Przejdź do zawartości

Kalarippayattu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalaripajattu
Użycie urumi w Kalaripayattu zademonstrowane przez Gangadharana Gurukkala w Perambrze w Kozhikode

Kalarippajattu (malajalam: കളരിപ്പയറ്റ്, ang. Kalarippayattu) – starożytna południowo-indyjska sztuka walki, również z wykorzystaniem różnego rodzaju broni.

Różnorodnością i formą technik przypomina chińskie wushu; obejmuje walkę wręcz lub z użyciem broni, m.in.: miecza, włóczni, kija, a także walkę osób nieuzbrojonych z uzbrojonymi; jest ściśle związana ze staroindyjskią tradycyjną medycyną hinduską ajurwedą i ziołolecznictwem, wykorzystuje również starodawne techniki masażu. Opiera się na wiedzy o wrażliwych punktach ciała (marmanach)

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa pochodzi od słów w języku malajalam kalari „szkoła” oraz payattu „walka”, „ćwiczenie”.

Patroni

[edytuj | edytuj kod]

Kalarippayattu jest ściśle związana z hinduizmem, po dziś dzień uprawiana w szkołach (czyli w kalari) w stanie Kerala w Indiach. Sztuce kalarippayattu patronują:

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rodowód kalarippayattu sięga początków historii Indii (III tysiąclecie p.n.e.). W XI wieku wykształciły się style, które po latach upadku spowodowanego kolonializmem brytyjskim, wracają do popularności w wielu różnych szkołach. Do odrodzenia kalarippayattu bardzo przyczynił się brytyjski badacz Philip Zarilli, który od lat 70. bada tę sztukę walki.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]