Kaya Mirecka-Ploss
 |
Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy zamieścić przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Kaya Mirecka-Ploss, właśc. Hanna Adela Czech (ur. 12 września 1924 w Piekarach Śląskich) – pisarka, projektantka mody, działaczka społeczna.
Dzieciństwo spędziła w Nakle Śląskim, gdzie uczęszczała do tamtejszej szkoły. Wojnę spędziła w obozie dla małoletnich w Niemczech[1]. Lata powowojenne spędziła za granicą, głównie w Anglii, gdzie ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Londynie, Dział Mody, uzyskując tytuł magistra. Doktorat obroniła na Uniwersytecie w Heidelbergu w Niemczech. Po 15 latach pobytu za granicą, pod koniec 1957 roku, wróciła do kraju. Pracowała jako projektantka mody i zakładała znane na całą Polskę sklepy Mody Polskiej. Pod koniec 1960 roku została aresztowana, ale dzięki wstawiennictwu Leona Kruczkowskiego, przyjaciela rodziny, po dwóch tygodniach została zwolniona. Wtedy zaczęła pisać pierwsze rozdziały Drogi przez most.
Od 1966 roku przebywa w Stanach Zjednoczonych. W 1989 roku objęła funkcję prezesa Amerykańskiej Rady Kultury Polskiej. W 1991 roku została Dyrektorem Wykonawczym Amerykańskiego Centrum Kultury Polskiej w Waszyngtonie. W Centrum urządziła w Gabinet Profesora Jana Karskiego oraz stworzyła stypendium jego imienia. Od kilku lat współpracuje z Fundacją Jolanty Kwaśniewskiej „Porozumienie bez barier”. Jest laureatką „Kryształowego motyla” – statuetki Fundacji.
Od prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego otrzymała Komandorię Orderu Odrodzenia Polski.
Jest Kawalerem Orderu Uśmiechu, który został jej wręczony 15 lutego 2005 roku w Waszyngtonie przez przedstawicieli Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu – wicekanclerza Marka Michalaka i sekretarza Marka Pawłowskiego.
W 2011 roku była jednym z gości honorowych na uroczystości otwarcia interaktywnego gabinetu prof. Jana Karskiego w Rudzie Śląskiej.
Działalność charytatywna[edytuj]
Od 1997 roku, wraz z Jolantą Kwaśniewską, organizuje dla małych pokrzywdzonych Polaków wakacje marzeń. W Stanach było już około 200 dzieci: sieroty po górnikach, po gołębiarzach, którzy zginęli w katastrofie katowickiej hali, mali mieszkańcy Jedwabnego.
Wspomaga także szkołę w Nakle Śląskim, której jest patronką.
Twórczość[edytuj]
Przypisy
- ↑ Maria Mazurek: Karski i Kaja: Miłość piękna, choć tak mało romantyczna. Gazeta Krakowska, 2012-06-11. [dostęp 2014-08-03].
