Kalcyt
![]() Kalcyt z Brazylii | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
CaCO3 |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
3,0 |
Przełam | |
Łupliwość | |
Pokrój kryształu |
słupkowy bądź tabliczkowy (2000 postaci) |
Układ krystalograficzny |
trygonalny |
Gęstość minerału |
2,6–2,8 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
bezbarwny lub różne barwy (biały, szary) |
Rysa |
biała |
Połysk |
szklisty, oleisty lub matowy |
Współczynnik załamania |
no=1,658; ne=1,486 |
Inne |
wykazuje silną dwójłomność |
Dodatkowe dane | |
Postacie alotropowe | |
Klasyfikacja Strunza |
05.AB.05 |
Kalcyt – minerał z gromady węglanów, węglan wapnia. Bardzo rozpowszechniony minerał skałotwórczy.
Nazwa pochodzi od gr. χάλιξ chalix = wapno oraz łac. calx (calcis) = wapno i nawiązuje do tradycyjnego zastosowania tego minerału.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Tworzy kryształy izomeryczne, tabliczkowe, słupkowe, igiełkowe. Często wykształca bliźniaki oraz zrosty wielokrotne. Odznacza się bogactwem postaci – znanych jest ponad 2000 form jego kryształów i kombinacji. Najczęściej przyjmuje postać romboedrów i skalenoedrów. Pospolity minerał utworów hydrotermalnych. Często tworzy naskorupienia, naloty, żyły. Jest izostrukturalny z magnezytem, rodochrozytem, syderytem. Jest kruchy, przezroczysty, często zawiera domieszki: manganu – manganokalcyt; żelaza i magnezu – kalcyt magnezowy; strontu – stroncjokalcyt; baru i kobaltu – kobaltokalcyt; ołowiu – plumbokalcyt.
W czystych kryształach kalcytu (szpat islandzki) można zaobserwować zjawisko podwójnego załamania światła.
Szereg izomorficzny kalcytu: magnezyt MgCO3, sferokobaltyn CoCO3, smithsonit ZnCO3, syderyt FeCO3, rodochrozyt MnCO3 i kalcyt.
Tworzy trzy polimorfy: kalcyt, aragonit (rombowy) i vateryt (heksagonalny).
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Kalcyt w pegmatycie, Zimnik, okolice Jeleniej Góry, Karkonosze.
-
Kalcyt z wrostkami pirytu, Kostomłoty, Góry Świętokrzyskie.
-
Nietoperz zalany kalcytem w Jaskini Niedźwiedziej w Kletnie
-
Mikrożyła kalcytu i hematytu (miejscowość Wiry)
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Kalcyt stanowi powszechny składnik skałotwórczy.
Kryształy kalcytu przybierają bardzo różne postacie i są elementem wielu różnych skał – wapienie, marmury, nacieki jaskiniowe (stalaktyty, stalagmity i stalagnaty), oolity, dolomitów, margli, zieleńców, fyllitów, skarnów, erlanów. Może występować jako spoiwo w piaskowcach i zlepieńcach. Tworzy wypełnienie żyłek w najrozmaitszych skałach osadowych i metamorficznych.
Miejsca występowania to głównie: Wielka Brytania (Kumbria, Kornwalia), Islandia, Niemcy, USA, Czechy.
W Polsce – występuje na Wyżynie Śląskiej i Krakowsko-Częstochowskiej, w Górach Świętokrzyskich[3], Pieninach, Tatrach, na Górnym i Dolnym Śląsku.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Kalcyt stosowany jest w
- przemyśle budowlanym – do produkcji wapna i cementu
- przemyśle chemicznym – do wytwarzania sody i sody kaustycznej
- przemyśle metalurgicznym – jako topnik
- rolnictwie – jako nawóz
- przemyśle optycznym – do produkcji pryzmatów polaryzacyjnych (nikoli)
- przemyśle ceramicznym
- przemyśle szklarskim
- przemyśle cukrowniczym
- zdobnictwie – jako kamień dekoracyjny i ozdobny.
Jest też ceniony i poszukiwany przez kolekcjonerów[potrzebny przypis].