Kamienica pod Koroną w Poznaniu
nr rej. A-343 z 16.12.1991[1] | |
Kamienica w maju 2014 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Poznań |
Adres |
ul. Górna Wilda 107 |
Typ budynku | |
Styl architektoniczny | |
Ukończenie budowy |
1904 |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°23′37,25″N 16°55′19,15″E/52,393681 16,921986 |
Kamienica pod Koroną – zabytkowa, neorenesansowa kamienica w Poznaniu, stanowiąca jeden z elementów neorenesansowego programu zabudowy Rynku Wildeckiego z początku XX wieku.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Dom znajduje się przy ul. Górna Wilda 107 i został zbudowany w 1904, w ramach procesu regulacji i urbanizacji Wildy, włączonej do Poznania w 1900. Należy do najlepszych w Poznaniu zastosowań stylu neorenesansowego.
Fasada kamienicy jest przełamana i dostosowana do biegu pierzei Rynku oraz ulicy w tym miejscu. Dominantą obiektu jest neorenesansowy, monumentalny szczyt, wieżyczka i loggie w centrum. Całość zdobi ornament okuciowy, charakterystyczny dla zdobnictwa renesansowego. Nad jednym z wejść umieszczono koronę, co wiązało się z nazwą apteki, zlokalizowanej w części parterowej do dziś (jest to jedna z najstarszych działających aptek w mieście).
Kamienica pod Koroną jest jednym z monumentalnych obiektów w stylu neorenesansowym przy Rynku Wildeckim. Z pozostałych najważniejsze to:
- Kościół Maryi Królowej, dawniej św. Mateusza, 1904 – 1907, architekt Oskar Hossfeld,
- Państwowa Wyższa Szkoła Budowy Maszyn (Königlische Höhene Maschinenbauschule), obecnie rektorat Politechniki, 1907, architekt Adolf F. Binder,
- Dom Starców (obecnie część Politechniki), sierpień 1909, architekt Fritz Teubner.
Budynek sąsiaduje bezpośrednio z postmodernistyczną siedzibą Regionalnego Oddziału Detalicznego PKO BP, zbudowaną po 1994.
-
detal – korona
Inne budynki
[edytuj | edytuj kod]W pobliżu znajdują się inne istotne elementy zabudowy Wildy:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Magdalena Mrugalska-Banaszak , Wilda – dzielnica Poznania 1253-1939, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 1999, ISBN 83-87847-20-8, OCLC 177304975 .
- Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 139, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Praca zbiorowa, Poznań – spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.104, ISBN 83-89525-07-0
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8
- Praca zbiorowa, 75 lat minęło – ilustrowane dzieje poznańskiego PKO, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 1996, ISBN 83-906391-2-2