Koszedary
54°52′N 24°27′E/54,866667 24,450000
 |
Ten artykuł od 2010-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
 Katedra w Koszedarach | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Rejon | |||
| Burmistrz |
Romualdas Urmilevicius | ||
| Powierzchnia |
11 km² | ||
| Populacja (2005) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy |
370 | ||
| Kod pocztowy |
LT-4230 | ||
Położenie na mapie Litwy  | |||
| 54°52′N 24°27′E/54,866667 24,450000
| |||
| Strona internetowa | |||
Koszedary (lit. Kaišiadorys) – miasto litewskie w regionie Auksztota w okręgu kowieńskim, siedziba gminy.
Koszedary leżą na drodze pomiędzy dwoma największymi miastami Litwy: Wilnem (67 km) i Kownem (37 km) w widłach Niemna i Wilii. Liczba mieszkańców gminy – 37 tys., miasta – 9 734.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W drugiej połowie XIX wieku majątki ziemskie Koszedary i Władykiszki należały do rodziny Roemerów (od 1876 r. Eugeniusza Roemera). W latach 60. XIX w. majątkiem w Koszedarach władał Ryszard Roemer, który przekazał go w dzierżawę lekarzowi Jackiewiczowi. W 1866 roku mieszkało tu 29 mieszkańców. Rozwój miejscowości spowodowała budowa stacji kolejowej w Koszedarach przy linii Wilno-Kowno (lata 60. XIX wieku). Później przez Koszedary poprowadzono linię kolejową do Szawli. W 1905 r. władze carskie zamknęły w Koszedarach szkołę rękodzieła zorganizowaną przez polskie Towarzystwo „Oświata”.
W 1915 roku po zajęciu Koszedar przez wojska niemieckie miasto stanowiło ważne centrum administracyjne dla tamtejszego węzła kolejowego.
14 grudnia 1920 r. polska eskadra Wojsk Litwy Środkowej zbombardowała st. kol. Koszedary. W 1926 roku w Koszedarach ulokowano siedzibę biskupstwa. W styczniu 1930 r. w poczekalni dworca kolejowego doszło do kuriozalnego sądu nad Władysławem Jagiełłą, królem polskim i wielkim księciem litewskim. Oskarżyciel występujący w imieniu mieszkańców powiatu trocko-koszedarskiego zażądał dla króla kary śmierci i wykreślenia go z historii Litwy. W Koszedarach swój majątek ziemski miał również Kazimierz Strumiłło.
Podczas okupacji hitlerowskiej, na początku lipca 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1700 (w tym Żydzi z Żośli i Żyżmor) osób. 27 września 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano w lesie Strošiunai. Sprawcami zbrodni byli żołnierze z Einsatzkommando 3, oraz litewskie służby bezpieczeństwa[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1065.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Koszedary, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 483.