Kamienica Wieniawskich w Lublinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Wieniawskich w Lublinie
Symbol zabytku nr rej. A/491 z 17.03.1971[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Lublin

Adres

Rynek 17

Typ budynku

kamienica miejska

Ukończenie budowy

1575

Ważniejsze przebudowy

XIX wiek

Pierwszy właściciel

rodziny Stanów i Cholewów

Położenie na mapie Lublina
Mapa konturowa Lublina, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Wieniawskich w Lublinie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Wieniawskich w Lublinie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Wieniawskich w Lublinie”
Ziemia51°14′51,14″N 22°34′03,45″E/51,247539 22,567625

Kamienica Wieniawskich – kamienica w Lublinie przy Rynku. Mieszkał w niej Tadeusz Wieniawski, ojciec genialnego skrzypka i kompozytora – Henryka, który urodził się tu w 1835 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kamienica z numerem 17 tzw. Wieniawskich, w latach 1834-1849 była własnością Tadeusza Wieniawskiego, doktora medycyny i chirurgii. Tutaj też przyszedł na świat w 1835 roku skrzypek Henryk Wieniawski. Także tutaj urodził się w 1833 roku Ignacy Baranowski, doktor medycyny, profesor UW. Dlatego znajdują się tutaj tablice upamiętniające wspomnianych Lublinian. Pierwotnie były to dwie kamienice, należące do rodzin Stanów i Cholewów, ale po pożarze w 1575 roku zmodernizowano je i połączono w jedną całość. Następnymi właścicielami byli Żędzianowie, Konopnicowie i Ormianie Muratowiczowie. Renesansową attykę w XIX wieku rozebrano.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 72 [dostęp 2014-02-28].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]