujące trofea sanockiego klubu w Arenie Sanok (2018)
Osiągnięcia drużynowe
Wyczyny indywidualne
Wyróżnienia drużyny

Turnieje towarzyskie[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz więcej w artykule Stal Sanok (hokej na lodzie), w sekcji Turnieje towarzyskie.
  • Rywalizacja o Lampę Górniczą SZGNiG (z okazji 50-lecia istnienia Sanockiego Zakładu Górnictwa Nafty i Gazu): styczeń 1995 – Naprzód Janów pokonał w dwumeczu STS Autosan Sanok 9:8 (5:6, 4:2)[326]
  • Memoriał Piotra Milana o Puchar Prezesa Autosanu, ustanowiony w 1995[79]; edycje: I – 1995[327]: Orlęta Sosnowiec[328], II – 1996: Nioman Grodno[329], III – 1997: Dunaffer Dunaújváros[330][331]
  • Turniej o Puchar Lotos Jasło (28–29.12.2006), zwycięstwo – KH Sanok
  • Międzynarodowy Turniej o Puchar Burmistrza Sanoka I (10–12.08.2007), zwycięstwo: Zagłębie Sosnowiec; II (15–17.08.2008), zwycięstwo: HK LK Preszów[332]; III (13–15.08.2009), zwycięstwo: HK Dukla Michalovce[333]; IV (12–14.08.2010), zwycięstwo: Ciarko KH Sanok[334]; V (11–13.08.2011), zwycięstwo: Ciarko PBS Bank Sanok[335]

Prezesi klubu[edytuj | edytuj kod]

  • Władysław Jasiewicz (1957–1961)
  • Edward Pilszak (1965–1967)
  • Jan Siwiński (1967–1968)
  • Adam Kuzicki (1968–1969)
  • Henryk Gralka (1969–1982)
  • Zdzisław Nowak (1982–1983)
  • Józef Kornecki (1983–1985)
  • Grzegorz Kawczyński (1985–1991)
  • Jerzy Rożdżyński (1991–VI.1993)
  • Andrzej Demkowicz (1993)[336][337]
  • Franciszek Hamerski (1993)
  • Grzegorz Kawczyński (XII.1993–)[338]
  • Leszek Kawczyński (1995)
  • Bogdan Terlecki (18.VII.1995–)[80]
  • Bogusław Struś (1995, jako wiceprezes)[79]
  • Andrzej Wilk (2000–V.2001)
  • Jan Długosz (VIII.2001–IV.2002)
  • Tadeusz Kruczkiewicz (IV.2002–XI.2002)[156]
  • Bolesław Wolanin (XI.2002–VI.2004)[339][340]

Szkoleniowcy[edytuj | edytuj kod]

Marek Ziętara i Milan Jančuška – szkoleniowcy od 2010
Tomasz Demkowicz i Marcin Ćwikła – trenerzy Ciarko KH 58 Sanok (2018)
 Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy KH Sanok.

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Zastrzeżone numery Jana Paszkiewicza i Piotra Milana w galerii Legendy Sanockiego Hokeja w hali Arena Sanok
 Z tym tematem związana jest kategoria: Hokeiści KH Sanok.
Zastrzeżone numery

Byli hokeiści[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni lat aż do czasów obecnych w barwach sanockiej drużyny występowało wielu wybitnych zawodników. Byli wśród nich zarówno wychowankowie klubu i zarazem rodowici sanoczanie, jak też hokeiści przyjezdni – z jednej strony Polacy (w większości sprowadzeni z Podhala Nowy Targ), jak również obcokrajowcy – nierzadko reprezentanci swoich krajów i odnoszący w karierze znaczące sukcesy.

Wychowankowie

Jan Paszkiewicz (najskuteczniejszy strzelec w historii klubu)[368], Czesław Radwański, Piotr Milan, Tomasz Rysz, Sebastian Pajerski, Grzegorz Mermer, Adam Milczanowski, Arkadiusz Burnat, Tomasz Demkowicz (jedyny wychowanek klubu, który wystąpił na turnieju mistrzostw świata Elity i w jego trakcie zdobył gola), Marcin Ćwikła, Maciej Mermer, Michał Radwański, Marek Strzyżowski (pięciu ostatnich – reprezentanci Polski), Robert Brejta, Dariusz Brejta, Grzegorz Brejta, Wojciech Zubik, Maciej Radwański.

Turnieje rangi mistrzostw Europy i świata

Wychowankowie sanockiego klubu uczestniczyli w turniejach rangi reprezentacyjnej, w tym juniorskich i seniorskich mistrzostwach świata:

Reprezentacja Polski do lat 18mistrzostwa Europy juniorów do lat 18

Reprezentacja Polski do lat 18mistrzostwa świata juniorów do lat 18

Reprezentacja Polski do lat 20mistrzostwa świata juniorów do lat 20

Reprezentacja Polski akademicka – Zimowa Uniwersjada

Polacy z innych klubów

Tadeusz Garb, Franciszek Pajerski, Marian Guzy, Tomasz Jękner, Władysław Balakowicz, Grzegorz Lowas, Andrzej Truty, Piotr Baryła, Zygmunt Wójcik. Pozostali to reprezentanci Polski: Marek Cholewa (trzykrotny olimpijczyk), Jerzy Sobera (olimpijczyk), Krzysztof Zioła, Artur Gomółka, Janusz Syposz, Tomasz Wawrzkiewicz, Sławomir Kiedewicz, Adam Fraszko, Robert Fraszko, Krzysztof Secemski, Krzysztof Zborowski, Piotr Gil, Filip Drzewiecki, Krystian Dziubiński, Tomasz Malasiński, Krzysztof Zapała, Przemysław Odrobny, Paweł Dronia, Marcin Kolusz (pierwszy polski zawodnik w historii klubu wybrany wcześniej w drafcie NHL), Sławomir Krzak, Wojtek Wolski (jeden z nielicznych Polaków w lidze NHL, zaangażowany w 2012 podczas lokautu w sezonie NHL 2012/2013)[380], Zenon Konopka.

Obcokrajowcy

Kadra w sezonie 2023/2024[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie materiału źródłowego[381]:

Bramkarze:

Obrońcy:

Napastnicy:

Inne sekcje[edytuj | edytuj kod]

