Kajman okularowy

Kajman okularowy
	Caiman crocodilus
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Rząd	krokodyle
Rodzina	aligatorowate
Rodzaj	Caiman
Gatunek	kajman okularowy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kajman okularowy, kajman krokodylowy (Caiman crocodilus) – gatunek gada z rodziny aligatorowatych (Alligatoridae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Ameryka Południowa i Środkowa: Brazylia, Kolumbia, Kostaryka, Ekwador, Salwador, Gujana, Gujana Francuska, Gwatemala, Honduras, Meksyk, Nikaragua, Panama, Peru, Surinam, Tobago, Trynidad, Wenezuela. Na Kubie i w PortoRiko został introdukowany podgatunek Caiman crocodilus fuscus. Szacowana dzika populacja wynosi ponad 1.000.000 osobników.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz, nadając mu nazwę Lacerta crocodilus^[3]. Jako miejsce typowe wskazał wody Afryki, Azji i Ameryki (łac. Habitat in Africae, Asiae, Americae Aquis)^[3]; ograniczone w 1955 roku do Gujany^[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Opis: Na dużej masywnej głowie pomiędzy oczami na kościach czaszki pod oczodołami występuje kościsty twór, przypominający poprzeczkę okularów. Podobny kostny twór mają kajman czarny i kajman szerokopyski. Pysk średnio długi. Ubarwienie ciała zazwyczaj ciemnooliwkowe. Młode osobniki są żółte z ciemnymi plamami na ciele i ogonie. Wraz z wiekiem żółty kolor zanika. Podgatunki różnią się między sobą kolorem, rozmiarami i kształtem czaszki.
Rozmiary: Długość ok. 2,5 m (samiec), 1,5 m (samica)^{[potrzebny przypis]}.
Biotop: Gatunek nizinny łatwo adaptujący się do różnych warunków środowiska. Preferuje obszary ze spokojnymi ciekami wodnymi. Z całej rodziny zajmuje największy obszar. Do pewnego stopnia toleruje zasolenie wody.
Pokarm: Ryby, płazy, gady, ptaki wodne oraz ssaki. Młode żywią się rozmaitymi wodnymi bezkręgowcami: owady, skorupiaki, mięczaki.
Behawior: Kiedy warunki zewnętrzne stają się niekorzystne przeczekuje je ukryty w norze w błocie.
Rozmnażanie: Samice osiągają dojrzałość przy długości 1,2 m, tj. pomiędzy 4 a 7 rokiem życia. Samce przy długości 1,4 m w wieku 4 do 7 lat^{[potrzebny przypis]}. Gonady zwiększają się pod koniec pory suchej czyli od kwietnia do maja i osiągają szczyt na początku pory deszczowej czyli między majem i czerwcem. Zaloty i kopulacja mają miejsce między majem a sierpniem. Podczas pory deszczowej pomiędzy lipcem a sierpniem samica buduje gniazdo na brzegu powyżej poziomu wody w kształcie kopca z błota i szczątków roślinnych, do którego składa pomiędzy 14 do 40 jaj. Samice pozostają w pobliżu gniazd, aby chronić jaja przed drapieżnikami. Okres wylęgania trwa ok. 90 dni.^{[potrzebny przypis]} Po wylęgu młode trzymają się razem blisko samicy. Bywa, że jedna samica przejmuje pod swoją opiekę młode pochodzące od innych samic.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Caiman crocodilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Caiman crocodilus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 200. (łac.).
↑ Caiman crocodilus (Linnaeus, 1758). The Reptile Database. [dostęp 2017-06-09]. (ang.).

[itis-1] Caiman crocodilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Caiman crocodilus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Linnaeus-3] C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 200. (łac.).

[rdb-4] Caiman crocodilus (Linnaeus, 1758). The Reptile Database. [dostęp 2017-06-09]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]