Kamienica Pod Złotym Pokojem i Czerwoną Gwiazdą we Wrocławiu

Kamienica Pod Złotym Pokojem i Czerwoną Gwiazdą

Goldener Frieden, Roter Stern

nr rej. A/2317/584/Wm z 30.12.1998
Kamienica przy ulicy Szewskiej 19–21
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	Szewska 19–21
Typ budynku	kamienica
Styl architektoniczny	klasycyzm
Kondygnacje	cztery
Rozpoczęcie budowy	1791
Ukończenie budowy	1792
Ważniejsze przebudowy	XIX w., 1900, 1996
Położenie na mapie Wrocławia Kamienica Pod Złotym Pokojem i Czerwoną Gwiazdą
Położenie na mapie Polski Kamienica Pod Złotym Pokojem i Czerwoną Gwiazdą
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kamienica Pod Złotym Pokojem i Czerwoną Gwiazdą
51°06′36,75″N 17°01′49,41″E

Kamienica Pod Złotym Pokojem i Czerwoną Gwiazdą – kamienica o średniowiecznym rodowodzie znajdująca się przy ulicy Szewskiej we Wrocławiu.

Historia

Rzeźba anioła znajdującego się na fasadzie budynku

Czteroosiowa kamienica w zachowanym kształcie została wzniesiona na planie prostokąta z wewnętrznym niewielkim dziedzińcem w 1914 roku. Jej projektantem była firma Klein & Wolf, a za infrastrukturę budynku odpowiadała firma Pachur & Sucker. W jej miejscu znajdowały się trzy starsze mieszczańskie kamienice noszące nazwy „Tempel” („świątynia”), „Roter Stern” („czerwona gwiazda”) i „Goldener Frieden” („złoty pokój”/ „złoty spokój”). Nowy budynek nawiązywał do wcześniejszej historycznej zabudowy; w budynku znajdowała się bożnica. Fasada budynku została zaprojektowana w stylu modnego wówczas romantyzmu. Na parterze znajdowały się wielkie witryny sklepowe o prostych nadporożach. Na I piętrze umieszczone zostały biura z oknami w formie biforiów, zamknięte pełnym łukiem. Na wyższych kondygnacjach znajdowały się mieszkania. W dwóch środkowych osiach znajdują się dwukondygnacyjne łukowe wykusze z trzydzielnymi francuskimi oknami pozostałe okna były typu porte-fenetre. Na drugiej kondygnacji w każdej osi znajdują się mniejsze podwójne okna zakończone łukiem. Dekorowane balustrady i ścianki podparapetowe oraz drobne podziały szyb nawiązywały do regionalnych motywów, formy określanej jako neobiedermeier. Część środkowa na ostatnim piętrze tworzyła ryzalit otoczony płytkimi balkonami i zakończony prostą balustradą z wazonami. Budynek pokryty był wysokim spadowym dachem.

W środkowej części każdego z wykuszy (między drugim a trzecim piętrem) umieszczono po płaskorzeźbie, jedna przedstawia bożnicę, a druga gwiazdę. Na środku elewacji nad pierwszym piętrem znajduje się rzeźba anioła z uniesioną prawą ręką.

W latach 1920–1945 w budynku mieścił się sklep firmowy Mauxion (Schokoladenfabrik Mauxion) produkującej czekolady oraz ekskluzywny dom pogrzebowy. W latach 1983–1984 do budynku przeniósł się Uniwersytecki Ośrodek Kultury studenckiej INDEX. W pomieszczeniach studenckich swoją siedzibę miał Dyskusyjny Klub Filmowy, teatry: TUBB II, Teatr Deszczu, czy Why Not, pracownia fotograficzna, Klub Fantastyki. W 1990 roku Index został przejęty przez Fundację Universitas i powstał studencki klub „Studnia”. W 1998 roku klub zakończył swą działalność.

Bibliografia

• Krystyna Kirschke: Fasady wrocławskich obiektów komercyjnych z lat 1890-1930: struktura, kolorystyka, dekoracja. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2005. ISBN 83-7085-918-6. OCLC 69298255.brak strony w książce