  • W pierwszej połowie lat. 90 w ramach klubu STS powstała sekcja dyscypliny short track (w tym czasie zawodniczka klubu zdobyła brązowy medal mistrzostwo Polski juniorów[79]; trenerem i kierownikiem sekcji był panczenista, Jan Mazur[382], innym szkoleniowcem Roman Pawłowski[383]). Podczas Otwartych Mistrzostw Polski w 1997 sztafeta żeńska (Renata Cybuch, Małgorzata Och, Anna Nawrocka i Agnieszka Galant) zdobyła srebrny medal na dystansie 3000 m, a Renata Cybuch zdobyła brązowy medal w biegu na 500 m[384].
  • Od początku 2005 trwały treningi drużyny żeńskiej przy KH Sanok, które prowadził Arkadiusz Burnat[385]. W maju 2012 powstała sekcja żeńska klubu[386], która po roku przygotowań przystąpiła do rozgrywek Polskiej Ligi Hokeja Kobiet w sezonie 2013/2014.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biuro klubu. sts.sanok.pl. [dostęp 2020-09-14].
  2. Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 195.
  3. M. K. Wiadomości sportowe. Budują nowe obiekty sportowe. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 4, nr 298 z 15 grudnia 1952. 
  4. Leonard Grześkowiak. Na cześć II Zjazdu. Pod kierownictwem Partii i ZMP wychowujemy sportowców na ludzi oddanych pracy i nauce. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, nr 10 z 8 marca 1954. 
  5. Włodzimierz Wal. Jak hartowała się sanocka „Stal”. „Nowiny Rzeszowskie-Nowiny Sportowe”, s. 1, nr 67 z 21 grudnia 1953. 
  6. Jerzy Rożdżyński. Co słychać w sanockim hokeju?. „Tygodnik Sanocki”, s. 15, nr 4 z 12 czerwca 1991. 
  7. Bogdan Hućko. Sport. Hokeiści w nowym klubie. Powstało Sanockie Towarzystwo Sportowe. „Nowiny”, s. 2, nr 112 z 12 czerwca 1991. 
  8. a b c d e Tadeusz Szylar. Ratownicy sanockiego hokeja. „Nowiny”, s. 5, nr 197 z 10 października 1991. 
  9. Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 244.
  10. Jerzy Rożdżyński. Co słychać w sanockim hokeju? c.d.. „Tygodnik Sanocki”, s. 15, nr 5 z 19 czerwca 1991. 
  11. Jerzy Rożdżyński. Co słychać w sanockim hokeju? c.d.. „Tygodnik Sanocki”, s. 15, nr 6 z 26 czerwca 1991. 
  12. Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat Stali Sanok 2001 ↓, s. 62.
  13. Wydarzenia sportowe roku. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 1 (33) z 8 stycznia 1992. 
  14. Jerzy Rożdżyński. Co słychać w sanockim hokeju?. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 12 z 7 sierpnia 1991. 
  15. Marek Pomykała. Rosyjskie wzmocnienia z Torunia. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15, s. 16, 28 sierpnia 1991. 
  16. Terminarz rozgrywek I grupy II ligi hokeja na lodzie. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 21 z 9 października 1991. 
  17. Sanoczanie mierzą w ekstraklasę. „Kurier Podkarpacki”, s. 14, nr 2 z 2 października 1991. 
  18. Roman Rybicki. Z różnych dyscyplin. Udany pierwszy kontakt. „Nowiny-Stadion”, s. 5, nr 41 z 14 października 1991. 
  19. Roman Rybicki. Z różnych dyscyplin. Udany pierwszy kontakt. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 41 z 14 października 1991. 
  20. Marek Pomykała. STS Sanok w Oświęcimiu. „Tygodnik Sanocki”, s. 20, 23 z 23 października 1991. 
  21. Roman Rybicki. II liga. Hokej. Za rok zagrają z Podhalem I. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 46 z 18 listopada 1991. 
  22. Roman Rybicki. Sport. W hokejowym zamku. „Nowiny”, s. 5, nr 240 z 12 grudnia 1991. 
  23. Marek Pomykała. Uczta to czy stypa?. „Tygodnik Sanocki”, s. 21, nr 32 z 24 grudnia 1991. 
  24. Tadeusz Szylar. Burmistrz pieniądze.... „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 3 z 20 stycznia 1992. 
  25. Marek Pomykała. Dobry hokej na „Torsanie”. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 3 (35) z 22 stycznia 1992. 
  26. Marek Pomykała. Optymistycznie. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 4 (36) z 29 stycznia 1992. 
  27. Roman Rybicki. II liga. Hokej. W Sanoku grad... bramek. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 6 z 10 lutego 1992. 
  28. Marek Pomykała. Spacerek przed play – off. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 6 (38) z 12 lutego 1992. 
  29. Tadeusz Szylar. Po raz czwarty i piąty. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 37 z 21–23 lutego 1992. 
  30. Marek Pomykała. II liga. Hokej. Niebezpiecznie w Krynicy. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 7 z 17 lutego 1992. 
  31. Marek Pomykała. Blisko, coraz bliżej. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 7 (39) z 19 lutego 1992. 
  32. Marek Pomykała. II liga. Hokej. Już tylko finał. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 8 z 24 lutego 1992. 
  33. Marek Pomykała. Teraz do Gdańska. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 8 (40) z 26 lutego 1992. 
  34. Hokeiści Stoczniowca o krok od ekstraklasy. „Dziennik Bałtycki”, s. 8, nr 46 z 24 lutego 1992. 
  35. Według pierwotnego terminarza mecze finałowe miały być rozegrane w dniach 29 lutego i 1 marca oraz 7 i 8 marca 1992, zob. Terminarz rozgrywek I Grupy II ligi hokeja na lodzie. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 21 z 9 października 1991.  Marek Pomykała. Optymistycznie. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 4 (36) z 29 stycznia 1992. 
  36. Decyzja zapadnie w Sanoku. „Dziennik Bałtycki”, s. 8, nr 58 z 9 marca 1992. 
  37. Marek Pomykała. I liga blisko. Dwa remisy w Gdańsku. „Nowiny-Stadion”, s. 8, nr 10 z 9 marca 1992. 
  38. Marek Pomykała. W Gdańsku na remis. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 10 (42) z 11 marca 1992. 
  39. Roman Rybicki. Sport. Sanok fetował będzie I ligę. Sportowy rozkład jazdy. „Nowiny”, s. 2, nr 52 z 13–15 marca 1992. 
  40. Marek Pomykała, Tadeusz Szylar. Po 15 latach sanoczanie w ekstraklasie. „Nowiny-Stadion”, s. 1, 8, nr 11 z 16 marca 1992. 
  41. Gdańscy hokeiści nie awansowali. „Dziennik Bałtycki”, s. 1, 8, nr 64 z 16 marca 1992. 
  42. Marek Pomykała. Znowu w I lidze. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 16, nr 11 (43) z 18 marca 1992. 
  43. Zbigniew Pałys. Mówią pierwszoligowcy. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 12 (44) z 25 marca 1992. 
  44. Hokeiści wrócili z Białorusi. „Tygodnik Sanocki”, s. 16, nr 31 (63) z 5 sierpnia 1992. 
  45. Bez kompleksów. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, nr 34 (66) z 26 sierpnia 1992. 
  46. Zbigniew Pałys. 18 sekund, które wstrząsnęły Naprzodem. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 12, nr 37 (69) z 16 września 1992. 
