Kamień runiczny Jarlabankego w Täby (U 164)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zdjęcie kamienia

Kamień runiczny Jarlabankego – granitowy głaz jest jednym z dziesięciu kamieni Jarlabankego znajdujących się w okolicach Täby w południowo-wschodniej Upplandii. Wszystkie zostały wzniesione na początku XI w. na polecenie Jarlabankego, który chciał w ten sposób zaznaczyć swoje wpływy[1].

Kamień jest jednym z czterech tworzących tzw. most Jarlabankego. Około 1050 r. zlecił on zbudowanie mostu na południowych krańcach swoich ziem. Most miał długość 150 m oraz szerokość ponad 6 m[2] i łączył miejscowości Täby i Vallentuna[3] Dwa spośród kamieni z inskrypcjami runicznymi stały naprzeciwko siebie na północnym krańcu mostu, dwa pozostałe na południowym. Na wszystkich znalazły się podobne inskrypcje. Do dzisiaj zachowały się jedynie dwa z czterech kamieni runicznych, są to kamienie stojące na północnym krańcu. Dwa pozostałe zostały przeniesione w średniowieczu do kościoła Danderys i kościoła Fresta[4]. Głaz o sygnaturze U 164 znajduje się po prawej stronie mostu i jest bliźniaczym kamieniem głazu o sygnaturze U 165, który stoi naprzeciwko. Przyjmuje się, że kamień został wykonany przez mistrza runicznego o imieniu Fot.[2] Podstawa kamienia w Täby ma wysokość 2,20 m oraz szerokość 1,67 m.[5]

Rysunek na kamieniu przedstawia dwa węże splecione ogonami, przypominające kształtem przepołowione jabłko oraz chrześcijański krzyż[6]. W węża znajdującego się po prawej stronie wpisane jest imię Jarlabankiego[7]. Tekst inskrypcji rozpoczyna się przy głowie lewego węża. Koniec inskrypcji znajduje się w „doklejonej” części ogona prawego węża. Ostatnie znaki są także dużo mniejsze od pozostałych, co wskazuje na kolejność tworzenia inskrypcji oraz rzeźbienia ornamentów. Najpierw powstał rysunek, w który później wpisano tekst[8].

Treść inskrypcji:

Staroszwedzki: iarlabaki lit raisa stain þisa atsik kuikuan aukbru þisa karþi furont sina aukainati alan tabu kuþhialbionthans[9]

Współczesny szwedzki: Jarlabanke lät resa dessa stenar efter sig, medan han levde, och han gjorde denna bro för sin själ och ensam ägde han hela Täby. Gud hjälpe hans själ.[10]

Polski: Jarlabanki kazał wznieść kamień ten dla siebie żyjącego (za życia) i most ten wykonać za duszę swoją i posiadał całe Täby. Bóg niech wspomoże duszę jego[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sven B.F. Jansson, Runinskrifter i Sverige, (Uppsala: Almqvist & Wiksell Förlag AB, 1984), s. 121.
  2. a b Runriket – Jarlabankes bro (www.stockholmslansmuseum.se)
  3. U 164 Uppland: Täby tä (www.christerhamp.se)
  4. Jansson, s. 110-112.
  5. Upplands runskrifter (http://www.raa.se)
  6. Samnordisk runtextdatabas: U 164.
  7. Glen Ö R Lexerius, Jarlabanke – U 150, en runsten för mycket?, 2011, s. 11. (http://www.archaeology.su.se/)
  8. Witold Maciejewski (red.), Runy (Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2011), s. 63.
  9. a b Maciejewski, s. 63.
  10. Lexerius.