Kamienica przy ulicy Kiełbaśniczej 7 we Wrocławiu
.JPG) Kamienica przy ulicy św. Kiełbaśniczej 7 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Kiełbaśnicza 7 |
| Typ budynku |
kamienica |
| Styl architektoniczny |
klasycystyczny |
| Kondygnacje |
cztery |
| Ważniejsze przebudowy |
XVI w, XVIII, 1860 |
Kamienica przy ulicy Kiełbaśniczej 7 – kamienica o średniowiecznym rodowodzie znajdująca się przy ul. Kiełbaśniczej 7 we Wrocławiu.
Historia kamienicy[edytuj | edytuj kod]
Zabudowa murowana na posesji nr 7 pojawiła się przy ulicy już od końca XIII wieku[1]. Była to wówczas (od strony ulicy Kiełbaśniczej) kamienica szczytowa z bramą przejazdową łączącą kamienice Rynku nr 2,3 i 4. Tylne pomieszczenie w kamienicy było pokryte sklepieniem sieciowym[2]. Kamienica przy Mikołaja 77 mająca formę wieży, stanowiła odrębny wówczas budynek. W XV wieku oba budynki zostały połączone a ich tylne zabudowy połączono z oficynami kamienic przyrynkowych[3]. Była to wówczas najdłuższa kamienica na ulicy. Pomiędzy starszym budynkiem a północną granicą posesji znajdował się wąski dom jednopasmowy[3]. Pod koniec XV lub na początku XVI wieku tylna izby kamienicy nakryte zostały sklepieniem krzyżowo-żebrowym lub gwiaździstym[4]. Kolejne przebudowy budynku miały miejsce XVI i XVIII wieku oraz w 1860 roku[5]. W 1875 roku kamienica nr 7 została przebudowana wg projektu architekta Alberta Graua. Budynek został podniesiony o jedną kondygnację a na osi fasady umieszczono kamienicy wykusz i niewielki taras[6] [2].
Po 1945 roku[edytuj | edytuj kod]
Budynek został wyremontowany w 1976 roku. Kolejny remont miał miejsce w 2000 roku[5]. Obecnie czterokndygnacyjna kamienica posiada sześcioosiową skromną fasadę w stylu klasycystycznym[2]. Największą wartość architektoniczną stanowią wnętrza budynku, które zachowały swój wczesny układ mieszkania mieszczańskiego z zachowanymi reliktami średniowiecznej zabudowy mieszkalnej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Harasimowicz 2006 ↓, s. 366 (Kiełbaśnicza).
- ↑ a b c d Harasimowicz 1998 ↓, s. 55.
- ↑ a b Chorowska 1994 ↓, s. 45.
- ↑ Chorowska 1994 ↓, s. 35.
- ↑ a b SIP 2019 ↓, Gminna Ewidencja Zabytków.
- ↑ Eysymontt 2011 ↓, s. 225.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Harasimowicz (red.), Włodzimierz Suleja (red.): Encyklopedia Wrocławia. Wyd. 3, poprawione i uzupełnione. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006. ISBN 83-7384-561-5. OCLC 76363702.
- Jan Harasimowicz (red.): Atlas architektury Wrocławia t. II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998. ISBN 83-7023-679-0.
- Małgorzata Chorowska: Średniowieczna kamienica mieszczańska we Wrocławiu. Wrocław: Oficyna WydawniczaPolitechniki Wrocławskiej, 1994.
- System Informacji Przestrzennej Wrocławia, Wrocław: Dział Systemu Informacji Przestrzennej Biura Rozwoju Wrocławia, 2019 [dostęp 2019-06-06] (pol.).