  47. Włodzimierz Sowiński. Hokeiści już na lodzie. Startuje najdziwniejsza liga świata. „Trybuna Robotnicza”, s. 8, nr 209 (16734) z 8 września 1992. 
  48. Włodzimierz Sowiński. Hokejowa inauguracja. Z wysokiego „C”. „Trybuna Robotnicza”, s. 8, nr 210 (167355) z 9 września 1992. 
  49. Sensacja – nie układy. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 45 (77) z 11 listopada 1992. 
  50. A jednak udało się. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 46 (78) z 18 listopada 1992. 
  51. Uczta na Torsanie?. „Tygodnik Sanocki”, s. 2, nr 34 (66) z 26 sierpnia 1992. 
  52. STS – Gwiazdy Rosji 5:4 !!!. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 47 (79) z 25 listopada 1992. 
  53. Gwiazdy zgasły w Sanoku. „Nowiny”, s. 8, nr 47 z 23 listopada 1992. 
  54. „Kuba” king, Walery też. „Tygodnik Sanocki”, s. 18, nr 2 (85) z 10 marca 1993. 
  55. Ratujmy hokej!. „Tygodnik Sanocki”, s. 18, nr 2 (85) z 10 marca 1993. 
  56. Już trenują. „Tygodnik Sanocki”, s. 14, nr 5 (88) z 21 kwietnia 1993. 
  57. Dorota Mękarska. Dwie strony hokejowego krążka. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 8, nr 10 (93) z 30 czerwca 1993. 
  58. Ludzie z cienia. „Tygodnik Sanocki”, s. 19, nr 11 (94) z 14 lipca 1993. 
  59. Sanocki sport w 1993 roku. „Tygodnik Sanocki”, s. 11, nr 1 (113) z 7 stycznia 1994. 
  60. Maciej Pielech. Polegli, ale po walce. „Tygodnik Sanocki”, s. 14, nr 16 (99) z 22 września 1993. 
  61. SportoweFakty.pl SportoweFakty.pl. web1.sportowefakty.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-27)].
  62. Maciej Pielech. Na drugim froncie porażka. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 21 (103) z 5 listopada 1993. [dostęp 2014-04-01]. 
  63. STS dostanie 280 mln. „Tygodnik Sanocki”, s. 2, nr 6 (118) z 11 lutego 1994. 
  64. Józef Ząbkiewicz. Nadrobić stracony czas. „Tygodnik Sanocki”, s. 9, nr 44 (156) z 4 listopada 1994. 
  65. Tadeusz Szylar. Sport. Rusza „hokejowy uniwersytet”. „Nowiny”. Nr 120, s. 2, 23 czerwca 1994. 
  66. Jolanta Ziobro. Autosan sponsorem STS-u!. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, nr 39 (151) z 30 września 1994. 
  67. Tragedia w Gniewoszówce. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, nr 4 (168) z 27 stycznia 1995. 
  68. Marek Pomykała. Nie mogę uwierzyć w to, co się stało. „Tygodnik Sanocki”, s. 3, nr 4 (168) z 27 stycznia 1995. 
  69. Grzegorz Michalewski: 23 stycznia 1995 rok – w pamięci naszej na zawsze…. hokej.net, 1 stycznia 2012. [dostęp 2015-01-17].
  70. Grzegorz Michalewski: Piotr Milan – pamięć, która pozostanie na zawsze… To już 18 lat. hokej.net, 23 stycznia 2013. [dostęp 2015-01-17].
  71. Grzegorz Michalewski: Piotr Milan – pamięć, która pozostanie na zawsze… To już 19 lat. hokej.net, 1 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-17].
  72. Tragiczny wypadek hokeistów z Sanoka. „Trybuna Śląska”, s. 12, nr 20 z 24 stycznia 1995. 
  73. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 315, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  74. Przed ostateczną decyzją. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 5 (169) z 3 lutego 1995. 
  75. 14:0 na Torsanie. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 5 (169) z 3 lutego 1995. 
  76. Zadecydowały przeciwności losu. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 6 (170) z 10 lutego 1995. 
  77. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 316, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  78. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 32, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  79. a b c d Marek Pomykała. Nowy – stary zarząd. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 25 (193) z 21 lipca 1995. 
  80. a b Ma być lepiej. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 10, nr 30 (194) z 28 lipca 1995. 
  81. Zioła już nasz. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 28 (192) z 14 lipca 1995. 
  82. Sezon 1995/1996. sportowefakty.pl. [dostęp 2014-10-20].
  83. Podaruj Dzieciom Brata Słońce. „Słówko”. Nr 2 (4), s. 2, 199. Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Sanoku. 
  84. Sezon 1996/1997. sportowefakty.pl. [dostęp 2014-10-20].
  85. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 337, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  86. Sezon 1997/1998. sportowefakty.pl. [dostęp 2014-10-20].
  87. Sebastian Czech. Z nowym trenerem i sponsorem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 21 (341), s. 1, 22 maja 1998. 
  88. Sebastian Czech. Nowy trener hokeistów. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (349), s. 1, 17 lipca 1998. 
  89. Sebastian Czech. Życie z hokejem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 31 (351), s. 16, 17 lipca 1998. 
  90. Zmiana nic nie wniosła. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (368), s. 12, 27 listopada 1998. 
  91. Piotr Wacławski. Ambitna przegrana / Klęska na koniec. „Tygodnik Sanocki”. Nr 11 (383), s. 14, 12 marca 1999. 
  92. Unia o krok. „Trybuna Śląska–Kibic”, s. 12, 8 marca 1999. 
  93. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 356, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  94. STS do likwidacji?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 18 (390), s. 14, 30 kwietnia 1999. 
  95. Hokej. STS do historii. „Tygodnik Sanocki”. Nr 22 (394), s. 12, 28 maja 1999. 
  96. „Arena Sanok” otwarta. Najpiękniejsza w Polsce. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (753), s. 1, 14 kwietnia 2006. 
  97. Skarb kibica Sanockiego Klubu Hokejowego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 39 (411), s. 16, 24 września 1999. 
  98. Hokej. W SKH wybrano zarząd. „Tygodnik Sanocki”. Nr 22 (394), s. 12, 28 maja 1999. 
  99. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 357, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  100. Piotr Wacławski. Pierwsze konkrety. „Tygodnik Sanocki”. Nr 28 (400), s. 16, 9 lipca 1999. 
  101. Piotr Wacławski. Lis zmącił Kawę. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (401), s. 16, 9 lipca 1999. 
  102. Piotr Wacławski. Sylwetki trenerów. Wincenty Kawa. „Tygodnik Sanocki”. Nr 31 (403), s. 16, 30 lipca 1999. 
  103. Piotr Wacławski. Przegrywamy 0:1. Niefortunna tercja. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (434), s. 14, 3 marca 2000. 
  104. Piotr Wacławski. Remisujemy 1:1. Fantastycznie i nerwowo. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (434), s. 14, 3 marca 2000. 
