52°09′57″N 16°27′41″E/52,165833 16,461389Kamieniec (powiat grodziski)
| Artykuł | 52°9′57″N 16°27′41″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 52°9'52"N, 16°27'34"E |
| - błąd | 38 m |
| Odległość | 215 m |
| ||||
| ||||
 kościół św. Wawrzyńca (2007) | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  wielkopolskie
| |||
| Powiat | grodziski | |||
| Gmina | Kamieniec | |||
| Liczba ludności (2011) | 1143[1] | |||
| Strefa numeracyjna | 61 | |||
| Kod pocztowy | 64-061 | |||
| Tablice rejestracyjne | PGO | |||
| SIMC | 0584248 | |||
Położenie na mapie gminy Kamieniec  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu grodziskiego  | ||||
| 52°09′57″N 16°27′41″E/52,165833 16,461389
| ||||
Kamieniec (niem. Steindorf) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie grodziskim, w gminie Kamieniec[2]. Miejscowość jest siedzibą gminy Kamieniec.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki pochodzą z 1303 roku: z Kamieńca pisał się Albert Niewidomy. Wcześniejsze nazwy to Kamencz oraz Kamones[3].
Wieś położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[4].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Kamieniec należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kosten rejencji poznańskiej[5]. Kamieniec należał do okręgu wielichowskiego tego powiatu i stanowił odrębny majątek, który należał wówczas do Andrzeja Skorzewskiego[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Kamieniec liczył 281 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 32 dymy (domostwa)[5].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego[6].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Kościół w Kamieńcu pod wezwaniem Świętego Wawrzyńca istniał już w roku 1510, a w 1685 na miejscu starego nowy postawił Demetry Reuth[7]. Nowy neogotycki kościół wzniesiono w latach 1908-1910 według projektu Rogera Sławskiego[8]. Kościół zdobi m.in. polichromia Antoniego Procajłowicza z 1913 roku[8]. Świątynia została wpisana w 1992 roku do rejestru zabytków[9]. Przy kościele zachowały się kostnica z początku XX w., organistówka z połowy XIX w. oraz plebania z końca XIX w., przy której rośnie dąb o obwodzie 480 cm[8].
Ochroną jako zabytek jest objęty również park z połowy XIX wieku[9], z pozostałościami grodziska pierścieniowatego[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 17 lipca 2015]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 czerwca 2015)].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 778, 13 lutego 2013. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 10 września 2014].
- ↑ według E. Callier - Powiat Kościański w XVI stuleciu. Szkic geograficzny. Poznań 1885
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 74.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 212.
- ↑ a b Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.
- ↑ Kamieniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 765.
- ↑ a b c Anders 1995 ↓, s. 56-57.
- ↑ a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 39. [dostęp 22 sierpnia 2016].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paweł Anders: Grodzisk Wielkopolski. Poznań: Wydawnictwo WBP, 1995, s. 56-57. ISBN 83-85811-26-5.
| |||||||||||
