Kacper Kostecki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kacper Kostecki
Caspar Kostecki
Data i miejsce urodzenia

1785
Tyrawa Wołoska

Data i miejsce śmierci

13 lub 14 marca 1864
Sanok

Zawód, zajęcie

lekarz

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

doktor

Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari

Kacper Kostecki[a] herbu Prus II (ur. 1785 w Tyrawie Wołoskiej, zm. 13 lub 14 marca 1864 w Sanoku) – polski lekarz, doktor medycyny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1785 w Tyrawie Wołoskiej[1][2][3][b]. Kształcił się w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1809 uzyskał stopień akademicki oraz stopień doktora[1][2][3]. Po ukończeniu studiów służył w Armii Księstwa Warszawskiego[1][2][3]. Za swoje zasługi, które oddał służąc w szeregach 14 pułku piechoty podczas kampanii 1812, został odznaczony Krzyżem Złotym Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari nr 66 dekretem Komisji Rządowej Wojny w Warszawie z 17 czerwca 1820[2][1][3][4].

Osiadł w Samborze, gdzie udzielał się jako lekarz[2][1][3]. Od 1834 pracował w służbie rządowej[2][1][3]. Od 1834 był lekarzem powiatowym (Bezirksarzt) w Radowcach w ramach cyrkułu Bukowiny (Bukowiner Kreisamt)[5][2][1], od 1835 lekarzem powiatowym w Sanoku w ramach cyrkułu sanockiego (Sanoker Kreisamt)[6] (według innych źródeł wówczas pracował w Baligrodzie[2][1][3]), od 1836 był lekarzem cyrkularnym (obwodowym) w cyrkule jasielskim (Jasłoer Kreisamt)[7][2][3]. Od 1841 przez ponad 20 lat do końca życia był lekarzem cyrkularnym (określany także jako fizyk obwodowy[2][3]) ponownie w cyrkule sanockim[8][9][9][10][1][3][11][12].

Około 1856 otrzymał tytuł Honorowego Obywatelstwa Sanoka[9][13][14]. Łącznie przepracował w zawodzie lekarza około 55 lat[2]. Swój zawód wykonywał nierzadko z narażeniem własnego zdrowia, lecząc pacjentów podczas epidemii różnych chorób, bez różnicy na ich wyznanie czy narodowość[2]

Od około 1852 był żonaty z Anielą z domu Rzepecką[15][16]. Do końca życia zamieszkiwał w Sanoku pod numerem 74[15]. Według różnych źródeł zmarł 13[1] lub 14[15] marca 1864 w Sanoku w wieku 79[15] lub 80[10] lat. Uroczysty pogrzeb odbył się na cmentarzu w Sanoku w dniu 15[10][3][2] lub 16[15] marca 1864 przy udziale przedstawicieli wszystkich stanów[1] w uroczystościach pod przewodnictwem ks. proboszcza Franciszka Salezego Czaszyńskiego[15]. W relacji prasowej podano, że „najstarsi ludzie nie pamiętają tak wspaniałego pogrzebu, jeżeli wspaniałość tego obrzędu mierzyć będziemy według liczby osób towarzyszącym zwłokom zmarłego na miejsce wiecznego odpoczynku”[2][3].

Następcą Kacpra Kosteckiego na stanowisku lekarza cyrkularnego w Sanoku został w 1864 dr. Józef Demetrykiewicz[17]. Wdowa po doktorze zmarła 13 grudnia 1866 w Krakowie w wieku 80 lat i w tym mieście została pochowana[16].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji urzędników w trakcie zaboru austriackiego był określany w języku niemieckim jako „Caspar Kostecki”. Niekiedy w źródłach bywał wymieniona pod imieniem „Kasper”.
  2. ↑ W Tyrawie Wołoskiej urodził się także lekarz, prof. Franciszek Kostecki herbu Prus II, żyjący w latach 1758–1844, zob. Fryderyk Kazimierz Skobel. Dr. Franciszek Kostecki. Drugi z kolei Profesor Kliniki Lekaskiej w Szkole Głównej Krakowskiej. Szkic bijograficzny. „Przegląd Lekarski”. Nr 5, s. 41-42, 31 stycznia 1874. 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k Stanisław Kośmiński: Słownik lekarzów polskich obejmujący oprócz krótkich życiorysów lekarzy Polaków oraz cudzoziemców w Polsce osiadłych, dokładną bibliografią lekarską polską od czasów najdawniejszych aż do chwili obecnej. Warszawa: 1888, s. 240.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n Kronika miejscowa i zamiejscowa / Nadesłane. „Chwila”. Nr 68, s. 3, 4, 23 marca 1864. 
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l Fryderyk Kazimierz Skobel. Nekrologia. „Przegląd Lekarski”. Nr 14, s. 112, 4 kwietnia 1864. 
  4. ↑ Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2016-05-05].
  5. ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1835. Lwów: 1835, s. 51.
  6. ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1836. Lwów: 1836, s. 43.
  7. ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1837. Lwów: 1837, s. 39.
    • Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1838. Lwów: 1838, s. 41.
    • Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1839. Lwów: 1839, s. 44.
    • Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1840. Lwów: 1840, s. 44.
    • Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1841. Lwów: 1841, s. 45.
  8. ↑ Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1843. Lwów: 1843, s. 54.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1844. Lwów: 1844, s. 61.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1845. Lwów: 1845, s. 54.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1846. Lwów: 1846, s. 52.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1847. Lwów: 1847, s. 56.
    • Schematismus der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1848. Lwów: 1848, s. 65.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1849. Lwów: 1849, s. 28.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1850. Lwów: 1850, s. 30.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1851. Lwów: 1851, s. 3.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1852. Lwów: 1852, s. 28.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1853. Lwów: 1853, s. 28.
    • Provinzial Handbuch der Königreiche Galizien und Lodomerien für das Jahr 1854. Lwów: 1854, s. 30.
    • Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855. Lwów: 1855, s. 11.
    • Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1856. Lwów: 1856, s. 43.
  9. ↑ a b c Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1857. Lwów: 1857, s. 35.
    • Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1858. Lwów: 1858, s. 25.
    • Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1859. Lwów: 1859, s. 30.
    • Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1860. Lwów: 1860, s. 30.
    • Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1861. Lwów: 1861, s. 22.
    • Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869. Lwów: 1862, s. 33.
    • Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1863. Lwów: 1863, s. 33.
    • Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1864. Lwów: 1864, s. 35.
  10. ↑ a b c Kacper Kostecki. „Kurier Warszawski”. Nr 70, s. 431, 25 marca 1864. 
  11. ↑ Tomasz Opas, Zagadnienia ustrojowe, W czasach zaborów i niewoli, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 340-341.
  12. ↑ Edward Zając, Szpital Powszechny w Sanoku, Szpital Specjalistyczny w Sanoku, s. 8 [dostęp 2016-04-26].
  13. ↑ Kronika. Dokument dot. budowy magazynu augmentacyjnego w Sanoku z 1 maja 1862. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. 8, s. 3, 15 lutego 1914. 
  14. ↑ Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 523, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  15. ↑ a b c d e f Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 119 (poz. 27).
  16. ↑ a b Nekrolog. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2021-06-13].
  17. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1865. Lwów: 1865, s. 36.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kacper_Kostecki&oldid=71782224”