  105. Piotr Wacławski. Prowadzimy 2:1. Petardy i karne. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (434), s. 14, 3 marca 2000. 
  106. Piotr Wacławski. Feta na Torsanie / Jesteśmy w czwórce. Sanocki klimat. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (435), s. 14, 10 marca 2000. 
  107. Piotr Wacławski. Szok w pierwszej tercji. „Tygodnik Sanocki”. Nr 11 (436), s. 14, 17 marca 2000. 
  108. Piotr Wacławski. Karaś po oświęcimsku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 11 (436), s. 14, 17 marca 2000. 
  109. Piotr Wacławski. Koniec marzeń o złocie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 11 (436), s. 14, 17 marca 2000. 
  110. Piotr Wacławski. SKH – Unia 4-7. Dystans mistrza. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (440), s. 14, 15 kwietnia 2000. 
  111. Piotr Wacławski. Unia – SKH 8-4. Błędy i brak szczęścia. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (440), s. 14, 15 kwietnia 2000. 
  112. Piotr Wacławski. Brąz – cel i marzenie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 16 (441), s. 18, 21 kwietnia 2000. 
  113. Waldemar Mazgaj: Sanoccy hokeiści podejmą trzecią próbę zdobycia brązu. nowiny24.pl, 17 marca 2013. [dostęp 2014-10-20].
  114. Piotr Wacławski. KTH – SKH 3:0. Niemoc. „Tygodnik Sanocki”. Nr 18 (443), s. 14, 5 maja 2000. 
  115. Piotr Wacławski. SKH – KTH 6:5. Przesądziła ambicja i Dołgow. „Tygodnik Sanocki”. Nr 18 (443), s. 14, 5 maja 2000. 
  116. Piotr Wacławski. Bez ikry. Chęci nie wystarczą. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (444), s. 14, 12 maja 2000. 
  117. Piotr Wacławski. To już koniec. Wakacje po dogrywce. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (444), s. 14, 12 maja 2000. 
  118. Paweł Rassek. Dominacja Dworów – jak długo? / Szczęśliwy numer. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 10, 15 maja 2000. 
  119. Piotr Wacławski. Hokej. Zmiany w klubie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 26 (451), s. 14, 30 czerwca 2000. 
  120. Bartosz Błażewicz. Nowa twarz. „Tygodnik Sanocki”, s. 14, nr 31 (456) z 4 sierpnia 2000. 
  121. Piotr Wacławski. Hokej. Kolejne ruchy. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (454), s. 16, 21 lipca 2000. 
  122. Piotr Wacławski. Zza Oceanu. „Wacha” bohaterem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 41 (466), s. 16, 13 października 2000. 
  123. Piotr Wacławski. Co będzie?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 43 (468), s. 14, 27 października 2000. 
  124. Piotr Wacławski. Wacha w Sanoku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 44 (469), s. 14, 3 listopada 2000. 
  125. a b Piotr Wacławski. Nowy trener. Milan Skokan. „Tygodnik Sanocki”. Nr 47 (472), s. 14, 24 listopada 2000. 
  126. Popradskí tréneri. Milan Skokan. hokejpoprad.sk. [dostęp 2015-08-04].
  127. Tomasz Ostrowski. SKH – Podhale. W ostatniej sekundzie dogrywki. „Tygodnik Sanocki”. Nr 2 (479), s. 14, 12 stycznia 2001. 
  128. Piotr Wacławski. Zdaniem trenera. Czas na play-off. „Tygodnik Sanocki”. Nr 7 (484), s. 14, 16 lutego 2001. 
  129. Piotr Wacławski. Nie pojechali. Walkower?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (489), s. 4, 23 marca 2001. 
  130. Grzegorz Michalewski: Rozmowa z Marianem Brusilem. rzeszow.wyborcza.pl, 2001-03-13. [dostęp 2017-12-26].
  131. Piotr Wacławski. To już jest koniec. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (489), s. 14, 23 marca 2001. 
  132. Bytomianie w brązie. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 7, 19 marca 2001. 
  133. Podsumowanie sezonu hokejowego 2000/2001. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 12, 26 marca 2001. 
  134. Piotr Wacławski. Mistrzostwa Polski Żaków. Historyczny medal. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (489), s. 14, 23 marca 2001. 
  135. Piotr Wacławski. Hokej. Historyczny medal. „Tygodnik Sanocki”. Nr 13 (490), s. 14, 30 marca 2001. 
  136. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 415, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  137. Piotr Wacławski. Hokej. Najlepszą obroną – atak. „Tygodnik Sanocki”. Nr 20 (497), s. 14, 18 maja 2001. 
  138. Piotr Wacławski. Hokej. Walne za walnym. „Tygodnik Sanocki”. Nr 34 (511), s. 12, 24 sierpnia 2001. 
  139. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 419, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  140. Sanocki Klub Hokejowy. krs-online.com.pl. [dostęp 2014-10-20].
  141. Piotr Wacławski. Hokej. Jednak wystartują. „Tygodnik Sanocki”. Nr 35 (512), s. 12, 31 sierpnia 2001. 
  142. Grzegorz Michalewski: Terminarz I ligi hokeja na lodzie. rzeszow.wyborcza.pl, 2001-09-26. [dostęp 2017-12-26].
  143. Jakub Górski. Miłe złego początki. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (541), s. 12, 22 marca 2002. 
  144. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 427, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  145. Jakub Górski. Prezes zrezygnował. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (541), s. 12, 22 marca 2002. 
  146. Grzegorz Michalewski. Mam nadzieję, że będzie lepiej. „Tygodnik Sanocki”. Nr 14 (543), s. 12, 5 kwietnia 2002. 
  147. Wkrótce poznany nowego prezesa. „Tygodnik Sanocki”. Nr 16 (545), s. 12, 19 kwietnia 2002. 
  148. Grzegorz Michalewski. Nowy prezes SKH. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (548), s. 11, 10 maja 2002. 
  149. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 428, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  150. Hokej. SKH zlikwidowano. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (558), s. 12, 19 lipca 2002. 
  151. Piotr Wacławski. Walne w SKH. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (473), s. 14, 1 grudnia 2000. 
  152. Grzegorz Michalewski. Hokej. Jest nowy klub. „Tygodnik Sanocki”. Nr 35 (564), s. 12, 30 sierpnia 2002. 
  153. Krajowy Rejestr Sądowy: Klub Hokejowy Sanok, numer KRS 0000126751.
  154. Grzegorz Michalewski. Hokej. Czekają na walne. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (566), s. 12, 13 września 2002. 
  155. Grzegorz Michalewski. Kadra KH Sanok. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (567), s. 12, 20 września 2002. 
  156. a b Grzegorz Michalewski. Nowy (stary) prezes. „Tygodnik Sanocki”. Nr 39 (568), s. 12, 27 września 2002. 
