Przejdź do zawartości

Kamienica „Pod Trzema Gwiazdami” w Krakowie

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Pod Trzema Gwiazdami
Zabytek: nr rej. A-165 z 7 grudnia 1965[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

Rynek Główny 32

Ukończenie budowy

XV, XVI-XVII, 1736, 1881–1901

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Trzema Gwiazdami”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Trzema Gwiazdami”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Trzema Gwiazdami”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Trzema Gwiazdami”
Ziemia50°03′45″N 19°56′11″E/50,062500 19,936389
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Pod Trzema Gwiazdami – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy Rynku Głównym 32, na Starym Mieście.

Budynek składa się z dwóch kamienic: południowej zwanej Kamienicą Wolfklajanowską i północnej zwanej Kamienicą Sznukowską. Zostały one rozdzielone najprawdopodobniej pod koniec średniowiecza i ponownie połączone w wieku XVIII. Południowa kamienica była własnością rodzin kupieckich, m.in. Wolfa Kleina (jego inicjały oraz data 1570 znajdują się na plakiecie w kluczu sklepienia sieni). Pod koniec XVI wieku dobudowano trzecie piętro. W drugiej ćwiartce XVII wieku dokonano wczesnobarokowej modernizacji – pojawił się portal w fasadzie, obramienia okien pierwszego piętra w elewacji tylnej. W drugiej połowie XVII wieku właściciel Puckowei lub Remerowei przyłączyli budynek przy ulicy Szewskiej 3. Kamienica północna w XVI i na początku XVII wieku była własnością Cyrusów, do połowy XVII wieku należała do kupieckiej rodziny Sznuków, a następnie do rajcy Jana Romanowicza, później do burmistrza Andrzeja Cieniowica. W latach 1699–1734 kamienica należała do szlacheckiej familii Ożarowskich.

Scalenie obu części nastąpiło w latach 40. XVIII wieku z inicjatywy ławnika Facchinetti'ego. W końcu XVIII wieku Bonawentura Winkler – podkomorzy halicki adaptował kamienicę na swoją rezydencję. W pierwszej ćwierci XIX wieku nastąpiła modernizacja klasycystyczna dla rodziny Szulców.

W latach 1985–1995 przeprowadzono generalny remont, podczas którego zaadaptowano kamienicę na potrzeby Banku Pekao S.A.: dobudowano czwarte piętro i ściśle powiązano z budynkiem narożnym Rynku Głównego 31.

7 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2024-10-05].
  2. ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2024-10-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Kamienice przy Rynku Głównym w Krakowie
Linia A–B
Linia C–D
Linia E–F
Linia G–H

Kraków

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_„Pod_Trzema_Gwiazdami”_w_Krakowie&oldid=74979975”