Kamienica Pod Matką Boską w Krakowie

Kamienica Pod Matką Boską

nr rej. A-60 z dnia 26.06.1931
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Floriańska 7
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Kamienica Pod Matką Boską
Położenie na mapie Polski Kamienica Pod Matką Boską
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kamienica Pod Matką Boską
Położenie na mapie Krakowa Kamienica Pod Matką Boską
50°03′44,41″N 19°56′22,75″E

Kamienica Pod Matką Boską (znana także jako Kamienica Spinkowska) – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Floriańskiej na krakowskim Starym Mieście.

Historia

Kamienica została wzniesiona w II połowie XIV wieku. W XV wieku nadbudowano ją i przebudowano, wzniesiono też oficyny: tylną i boczną, z gankiem na kamiennych wspornikach. Na początku XVI wieku budynek został przebudowany w stylu renesansowym. W II połowie XVI wieku był własnością rodziny Spinków. W 1611 został wyremontowany przez krakowskiego pisarza prowentowego M. Rurychta. Stworzono wówczas w fasadzie kamienną niszę, w której umieszczono manierystyczną figurę Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W tym samym czasie oficyny otrzymały bogatą dekorację z polichromiami o motywach roślinnych. W latach 1616–1638 kamienica należała do J. Walkanowskiego, a w 1640 powróciła w ręce Spinków. Na początku XVIII wieku była własnością Ochockich, którzy dokonali przebudowy wnętrz z adaptacją lokalu na parterze na aptekę. W latach 1779–1864 należała do Chorosiewiczów. W 1780 odbudowano zrujnowane oficyny. Na przełomie XVIII i XIX wieku budynek został przebudowany w stylu klasycystycznym. W trzeciej ćwierci XIX wieku Feliks Księżarski dokonał inwentaryzacji gotycko-renesansowych portali, z których jeden przeniesiono do południowej wieżyczki Sukiennic. W 1872 przebito w ścianie granicznej przejście do sąsiedniej Kamienicy Wanzamowskiej (nr 5). W 1876 nadbudowano trzecie piętro, gruntownie przebudowano oficyny i połączono je drewnianymi gankami z budynkiem frontowym. W 1931 i w latach 50. XX wieku przebudowano parter fasady. W latach 60. XX wieku przebudowano oficyny. W latach 1998–1999 budynek przeszedł remont konserwatorski.

Figura Matki Bożej z Dzieciątkiem

26 czerwca 1931 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Architektura

Kamienica posiada cztery kondygnacje. Fasada jest trójosiowa, o eklektycznym wystroju z zachowanymi licznymi detalami gotycko-renesansowymi. W parterze znajduje się półkoliście zwieńczony kamienny portal. Na wysokości między parterem a pierwszym piętrem, pomiędzy drugą i trzecią osią, znajduje się wnęka z manierystyczną figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem, od której pochodzi nazwa budynku. Okna pierwszego i drugiego piętra posiadają gotycko-renesansowe obramienia z pilastrami i gzymsami. Drugie i trzecie piętro oddzielone są gzymsem, akcentującym wysokość budynku przed 1876.

We wnętrzach budynku frontowego zachowały się m.in.: XVI-wieczne belkowe stropy i portale w sieni, a we wnętrzach oficyn – gotycki portal oraz renesansowe polichromie i kominek.