  157. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 433, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  158. Waldemar Mazgaj: W Sanoku grano charytatywnie. nowiny24.pl, 2002-12-30. [dostęp 2016-03-22].
  159. Zawodowcy i amatorzy o awans. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 2, 8–9 marca 2003. 
  160. Na lodowisku 7:0 dla Orlika. Wynik meczu został jednak zweryfikowany jako walkower dla drużyny z Sanoka, jako że w drużynie Orlika w tym meczu wystąpił nieuprawniony zawodnik Tomasz Połącarz, który wcześniej dwukrotnie otrzymał karę meczu (13 października 2002 i 7 marca 2003).
  161. Sprawiedliwość z importu. O awans. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 2, 15–16 marca 2003. 
  162. Zarząd KH Sanok. Pozostaną w pamięci. Grzegorz Pastuszak 1976-2003. Pożegnanie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 34 (615), s. 11, 22 sierpnia 2003. 
  163. Grzegorz Michalewski. Pamiętajmy.... „Tygodnik Sanocki”. Nr 45 (678), s. 11, 29 października 2004. 
  164. Z innych aren. Hokej na lodzie. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 14, 22 marca 2004. 
  165. Tyskie ambicje. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 7, 9 września 2004. 
  166. Słowo bramkarza. Wyniki. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 7, 11–12 września 2004. 
  167. a b Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 444, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  168. Sprawozdanie: Trzy lata czekaliśmy na tę chwilę!. hokej.net, 11 września 2004. [dostęp 2014-12-22].
  169. Powrót po trzech latach, „Tygodnik Sanocki” nr 38 (671) z 17 września 2004, s. 1.
  170. Walkower dla Unii. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 6, 23 września 2004. 
  171. Z różnych aren. Hokej. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 2, 9–10 października 2004. 
  172. Poprawiny na lodzie. „Trybuna Śląska-Kibic”, s. 10, 2 listopada 2004. 
  173. Waldemar Mazgaj, Marian Struś: Hokej: Sanok zostaje w ekstraklasie. nowiny24.pl, 2005-03-20. [dostęp 2016-01-22].
  174. Bartosz Wiśniewski. Zdegradowani. „Tygodnik Sanocki”. Nr 13 (751), s. 12, 31 marca 2006. 
  175. Championnat de Pologne 2005/06. passionhockey.com. [dostęp 2017-08-07]. (fr.).
  176. Waldemar Mazgaj: Jest zapotrzebowanie na hokej. nowiny24.pl, 2006-03-27. [dostęp 2017-08-07].
  177. Waldemar Mazgaj: Hokej: To już jest koniec?. nowiny24.pl, 2006-03-06. [dostęp 2017-08-07].
  178. Dobre pożegnanie, „Tygodnik Sanocki” nr 12 (750) z 24 marca 2006, s. 12.
  179. Marian Struś. A jednak KH w ekstraklasie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 26 (764), s. 12, 30 czerwca 2006. 
  180. Bartosz Wiśniewski. KH po walnym. Trzeba stawiać na młodzież. „Tygodnik Sanocki”. Nr 20 (758), s. 12, 19 maja 2006. 
  181. Wielkie rzeczy rodzą się w bólach. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 49 (787) z 8 grudnia 2006. 
  182. Sport: Doradza, broni i... odprawia msze. franciszkanie.pl, 2007-03-07. [dostęp 2014-10-20].
  183. Marian Struś. Uznanie dla ludzi sportu. „Tygodnik Sanocki”, s. 3, nr 4 (1153) z 24 stycznia 2014. 
  184. Hokej z Lotosem, „Tygodnik Sanocki” nr 30 (768) z 28 lipca 2006, s. 12.
  185. Marian Struś. Podkarpacki Bank Spółdzielczy sponsorem KH. Bank za hokejem. „Tygodnik Sanocki”. Nr 34, s. 12, 25 sierpnia 2006. 
  186. Wojciech Świerkot: Nowy trener hokeistów KH Sanok. wiadomosci24.pl, 2007-11-26. [dostęp 2017-03-29].
  187. Klub Hokejowy Sanok zmienia nazwę!. hokej.net, 14 listopada 2011. [dostęp 2014-10-20].
  188. Roháčik novým trénerom Sanoku. pluska.sk, 2008-12-16. [dostęp 2017-03-29]. (słow.).
  189. Nowy trener KH Sanok. sanok24.pl, 26 listopada 2007. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 września 2015)].
  190. Ciarko i PBS Bank podpisali umowy sponsorskie. hokej.net, 31 sierpnia 2009. [dostęp 2014-10-20].
  191. Waldemar Mazgaj: Hokej. Trener Lubomir Rohacik wraca do Sanoka. nowiny24.pl, 2009-11-11. [dostęp 2016-07-18].
  192. Ľubomír Roháčik żegna się z Ciarko KH. hokej.net, 15 marca 2010. [dostęp 2014-10-20].
  193. Pary I rundy play-off. hokej.net, 7 lutego 2011. [dostęp 2014-10-20].
  194. JKH GKS w półfinale. hokej.net, 16 lutego 2011. [dostęp 2014-10-20].
  195. Uchwała Nr IX/ 75/11 Rady Miasta Sanoka z dnia 16.06.2011r. w sprawie utworzenia spółki „Ciarko PBS Bank Sanok” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. bip.um.sanok.pl, 2011-06-30. [dostęp 2018-04-09].
  196. Waldemar Mazgaj: Hokej. Jest zgoda miasta na Ciarko PBS Bank Sanok. nowiny24.pl, 16 czerwca 2011. [dostęp 2014-10-20].
  197. Znamy władze spółki CIARKO PBS BANK. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15, s. 12, 12 sierpnia 2011. 
  198. Waldemar Mazgaj: Spółka hokejowa musi spłacić długi stowarzyszenia. nowiny24.pl, 7 lipca 2011. [dostęp 2014-10-20].
  199. Uchwała Nr XIII/112/11 Rady Miasta Sanoka z dnia 30.08.2011r. w sprawie zmiany umowy spółki Ciarko PBS Bank Sanok. bip.um.sanok.pl, 2011-09-15. [dostęp 2018-04-09].
  200. Uchwała Nr XIV/132/11 Rady Miasta Sanoka z dnia 20.09.2011r. w sprawie wyrażenia zgody na zmianę umowy spółki „Ciarko PBS Bank Sanok”. bip.um.sanok.pl, 2011-09-30. [dostęp 2018-04-09].
  201. Ciarko PBS Bank Klub Hokejowy Sanok Sp. z o.o.. krs-online.com.pl. [dostęp 2014-10-20].
  202. Sanok gospodarzem turnieju finałowego PP. hokej.net. [dostęp 2017-01-14].
  203. Ciarko PBS Bank Sanok i Comarch Cracovia w finale PLH!. interia.pl. [dostęp 2012-02-25].
  204. Sanok mistrzem jest!. hokej.net. [dostęp 2012-03-15].
  205. PLH: Ciarko PBS Bank KH Sanok mistrzem Polski. onet.pl. [dostęp 2012-03-15].
  206. Marek Ziętara opuszcza Ciarko PBS Bank KH Sanok. hokej.net, 130 marca 2012. [dostęp 2014-10-20].
  207. Oficjalnie: Milan Stasz trenerem Ciarko PBS Bank KH Sanok. hokej.net, 27 kwietnia 2012. [dostęp 2014-10-20].
  208. Ćwikła asystentem słowackiego trenera. hokej.net, 24 kwietnia 2012. [dostęp 2014-10-20].
  209. Niespodziewana zmiana na ławce trenerskiej!. hokej.net, 2012-11-10. [dostęp 2012-11-10].
  210. Zmiana trenera w naszej drużynie. khsanok.net, 2012-11-13. [dostęp 2012-11-13].
  211. 2012–2013 Continental Cup. Group E in Stavanger, Norway. iihf.com. [dostęp 2014-11-23]. (ang.).
  212. PK: Walczyli jak równy z równym, ale te błędy .... hokej.net, 23 listopada 2012. [dostęp 2014-10-20].
  213. PK: Mistrz Białorusi skuteczniejszy, odblokowanie Wolskiego. hokej.net, 24 listopada 2012. [dostęp 2014-10-20].
  214. Mistrz Polski bez zdobyczy w Stavanger. Mietałłurg w finale!. hokej.net, 25 listopada 2012. [dostęp 2014-10-20].
