Kamienica Langerowska w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Langerowska
Symbol zabytku nr rej. A-343 z dnia 3.05.1968
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

Mały Rynek 2

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Langerowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Langerowska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Langerowska”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Langerowska”
Ziemia50°03′40,61″N 19°56′26,91″E/50,061281 19,940808

Kamienica Langerowska – zabytkowa kamienica, zlokalizowana we wschodniej pierzei Małego Rynku na krakowskim Starym Mieście.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kamienica została wzniesiona na przełomie XIV i XV wieku[1]. W XVIII wieku została połączona wnętrzami z sąsiednią kamienicą nr 3, jednak oba budynki zachowały odrębność administracyjną oraz odmienne elewacje. Od lat 70. XIX wieku do początków XX wieku mieściły one sklep kolonialny Barberowskich. W 1937 zlokalizowano w ich parterach miodosytnię "Pasieka", założoną przez Feliksa Nawrockiego. Sale lokalu zostały ozdobione olejnymi polichromiami o tematyce historycznej autorstwa Erwina Czerwenki i Zygmunta Wierciaka, które zachowały się do dziś w jednym z pomieszczeń na zapleczu. W II połowie lat 30. XX wieku na dachu kamienicy zamontowano jeden z pierwszych w Krakowie neonów. Reklamował on firmę Maurycego Pleszowskiego handlującą meblami i antykami[2].

3 maja 1968 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[3]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]