KMZ TU10
 TU10-005 | |
| Producent |
Kambarskie Zakłady Mechaniczne (ros. Камба́рский машинострои́тельный заво́д) - Kambarka |
|---|---|
| Lata budowy |
2010 - obecnie |
| Układ osi |
B'B' |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
20 t |
| Długość |
11040 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
spalinowa |
| Typ silników |
JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10) |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa |
169 kW (230 KM) przy 1900 obr/min |
| Rodzaj przekładni |
Hydromechaniczna VOITH D864, DIWA 3E |
| Prędkość konstrukcyjna |
50 km/h |
| Nacisk osi na szyny |
5 ton |
| System hamulca | |
| Parametry użytkowe | |
| Sterowanie wielokrotne |
brak |
TU10 (ros. ТУ10) – wąskotorowa lokomotywa spalinowa zaprojektowana i produkowana od roku 2010 w rosyjskich Kambarskich Zakładach Mechanicznych (Kambarskij maszynostroitjelnyj zawod, ros. Камбарский машиностроительный завод) dla potrzeb tamtejszych wąskotorowych kolei dziecięcych (pionierskich), przystosowana do pracy na torach o rozstawie szyn 750 mm. Potrzeba stworzenia tej konstrukcji wynikała z wyeksploatowania lokomotyw serii TU2 pracujących na kolejach dziecięcych. Były to, do tej pory, jedyne lokomotywy z dwiema kabinami sterowniczymi - czyli przypominające większość liniowych lokomotyw RŻD. Takie podobieństwo z punktu kolei dziecięcych jest szczególnie ważne, gdyż dla dużej części młodzieży pracującej na tych wąskotorówkach jest to praktyczny wstęp do przyszłej pracy na „dużej kolei”.
Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja TU10 w znacznym stopniu bazuje na podzespołach i rozwiązaniach technicznych innej lokomotywy, wytwarzanej wcześniej w tych samych zakładach, TU7A w wersji 240-konnej wprowadzonej do produkcji w 2008 roku.
Ostoja i pudło[edytuj | edytuj kod]
Lokomotywa ma spawaną ostoję opartą za pośrednictwem ośmiu ślizgów na dwóch dwuosiowych wózkach. Zastosowano całkowicie nowe pudło. Pojazd posiada dwie kabiny sterownicze z osobnymi przedsionkami, pomiędzy którymi znajduje się przedział maszynowy. Każdy przedsionek ma dwa wyjścia na zewnątrz. Pochylone ściany czołowe wykonane z tworzyw sztucznych nadają całości nowoczesny wygląd. Stanowisko maszynisty i pomocnika zaprojektowano w taki sposób, aby przypominały rozwiązania spotykane w lokomotywach szerokotorowych. Ergonomiczne pulpity, wentylacja oraz przyczyniający się do obniżenia hałasu układ całego pudła wpływają na polepszenie warunków pracy załogi.
Układ napędowy[edytuj | edytuj kod]
Lokomotywa napędzana jest turbodoładowanym, sześciocylindrowym (w układzie V) silnikiem wysokoprężnym JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10) o mocy 230 KM współpracującym z przekładnią hydromechaniczną typu VOITH DIWA 3E D864, która z kolei połączona jest ze skrzynią redukcyjno-nawrotną o stosunku redukcji przy jeździe do przodu 2,34 i do tyłu 2,33. Skrzynia ta za pomocą wału kardana łączy się ze skrzynią rozdzielczą o przełożeniu 1,43, z której napęd przekazywany jest do wózków lokomotywy także za pomocą wałów kardana. Układ napędowy sterowany jest elektropneumatycznie, posiada elektroniczne monitorowanie i diagnostykę. W przedziale maszynowym zainstalowano system automatycznego wykrywania i gaszenia pożaru. Lokomotywa ma także rejestrator parametrów ruchu typu KLUB-U (ros. КЛУБ-У).
Układ hamulcowy[edytuj | edytuj kod]
Lokomotywa wyposażona jest w zespolony hamulec pneumatyczny systemu Matrosowa. Sterowanie nim odbywa się za pomocą głównego zaworu maszynisty № 394, oraz zaworu pomocniczego № 254-1, przy czym hamowanie pomocnicze działa tylko na jeden wózek lokomotywy (na każdym jest osobny siłownik). Zastosowano dwucylindrową sprężarkę tłokową (jeden stopień kompresji) napędzaną z silnika przekładnią pasową, która przy 2000 obr./min ma wydajność 0,2 m3/min i daje ciśnienie 0,7 MPa. W lokomotywie został zamontowany zawór rozrządczy № 292М.
Lista lokomotyw[edytuj | edytuj kod]
| Oznaczenie | Rok przyjęcia do służby | stacjonowanie |
|---|---|---|
| TU10-001 | 2010 | Mała Październikowa Kolej (ros. Малая Октябрьская железная дорога) |
| TU10-002 | 2010 | Nowomoskiewska Kolej Dziecięca (ros. Новомосковская детская железная дорога) |
| TU10-003 | 2010 | Gorkowska Kolej Dziecięca (ros. Горьковская детская железная дорога) |
| TU10-004 | 2010 | Mała Priwołżska Kolej (ros. Малая Приволжская железная дорога) |
| TU10-005 | 2011 | Jużno-Sachalińska Kolej Dziecięca (ros. Южно-Сахалинская детская железная дорога) |
| TU10-006 | 2011 | Mała Zachodnio-Syberyjska Kolej Dziecięca (ros. Малая Западно-Сибирская железная дорога) |
| TU10-007 | 2011 | Penzeńska Kolej Dziecięca (ros. Пензенская детская железная дорога) |
| TU10-010 | 2011 | Ufimska Kolej Dziecięca (ros. Уфимская детская железная дорога) |
Wady konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
W trakcie pierwszych jazd TU10-001 stwierdzono niewłaściwe działanie układu hamulcowego - przyczyną okazało się zastosowanie sprężarek o zbyt małej wydajności. Mimo to przy budowie kolejnych egzemplarzy wady tej nie naprawiono. Problemy pojawiają się także przy eksploatacji przekładni hydromechanicznej, która jest zunifikowana ze stosowaną w autobusach.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- https://web.archive.org/web/20120308034643/http://www.zavod-kmz.ru/produktsija/teplovoz_tu10.html (dostęp 20.02.2012) (ros.)
- http://pereyezd.ru/readarticle.php?article_id=166 (dostęp 20.02.2012) (ros.)