  215. Niemożliwe stało się możliwe! Cracovia w finale!. hokej.net, 12 marca 2013. [dostęp 2014-10-20].
  216. GKS Tychy brązowym medalistą PLH!. hokej.net, 22 marca 2013. [dostęp 2014-10-20].
  217. Koniec rządów Piotra Krysiaka. Komunikat. hokej.net, 2013-05-16. [dostęp 2013-05-16].
  218. Piotr Krysiak odwołany z funkcji prezesa Ciarko PBS Bank KH Sanok!. esanok.pl, 2013-05-16. [dostęp 2013-05-16].
  219. Ewa Gorczyca: Prokuratorskie śledztwo w sprawie spółki Ciarko PBS Bank Klub Hokejowy Sanok. nowiny24.pl, 9 grudnia 2013. [dostęp 2014-05-06].
  220. Prokuratura sprawdza spółkę Ciarko PBS Bank. Czy były prezes usłyszy zarzuty?. isanok.pl, 10 grudnia 2013. [dostęp 2014-05-06].
  221. Hokej. Złoty medal juniorów młodszych Ciarko PBS Bank Sanok. nowiny24.pl, 2013-03-03. [dostęp 2016-07-23].
  222. Martyna Sokołowska: Juniorzy Ciarko PBS Bank KH Sanok: Ten tytuł to spełnienie naszych marzeń. isanok.pl, 2013-03-04. [dostęp 2016-07-23].
  223. Waldemar Bukowski nowym prezesem Ciarko PBS Bank. hokej.net, 23 lipca 2013. [dostęp 2014-10-20].
  224. Drugi tydzień przygotowań na lodzie. hokej.net, 2013-08-06. [dostęp 2013-08-06].
  225. Przed sezonem... Ciarko PBS Bank KH Sanok. hokej.net, 2013-09-17. [dostęp 2013-09-17].
  226. Miroslav Fryčer trenerem Ciarko PBS Bank KH Sanok. hokej.net, 11 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-12].
  227. Złoty Sanok!. hokej.net, 3 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-04].
  228. Polska Hokej Liga: Ciarko PBS Bank Sanok po raz drugi mistrzem Polski!. interia.pl, 3 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-04].
  229. Rozbudzony apetyt w Sanoku. Jutro początek sezonu. nowiny24.pl, 9 września 2014. [dostęp 2014-09-09].
  230. Fryčer ponownie trenerem Sanoka. hokej.net, 23 września 2014. [dostęp 2014-09-23].
  231. Nowy trener bramkarzy w Ciarko PBS Bank KH Sanok. khsanok.net, 1 października 2014. [dostęp 2014-10-08].
  232. Awans Mistrza Polski do półfinału Pucharu Kontynentalnego!. hokej.net, 19 października 2014. [dostęp 2014-10-20].
  233. 2014–2015 Continental Cup. Group C in Brasov, Romania. iihf.com. [dostęp 2014-11-23]. (ang.).
  234. Henrik Manninen: Joy for Sanok. iihf.com, 20 października 2014. [dostęp 2014-10-23]. (ang.).
  235. Komitet Honorowy. blecharczyk.sanok.pl. [dostęp 2015-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)].
  236. Dziękujemy za upór i wsparcie – Ciarko PBS Bank KH Sanok.... blecharczyk.sanok.pl. [dostęp 2015-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2014)].
  237. 2014–2015 Continental Cup. Group E in Angers, France. iihf.com. [dostęp 2014-11-23]. (ang.).
  238. PK: Mistrzowie Polski bez zwycięstwa w Angers. hokej.net, 23 listopada 2014. [dostęp 2014-11-22].
  239. Rezygnacja prezesa. hokej.net, 16 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-16].
  240. Rekord pobity, Sanok w finale. hokej.net, 28 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-29].
  241. Hokejowa Kraków Arena. pzhl.org.pl, 28 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 grudnia 2014)].
  242. Puchar Polski dla tyszan. hokej.net, 28 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-29].
  243. GKS Tychy z Pucharem Polski!. pzhl.org.pl, 28 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 grudnia 2014)].
  244. Sanoczanie postawili kropkę nad „i”. hokej.net, 4 marca 2015. [dostęp 2015-03-26].
  245. Tyszanie w finale. Zabójcze 140 sekund. hokej.net, 20 marca 2015. [dostęp 2015-03-26].
  246. Brązowe „Szarotki”. hokej.net, 16 marca 2015. [dostęp 2015-03-26].
  247. Czas trenera Frycera w Sanoku już minął. nowiny24.pl, 14 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-18].
  248. Fryčer surowo ukarany. hokej.net, 18 marca 2015. [dostęp 2015-04-18].
  249. MP Juniorów: Złoto dla Sanoka!. hokej.net, 12 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-12].
  250. Mirosław Ząbkiewiczą: Hokeiści Ciarko PBS Bank Sanok mistrzami Polski juniorów. interia.plinteria.pl, 2015-04-12. [dostęp 2016-11-14].
  251. Transfery 2015/2016. hokej.net/. [dostęp 2015-07-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-06)].
  252. Co z hokejem w Sanoku?. khsanok.net, 2015-05-13. [dostęp 2015-07-16].
  253. Miłosz Bieniaszewski: Sanoczanie mają urlop, Mike Danton się żegna. nowiny24.pl, 2015-07-10. [dostęp 2015-07-16].
  254. STS S.A. oficjalnie powołana! Zawodnicy na urlopach. hokej.net, 2015-07-16. [dostęp 2015-07-16].
  255. Sanockie Towarzystwo Sportowe S.A.. krs-online.com.pl. [dostęp 2015-09-06].
  256. Radosław Kozłowski: Postawili na Fina. hokej.net, 2015-07-29. [dostęp 2015-07-30].
  257. Korekta nazwy. hokej.net, 2015-08-26. [dostęp 2015-08-26].
  258. Nowy logotyp Ciarko PBS Bank STS Sanok. hokej.net, 2015-09-02. [dostęp 2015-09-03].
  259. Uchwała Nr XI/77/15 Rady Miasta Sanoka z dnia 10 września 2015 r. w sprawie przystąpienia do spółki i objęcia akcji Sanockiego Towarzystwa Sportowego SA z siedzibą w Sanoku. bip.um.sanok.pl, 2015-09-24. [dostęp 2018-04-10].
  260. Hokej: Sanok przystąpił do spółki hokejowej. W negocjacjach miasto postawione pod ścianą?. esanok.pl, 2015-09-10. [dostęp 2015-09-11].
  261. Spółka zawiązana. Prezesem Damian Delekta. esanok.pl, 2015-09-22. [dostęp 2015-09-22].
  262. Miasto przystąpiło do spółki. hokej.net, 2015-09-22. [dostęp 2015-09-22].
  263. Walkower podtrzymany. hokej.net, 2015-11-15. [dostęp 2016-03-22].
  264. Ponownie poniżej oczekiwań, ale rywale zagrali do Sanoka. hokej.net, 2016-11-15. [dostęp 2016-03-22].
  265. Złoty gol Kosteckiego daje półfinał STS-owi. hokej.net, 2016-02-23. [dostęp 2016-03-22].
  266. Łukasz Sikora: Wysokie zwycięstwo. Cracovia w finale!. hokej.net, 2016-03-12. [dostęp 2016-03-22].
  267. Maciej Zubek: Górale lubią brąz!. hokej.net, 2016-02-20. [dostęp 2016-03-22].
  268. Waldemar Mazgaj: 2016-05-16. nowiny24.pl, 2016-05-16. [dostęp 2016-05-16].
  269. Komunikat po spotkaniu Rady Nadzorczej STS S.A.. sts.sanok.pl, 2016-07-06. [dostęp 2016-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-10)].
  270. Spotkanie udziałowców spółki. Będzie konkurs na prezesa STS S.A.. sts.sanok.pl, 2016-08-12. [dostęp 2016-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-22)].
  271. Jerzy Burtan prezesem STS Sanok. hokej.net, 2016-11-28. [dostęp 2016-11-28].
  272. Jerzy Burtan nie jest już prezesem STS-u. hokej.net, 2017-06-07. [dostęp 2017-06-08].
  273. Cel minimum to start w rozgrywkach 1-szej ligi. hokej.net, 2017-03-28. [dostęp 2017-06-21].
  274. Reaktywacja hokeja od niższej klasy rozgrywkowej. hokej.net, 2017-04-26. [dostęp 2017-06-21].
  275. Sanok nadal bez seniorskiego hokeja?. hokej.net, 2017-05-24. [dostęp 2017-06-21].
  276. STS Sanok chce zagrać w 2. lidze słowackiej. hokej.net, 2017-05-30. [dostęp 2017-06-21].
  277. STS w drugiej lidze słowackiej. „Poziom powinien być wyższy, aniżeli w polskiej I lidze”. hokej.net, 2017-06-02. [dostęp 2017-06-21].
  278. HK 58 Sanok przyjęty w struktury 2. ligi słowackiej. hokej.net, 2017-06-02. [dostęp 2017-06-21].
  279. V II. lige aj kluby z Poľska a Maďarska. hockeyslovakia.sk, 2017-07-11. [dostęp 2017-09-08].
  280. Zwycięski Sanok, znamy terminarz ligowy. hokej.net, 2017-09-02. [dostęp 2017-09-08].
  281. Skład Sanoka na drugą ligę słowacką już niemal gotowy. hokej.net, 2017-06-26. [dostęp 2017-07-23].
  282. Zwycięski sparing z Bardejovem. hokej.net, 2017-08-28. [dostęp 2017-09-08].
  283. Waldemar Mazgaj: Zwycięstwo długiej po przewie. Ciarko KH 58 Sanok pokonał w sparingu HK Bardejów. nowiny24.pl, 2017-08-26. [dostęp 2017-09-08].
  284. Tomasz Demkowicz wrócił do Sanoka. hokej.net, 2017-10-30. [dostęp 2017-10-30].
  285. Celkové – Skupina B VÝCHOD (Základná časť). hockeyslovakia.sk. [dostęp 2018-02-22]. (słow.).
  286. Sanok przegrał batalię o trzecie miejsce. hokej.net, 2018-01-29. [dostęp 2018-02-22].
  287. Sanok zaczyna play-off od zwycięstwa. hokej.net, 2018-02-07. [dostęp 2018-02-22].
  288. Sanok przegrał rewanż w ćwierćfinale play-off. hokej.net, 2018-02-10. [dostęp 2018-02-22].
  289. 2 liga słowacka: Półfinał nie dla Sanoka. hokej.net, 2018-02-12. [dostęp 2018-02-22].
  290. Iskra Partizanske lepsza od Ciarko KH 58 Sanok. esanok.pl, 2018-02-18. [dostęp 2018-02-22].
  291. Jakub Šoth: Celkové – Skupina B VÝCHOD (Základná časť). druhaliga.sk, 2018-02-20. [dostęp 2018-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-22)]. (słow.).
  292. Wygrana z Iskrą na lodzie rywala. Z powodu kontuzji poddany niedzielny pojedynek. esanok.pl, 2018-02-25. [dostęp 2018-02-26].
  293. Jakub Šoth: Dolný Kubín a Sanok si vybojovali rozhodujúce stretnutia, Brezno ukončilo sériu s Levicami. druhaliga.sk, 2018-02-25. [dostęp 2018-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-26)]. (słow.).
  294. Sanok z propozycją gry w PHL. „To wyróżnienie. Rozważymy ją”. hokej.net, 2018-04-12. [dostęp 2018-07-17].
  295. Sanocki hokej ponownie w słowackiej drugiej lidze. hokej.net, 2018-05-12. [dostęp 2018-07-17].
  296. Sanok poznał terminarz 2 ligi słowackiej. hokej.net, 2018-07-09. [dostęp 2018-07-17].
  297. Władze. sts.sanok.pl. [dostęp 2020-09-14].
  298. Radosław Kozłowski: Zagłębie Sosnowiec i STS Sanok z licencjami na grę w PHL. hokej.net, 2020-07-14. [dostęp 2020-07-06].
  299. ŁP: Ziętara blisko powrotu do Sanoka. hokej.net, 2020-07-10. [dostęp 2020-07-06].
  300. Kacper Langowski: Radwański: Postawimy na utalentowaną młodzież. hokej.net, 2020-07-19. [dostęp 2020-07-19].
  301. Sebastian Królicki: Oficjalnie. Marek Ziętara trenerem STS-u Sanok. hokej.net, 2020-07-15. [dostęp 2020-07-15].
  302. ŁP: Ćwikła: Chcemy wygrywać, ale rzeczywistość nas brutalnie weryfikuje. hokej.net, 2020-10-27. [dostęp 2020-10-27].
  303. Sebastian Królicki: STS Sanok ma nowy logotyp. hokej.net, 2020-07-20. [dostęp 2020-07-26].
  304. ŁP: Ciarko ponownie tytularnym sponsorem STSu. hokej.net, 2020-09-09. [dostęp 2020-09-14].
  305. Waldemar Mazgaj: Hokeiści Ciarko STS-u Sanok zakończyli sezon zasadniczy zwycięstwem. Hat trick jubilata, 20-letniego Macieja Witana. nowiny24.pl, 2021-02-20. [dostęp 2021-09-19].
  306. GKS Tychy w półfinale PHL. Ciarko STS Sanok – GKS Tychy 1:4. tychynews.pl, 2021-02-28. [dostęp 2021-09-19].
  307. Sebastian Królicki: Niezbędnik kibica – Ciarko STS Sanok. „Powalczyć o coś więcej”. hokej.net, 2021-09-08. [dostęp 2021-09-19].
  308. Sebastian Królicki: Sanoczanie bez trenera. Ziętara złożył dymisję. hokej.net, 2021-11-22. [dostęp 2021-11-22].
  309. Sebastian Królicki: Ziarko o decyzji Ziętary. „To syndrom wypalenia”. hokej.net, 2021-11-22. [dostęp 2021-11-22].
  310. Sebastian Królicki: Oficjalnie. Miika Elomo nowym trenerem Ciarko STS Sanok. hokej.net, 2022-01-14. [dostęp 2022-01-14].
  311. Duży pożar w Sanoku. Płonie Ciarko. wp.pl, 2022-06-09. [dostęp 2022-06-09].
  312. Sebastian Królicki: STS Sanok bez sponsora tytularnego. Co dalej z sanockim hokejem?. hokej.net, 2022-06-27. [dostęp 2022-07-16].
  313. Sebastian Królicki: Biała flaga wywieszona. STS Sanok nie zagra w PHL. hokej.net, 2022-05-15. [dostęp 2022-07-16].
  314. Sebastian Królicki: A jednak! STS Sanok zagra w Polskiej Hokej Lidze!. hokej.net, 2022-07-20. [dostęp 2022-07-20].
  315. Sebastian Królicki: Nowa nazwa sanockiego klubu. Marma Ciarko STS Sanok!. hokej.net, 2022-07-27. [dostęp 2022-07-27].
  316. STSik nową maskotką klubu z Sanoka. hokej.net, 2022-09-08. [dostęp 2022-09-19].
  317. skh: STS Sanok bez trenera! Miika Elomo będzie pracował we Francji. hokej.net, 2023-06-15. [dostęp 2023-06-17].
  318. Sebastian Królicki: Elmo Aittola nowym trenerem STS-u Sanok. hokej.net, 2023-06-21. [dostęp 2023-11-28].
  319. Piotr Paszkiewicz. Zakończenie wakacji – atrakcje, koncerty i prezentacja STS-u. „Tygodnik Sanocki”. Nr 36, s. 9, 8 września 2023. 
  320. Nagrody Miasta za rok 1993 przyznane. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, nr 15 (127) z 15 kwietnia 1994. 
  321. Franciszek Oberc, Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków 1995, s. 965.
  322. Nagroda Miasta Sanoka. W: Franciszek Oberc: Sanok. Instytucje kultury. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1999, s. 123. ISBN 83-909787-3-3.
  323. Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 532, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  324. Sanok: Orły w Krynicy. pap.pl, 2012-04-23. [dostęp 2022-04-04].
  325. Hokejowe Orły 2014 – znamy zwycięzców. hokej.net, 2 czerwca 2014. [dostęp 2014-06-04].
  326. Jubileszowa Lampa SZGNiG dla Naprzodu. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 2 (166) z 13 stycznia 1995. 
  327. Ku pamięci Piotrka. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 35 (199) z 1 września 1995. 
  328. Pierwsze koty za płoty. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 36 (200) z 8 września 1995. 
  329. Marek Pomykała. Piotr by się ucieszył. „Tygodnik Sanocki”. Nr 36 (252), s. 12, 6 września 1996. 
  330. III Memoriał Piotra Milana. W rytmie czardasza. „Tygodnik Sanocki”. Nr 34 (302), s. 16, 22 sierpnia 1997. 
  331. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 340, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  332. HK LK Prešov zwycięzcą turnieju. Sanok grał do końca. hokej.net, 17 sierpnia 2008. [dostęp 2014-10-20].
  333. Zwycięstwo gospodarzy na zakończenie turnieju. hokej.net, 15 sierpnia 2009. [dostęp 2014-10-20].
  334. Ciarko KH z Pucharem Burmistrza Sanoka okupiony kontuzjami. hokej.net, 15 sierpnia 2010. [dostęp 2014-10-20].
  335. Puchar Burmistrza zostaje w Sanoku. hokej.net, 13 sierpnia 2011. [dostęp 2014-10-20].
  336. Joanna Kozimor. Balans na krążku. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, nr 20 (102) z 22 października 1993. 
  337. Walne zebranie STS–Autosan. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 28 (192) z 14 lipca 1995. 
  338. Grzegorz Kawczyński dyrektorem STS. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 25 (108) z 3 grudnia 1993. 
  339. W klubie. Nowe władze. „Tygodnik Sanocki”. Nr 47 (576), s. 12, 22 listopada 2002. 
  340. Wolanin zrezygnował, „Tygodnik Sanocki” nr 25 (658) z 18 czerwca 2004, s. 12.
  341. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 443, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  342. Jeszcze o zebraniu członków klubu KH SANOK.... hokej.net, 3 lipca 2004. [dostęp 2014-10-13].
  343. Nowy prezes KH Sanok, „Tygodnik Sanocki” nr 28 (661) z 9 lipca 2004, s 12.
  344. Jest nowy prezes, „Tygodnik Sanocki” nr 40 (673) z 1 października 2004, s. 12.
  345. Olbrzymia presja, „Tygodnik Sanocki” nr 47 (680) z 19 listopada 2004, s. 12.
  346. Jest prezes, jest trener, „Tygodnik Sanocki” nr 19 (705) z 13 maja 2005, s 12.
  347. Bartosz Wiśniewski. Nowe władze. „Tygodnik Sanocki”, s. 12, nr 2 (740) z 13 stycznia 2006. 
  348. Chcemy budować profesjonalny hokej. „„Tygodnik Sanocki” s. 12.”, s. 12, nr 20 (810) z 18 maja 2007. 
  349. Utrzymać drużynę, „Tygodnik Sanocki” nr 11 (1009) z 19 marca 2011, s. 15.
  350. Nowy trener w KH Sanok. hokej.net, 24 lutego 2003. [dostęp 2014-11-09].
  351. Brusil znów w Sanoku?. hokej.net, 2004-01-06. [dostęp 2017-12-26].
  352. Waldemar Mazgaj: Brusil obserwował Cracovię. nowiny24.pl, 2004-03-01. [dostęp 2017-12-26].
  353. Czech trenerem KH, „Tygodnik Sanocki” nr 44 (677) z 29 października 2004, s. 12.
  354. Sebastian Królicki: Brusil w Sanoku. hokej.net, 2005-05-07. [dostęp 2017-12-26].
  355. Marian Struś: Hokej: Zbuduję dobrą, mocną drużynę. nowiny24.pl, 2005-05-10. [dostęp 2017-12-26].
  356. Jest prezes, jest trener. „Tygodnik Sanocki”. Nr 19 (705), s. 12, 13 maja 2005. 
  357. Bartosz Wiśniewski. Trener odchodzi. „Tygodnik Sanocki”. Nr 39 (725), s. 12, 30 września 2005. 
  358. Siła zespołów może się zmienić. nowosci.com.pl, 2005-09-28. [dostęp 2017-12-26].
  359. Marian Brusil nie jest już trenerem KH Sanok. hokej.net, 2005-09-26. [dostęp 2017-12-26].
  360. Bartosz Wiśniewski. Nowy trener. „Tygodnik Sanocki”. Nr 40 (726), s. 11, 7 października 2005. 
  361. Waldemar Mazgaj, Marian Struś: Hokej: Lanie razy dwa. nowiny24.pl, 2005-10-02. [dostęp 2017-12-26].
  362. Championnat de Pologne 2005/06. hockeyarchives.info. [dostęp 2017-12-26]. (fr.).
  363. Worwa nowym trenerem!. hokej.net, 2005-10-03. [dostęp 2017-08-07].
  364. Podziękowali Worwie. hokej.net, 2006-04-19. [dostęp 2017-08-07].
  365. Absolutorium dla Zarządu KH Sanok. Trener Yakimov w przyszłym tygodniu w Sanoku. sanok24.pl, 6 czerwca 2009. [dostęp 2014-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 stycznia 2014)].
  366. Janczuszka i Ziętara trenerami Ciarko KH Sanok. interia.pl, 21 kwietnia 2010. [dostęp 2014-10-20].
  367. Numer #17 oficjalnie zastrzeżony!. khsanok.net, 2013-09-19. [dostęp 2013-09-20].
  368. Zmarł Jan Paszkiewicz były król strzelców Stali Sanok. hokej.net. [dostęp 2012-02-04].
  369. Ponadto w składzie kadry byli także zawodnicy drużyny KH Sanok do lat 20, lecz nie będący wychowankami sanockiego klubu: Artur Budzowski, Dariusz Wanat (obaj Oświęcim), Kamil Dolny (Gdańsk), Karol Kisielewski, Adam Kałużny (Krynica).
  370. Ponadto w składzie kadry był Krzysztof Bukowski, który wcześniej rozwijał karierę juniorską w sanockim klubie.
  371. Obaj formalnie zawodnicy UKS Niedźwiadki MOSiR Sanok.
  372. a b Ponadto w składzie kadry był ówczesny zawodnik KH Sanok Łukasz Bułanowski, będący wychowankiem klubu z Warszawy.
  373. Ponadto w składzie kadry był ówczesny zawodnik KH Sanok Kamil Dolny, będący wychowankiem klubu z Gdańska.
  374. Ponadto w składzie kadry był ówczesny zawodnik KH Sanok Dariusz Wanat, będący wychowankiem klubu z Oświęcimia. W ekipie byli także Karol Kisielewski, Michael Łuba, którzy wcześniej rozwijali karierę juniorską w sanockim klubie.
  375. Ponadto w składzie kadry był Jauhienij Kamienieu, który wcześniej rozwijał karierę juniorską w sanockim klubie.
  376. Konrad Filipek, będący nominalnym napastnikiem, do turnieju został zgłoszony jako obrońca.
  377. Ponadto w składzie kadry był ówczesny zawodnik Geneve Future Hockey Krzysztof Bukowski, będący wychowankiem sanockiego klubu. Będąc nominalnym napastnikiem do turnieju został zgłoszony jako obrońca.
  378. Roster. Poland. iihf.com. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
  379. Dariusz Oberc i Wojciech Zubik byli wówczas zawodnikami STS, a Tomasz Demkowicz reprezentował wówczas Górnika Katowice. Por. Piotr Zawadzki. Biało-czerwoni. „Trybuna Śląska”, s. 8, nr 28 z 4 lutego 1993. 
  380. Kontrakt podpisany. Wolski oficjalnie zawodnikiem Ciarko PBS Bank. hokej.net, 2012-10-18. [dostęp 2012-10-19].
  381. Skład klubu. Marma Ciarko STS Sanok. hokej.net. [dostęp 2022-11-25].
  382. Marek Pomykała. W kółko do obłędu. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, nr 34 (198) z 25 sierpnia 1995. 
  383. Grzegorz Boczar. Katarzyna Wójcicka na czele Złotej Dziesiątki '99. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (435), s. 6, 10 marca 2000. 
  384. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995–2000. „Rocznik Sanocki 2001”, s. 345, 2001. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096. 
  385. Dziewczyny na lodzie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 10 (696), 11 marca 2005. 
  386. W Sanoku powstała żeńska sekcja hokeja!. podkarpacie.info, 22 maja 2012. [dostęp 2014-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 maja 2014)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]